Het stak al een tijdje mijn ogen uit, dat zonnige terras met de rode stoelen in de Leon Lepagestraat. De naam klinkt ook zo goed: "Pepete & Ronron". Het doet mij denken aan Pepe, de gamba uit de muppetshow. Die is toevallig ook nog eens chefkok. Bij Pepete & Ronron kan je tapas eten en wijn drinken, en het is bovendien ook een kruideniertje voor allerlei delicatessen.
De regen viel gisteravond met bakken uit de lucht, maar in ons hart scheen de zon, want wij zaten lekker binnen in deze hele mooie zaak. Een prachtig interieur dat eerder aan een Franse bistro doet denken dan aan een Spaanse tapasbar. Ook uit de boxen weerklinkt Franse chanson maar het menu is Spaans.Eenvoudige, lekkere tapas. En charmante bediening.
Vooraf aperitiefden we bij Barbeton, ook vrij nieuw en met stip het hoogst scorend op de as nabijheid / gezelligheid. Elke vrijdagavond tussen zes en acht mag je daar trouwens gratis tapas eten. Om de eerste honger te stillen.
Napraten deden we in de Roskam, één van de vaste waarden die er het afgelopen half jaar niet mee stopten hier in Brussel.
Eindscore van de avond: een dikke tien voor gezelligheid, en een welverdiende zeven voor het eten. (Punten zijn verloren op de pinot noir bij Pepete die we niet lekker vonden. Die heette "you are so beautiful" en we hoopten heel hard dat we hem lekker zouden vinden, maar hij smaakte een beetje wrang. Jammer genoeg kennen we te weinig van wijn om te oordelen of deze wijn gewoon vies is, of 'te moeilijk voor wijnbarbaren als wij'.)
De regen viel gisteravond met bakken uit de lucht, maar in ons hart scheen de zon, want wij zaten lekker binnen in deze hele mooie zaak. Een prachtig interieur dat eerder aan een Franse bistro doet denken dan aan een Spaanse tapasbar. Ook uit de boxen weerklinkt Franse chanson maar het menu is Spaans.Eenvoudige, lekkere tapas. En charmante bediening.Vooraf aperitiefden we bij Barbeton, ook vrij nieuw en met stip het hoogst scorend op de as nabijheid / gezelligheid. Elke vrijdagavond tussen zes en acht mag je daar trouwens gratis tapas eten. Om de eerste honger te stillen.
Napraten deden we in de Roskam, één van de vaste waarden die er het afgelopen half jaar niet mee stopten hier in Brussel.
Eindscore van de avond: een dikke tien voor gezelligheid, en een welverdiende zeven voor het eten. (Punten zijn verloren op de pinot noir bij Pepete die we niet lekker vonden. Die heette "you are so beautiful" en we hoopten heel hard dat we hem lekker zouden vinden, maar hij smaakte een beetje wrang. Jammer genoeg kennen we te weinig van wijn om te oordelen of deze wijn gewoon vies is, of 'te moeilijk voor wijnbarbaren als wij'.)
Reacties
Een reactie posten