Mademoiselle Fresita

Ik stoefte via dit medium al uitgebreid over de vroedvrouwen van Zwanger in Brussel. Deze dames behoren echter tot een uitstervend ras. Zelfstandige vroedvrouwen zijn door schandalig lage Riziv-tarieven namelijk genoodzaakt voor een hongerloon te werken. En dat voor mensen die vaak dag en nacht bereikbaar moeten zijn en de verantwoordelijkheid dragen voor het leven van moeder en kind! Het is een schande, en onze vroedvrouwen dreigen er mee te moeten stoppen als er geen verbetering in hun situatie komt.  Dat zouden wij uiteraard vreselijk slecht nieuws vinden.  Tijdens de zwangerschap, de bevalling, de kraamtijd en ook nu nog worden wij op een geweldige manier begeleid door drie fantastische  madammen, ik kan het echt iedereen aanraden. Als er ooit een broer of zus voor Jackie komt, zou ik het erg jammer vinden om dat niet op dezelfde natuurlijke, ongedwongen maar toch professionele manier te kunnen beleven als deze keer. Daarom vraag ik jullie van harte deze petitie te ...

De zondagnamiddag waarvoor ik bij de vorige post de voorbereidingen aan het treffen was, was heerlijk. Het gebak was geslaagd (hoewel die stroopwafelcake van Hema niet echt een aanrader is), het gezelschap uitstekend en de zon scheen zelfs een beetje. Ik heb geen foto's van het gebeuren - omdat er daar mensen met grotere kodaks en meer fotografeertalent dan ik rondliepen. Die mensen hebben ook wel meer kinderen dan ik en dus minder tijd om foto's online te gooien. Waar ik wel een foto van maakte, was de buit van de dag: Het was namelijk een officieus verjaardagsfeestje voor mij (dat had ik zo'n beetje zelf beslist, en er waren taart, cava en blijkbaar ook cadeaukes. Dat is een verjaardagsfeestje wat mij betreft). En die Fienen van mij, die hadden blijkbaar goed naar mijn verlanglijstje gekeken, ik kon dus niet anders dan content zijn. Enkele mooie rolletjes washi-tape, een mal om omslagen te maken, een bon van papiermier , het boek van Madam Confituur  (wordt gegar...