Mademoiselle Fresita

Ik vertelde al wel eens over mijn "girl pack". Mijn Fienen , en met deze link sta ik er even van versteld hoe lang deze blog het al doet en hoe anders wij er zes jaar geleden uitzagen. Intussen een pak kinderen rijker, en misschien wel daarom nog veel meer behoefte om elkaar nog vaker te zien. Mijn klankbord, mijn airbag, mijn ventiel, mijn lachband, mijn luisterend oor, mijn zo veel. Wij (dus mijn gezin, niet mijn vriendinnenclubje) brachten de afgelopen week door aan 't zeetje. En ik moet toegeven dat dat een pak minder ontspannen verliep dan ik gehoopt had. 't Was eigenlijk onze eerste echte vakantie sinds we met z'n viertjes zijn. Wij zijn niet de grootste reizigers, en het afgelopen jaar hadden wij een pasgeboren baby'tje en een verhuis op het programma en op vakantie gaan kwam niet echt in ons op. Nu deden we het wel. Een weekje in het appartementje van mijn ouders aan zee. Klein maar gerieflijk, gelijkvloers met een tuin middenin een verkeersluw domei...

In oktober komt IKEA met een heel mooie tijdelijke collectie: Sällskap staat voor Zweeds traditioneel design met een funky twist. Een geslaagde combinatie van strakke Scandinavische ontwerpen met folkloristische elementen. Multifunctionele stuks, zoals stoelen en banken met opbergruimte, zijn vooral een aanwinst voor huizen waar kinderen wonen en waar de ruimte eerder beperkt is. Dat was dan ook de inspiratiebron voor deze collectie: ooit was het idee van een ruimte voor het hele gezin nogal baanbrekend. Nu mag de woonruimte al wat kindvriendelijker, maar liefst zonder er uit te zien als een indoor-speeltuin. Ik heb alvast mijn verlanglijstje klaar. een bankje met een opbergbak eronder - living/keuken/kinderkamer/inkomhal... alles kan! of het stoeltje, ook leuk. Ik ben geleidelijk alle saaie theedoeken aan het vervangen door funky exemplaren. Deze komen in aanmerking. ik twijfel over deze kast met glazen deuren. Heel mooi, voor kinderkleren bijvoorbeeld. Maar dan moe...

Het boek waarover ik het al had , is terug naar de bib. Naast het lijstje dat ik al deelde, was er daar nog een stukje in dat ik graag wou overnemen. Ik was van plan het in mijn schrijfboekje op te schrijven, maar dan heeft u er niets aan. En eerlijk gezegd: dat vind ik dat binnen een paar weken gewoon ook niet meer terug. Loretta Laroche schreef namelijk ook iets over relaties. Daarover is natuurlijk al heel veel geschreven. Nu heb ik wel het geluk van het beste lief van de wereld gekozen te hebben, dat scheelt. En ik zou ook niet de moeilijkste vrouw zijn die er bestaat, wordt gezegd. Maar wij hebben samen een kind dat nogal veel van onze aandacht en tijd opeist. Optelsom: Jackie gaat laat slapen, ik ga graag vroeg slapen, Johan staat ontiegelijk vroeg op om te gaan werken, ik kom laat thuis van mijn werk ... er passeert af en toe wel eens een week waarin Johan en ik elkaar nauwelijks gesproken hebben. Of toch gesproken over iets anders dan praktisch overleg, en hoe we de grill...

"Daar heb je ze weer", ik hoor het je al denken. Met die borstvoeding altijd. Maar ja, het is nu eenmaal week van de borstvoeding. En ja, ook ik heb het idee dat het wel heel erg vaak week van de borstvoeding is. Toch zeker meer dan één keer per jaar. En als ik mijn bloggeschiedenis  erop natrek, blijkt dat ook: de vorige editie is zeker nog geen jaar geleden. Nationale, internationale, Europese, Vlaamse, Belgische, Brusselse, Diesterse week van de Borstvoeding? Whatever. Elke aanleiding is goed om het er nog eens over te hebben. Ik sta hier en daar toch al bekend als een borstvoedingsfundamentalist. Een geitenwollensok, een anachronistische hippie. Een typische borstvoedster dus? Maar hé: ik heb ook witte sneakers en een skinny jeans, ik werk voor een bloeiend mediabedrijf en ik drink graag gin-tonic. (Met dat laatste mag ik wel niet overdrijven want ik geef borstvoeding ;-) ) - Ik wil maar zeggen: zo'n hippie ben ik nu ook weer niet. Ik heb zelfs geen bakfiets. En o...

De naam van mijn schoonmoeder en ook die van onze koningin, maar toch ook niet onbelangrijk: de naam van de grootmoeder van Nancy, die ter ere van die grootmoeder besloot een koffiesalon te openen met haar naam. In Diest. Of beter gezegd: in Schaffen. Op een steenworp. Of op een bescheiden fietstochtje van het centrum van Diest. Sympathieke Nancy straalt in haar geweldig vintage interieur, schenkt lekkere koffie, serveert zelfgebakken taart en sinds afgelopen zondag ook ontbijt! Wij kregen met een fijn gezelschap de eer dat eerste ontbijt uit te testen en we zijn opgetogen. Bubbels, vers sap, koffie, broodjes, schattige pannetjes met ei en spek, fruitsalade en yoghurt in superschattige kannetjes. Alles heerlijk, en alles passend in het concept. Geen hippe smoothies met lijnzaad en zeewier, geen raw-food-bars met groene klei en chiazaad. Neen, een uitgebreid ontbijt zoals waarschijnlijk Moe Mathilde het zou geserveerd hebben. Een aanradertje. Wij gaan zeker nog eens terug. ...