Mademoiselle Fresita

Het wordt blijkbaar een vaste rubriek, dat weekmenu. We zullen zien hoe lang dat weer duurt, want trouwe lezers weten dat mijn discipline op dat vlak niet echt legendarisch is. Maar hier is hij dan, op donderdag, het weekmenu van vorige week (dat wat ik u vorige vrijdag al beloofde ja.) Maar dus, ons weekmenu. Niet veel werk om neer te schrijven want er werd een paar keer buitenshuis gegeten. maandag Het is al zo ver. De mini's aten bij oma en opa, Johan en ik aten restjes. dinsdag  Zalmburgers met avocadospread . foto chickslovefood.com Recept op mijn favoriete rubriek van mijn favoriete kookblog. Slechts vijf ingrediënten, want wij houden het graag een beetje simpel. woensdag Jackie en Lucille logeerden en aten bij oma en opa (de andere dit keer), Johan en ik waren uitgenodigd op een feestje 'met hapjes'. Volwaardig avondeten wat ons betreft, want wij hebben vrienden die geweldig kunnen koken. donderdag Mijn papa's moestuin leverde snijbonen d...

Zoals beloofd zou ik een tip geven over wat je kan doen met al die blauwe bessen, na een bezoek aan de Blueberry Fields . Ik zou zeker eens kijken bij de recepten van Anna . Maar er zijn nog andere ideeën. Ik vond een heerlijk recept in het prachtige boek "Honey & Co". Een bakboek met als onderschrift "Hartig en zoet met een vleugje Midden-Oosten." Watertanden, right? Right. "Honey & Co" is uitgegeven bij Kosmos Uitgevers. 

Gisteren plukte ik 2,5 kg blauwe bessen. Geweldig lekkere blauwe bessen dan nog, en veel dikker dan degene die je in de winkel koopt. Een aanrader, want iedereen kan dat dus gaan doen. In Koersel bijvoorbeeld, bij Blueberry Fields . Ik zat eigenlijk al van vorig jaar te wachten, wanneer we eens konden gaan plukken. Maar het had gevroren deze lente en door vorstschade is het plukseizoen wat laat begonnen. Maar sinds maandag is het dus zover, en dinsdag stonden wij al klaar met ons emmertje. Peuter Lucille had ik ingeruild voor nichtje Marthe van elf, een wijs besluit wat plukcapaciteiten betreft. Ik vraag me af wat een goed seizoen dan zou opleveren, want na een uurtje hadden we met z'n vieren een viertal struiken leeggeplukt, goed voor 2,5 kilo. (Volgens Jackie hadden we "nog véél meer maar ik heb er echt heel veel opgegeten") Wat je plukt moet je ook kopen, en dat deden we met plezier (goedkoper dan in de winkel trouwens). Extra meevaller: je kan daar gewel...

En daarmee ook het eerste weekmenu. Op verzoek, na een avondje op café met enkele vriendinnen. Toen ik zei dat wij eigenlijk maar heel zelden groenten-patatten-vlees eten. En ik het moeilijk vond om te zeggen wat wij dan wel zoal eten. deze " chili sin bonen " stond een paar weken geleden op het menu een overzicht van de voorbije week! MAANDAG: bij oma / prefab groententaart ik at op het werk, de meisjes bij mijn schoonouders en Johan ontdooide een groententaart van  De Buurderij  - die hebben we meestal in onze diepvries voor dit soort gelegenheden. DINSDAG: krieltjes, bonen, tomaten, zalm Ik ging oogsten in de moestuin van mijn papa! We aten kraakverse gebakken aardappelen, koude boontjes, tomaatjes, met zalm-uit-blik. Voor het dessert maakten we een avondwandelingetje naar  Het IJskaffee . WOENSDAG: pastabuffet Lucille was jarig! De hele familie schoof aan voor een bescheiden pastabuffet. Een  pastasalade met boontjes en feta , en  eentje met...

Ik zei het al: Wij zaten vorige week twee keer een dikke acht uur in de auto met twee pittige kinderen op de achterbank en dat viel eigenlijk enorm goed mee. Zoals beloofd: de gouden tips. baby Jackie, drie jaar geleden! 1. Zorg voor de meest comfortabele autostoel mogelijk. Jackie is al vier en zit meestal in een stoel van groep 2, maar voor deze lange rit hebben we toch een groep 1-stoel geïnstalleerd, waar ze nog net in past. Daarin kan comfortabeler slapen dan wanneer ze met de gewone autogordel wordt vastgemaakt. (Kind en Gezin legt het duidelijk uit, hoe dat precies zit met die stoeltjes) . 2. Rijd wanneer jij het liefst rijdt en/of het minste file denkt te hebben. Ik weet niet hoe het met uw kinderen zit, maar de mijne zijn eerder onvoorspelbaar wat slapen betreft, zeker slapen in de auto. We overwogen even (op aanraden van velen) om 's nachts te rijden, maar ik zag het scenario levendig voor me: kinderen die geen oog dicht doen tussen 22u en 5u 's morgens....

Vorig jaar deden wij van staycation, want dat is superhip. We trokken wel naar het minimini-appartementje van mijn ouders in De Haan en beleefden daar - we moeten daar eerlijk in zijn - een nogal helse week. Ik vertelde er ook over . Kort samengevat: Jackie beleefde het hoogtepunt van haar peuterpuberteit en Lucille, toen net een jaar, zorgde voor slapeloze nachten die bovendien meestal rond 5u al afgelopen waren. In het dichtbevolkte appartementsgebouw bezorgden mijn lawaaierige kinderen mij heel wat stress. Ik vond het dit jaar dus op zijn minst spannend, op vakantie gaan. Lucille slaapt inmiddels flink door maar is toch meestal rond zes uur wakker, en Jackie is nog steeds druk en luid. Op aanraden van enthousiaste vrienden huurden we een tent/huisje op een Huttopia-camping , die van Lanmary in de Périgord. En daar brachten wij de eerste week van juli door. Ik houd u niet langer in spanning: het was fantastisch. Om te beginnen oversteeg de heenrit mijn stoutste dromen...

Precies twee jaar geleden, rond 4 uur 's nachts, keken het lief en ik naar elkaar en naar de baby tussen ons en vroegen ons met enige verbazing af: was dat nu daarnet echt een thuis-stuitbevalling? Ja dus. Voorbij voor we er erg in hadden, één van de vlotste bevallingen uit de geschiedenis (uit die van mijn toch) en dat voor tegendraads kind. foto: Pedro Portret Ik dacht er pas nog over na. Volgens mij is dat hele geboorteverhaal van Lucille (voor de mijmeraars: hier nog eens na te lezen , ik ga dat zo meteen ook nog eens doen) een voorproefje van haar persoonlijkheid. Lucille doet de dingen graag op haar manier, maar probeert daarbij niemand voor het hoofd te stoten. "Ik kom met mijn kont eerst, maar je zal er niet veel van merken." / "Ik speel wel met het speelgoed van Jackie als die dat niet ziet"... dat soort dingen. foto's: Pedro Portret Ze laat niet over zich heen lopen, maar kiest er vaak voor om ergens geen strijd van te maken. Hoewel...