Het bloggen staat hier tegenwoordig op een laag pitje. Vanalle andere dingen aan het hoofd, vandaar. Vooral veel werken, en dan heb ik het over het werk waarmee ik effectief mijn boterhammen verdien, niet het occassionele naai- en knutselwerk dat daar tussendoor plaatsvindt. Bovendien staken we ook veel tijd, energie en vooral emotie in een heel bijzonder project . Waarover ik nog niets durfde te bloggen, misschien omdat ik dacht dat dat ongeluk zou brengen voordat alles in kannen en kruiken was. Dat ongeluk is er dan helaas toch gekomen, onze kannen en kruiken zijn gebroken want een projectontwikkelaar heeft onder onze duiven geschoten. Veel teleurstelling en verdriet deze week, maar er is nog steeds strijdlust: meneer en ik zijn er de afgelopen maanden van overtuigd geraakt dat cohousen de manier is waarop wij later willen wonen. Diest en omstreken, waar onze familie en vrienden wonen, is te ver van ons werk (elke dag uren pendelen zien we niet zitten), en wonen in Brussel is zeker...
kids, crafts and kitchen stories (en heel veel boeken)