dorlotterie dorlottera

Hoera, alweer een geweldig weekend achter de rug! Zaterdag was ondanks de miezerige meteorologische omstandigheden een heel gezellige dag. Nichtje Marthe (5) en neefje Nisse (3) kwamen met hun ouders en grootouders helemaal met de trein naar Brussel voor een portie winterpret, en ze genoten van de mooie draaimolens van Les Manèges D'Andréa en het reuzenrad.

We aten bij STEAKfrit', en de meningen zijn verdeeld. Ik houd van de eenvoudige kaart met traditionele gerechten en omdat ik nogal een liefhebber ben van steak natuur met frietjes vind ik het niet zo erg dat je geen saus bij je steak kan kiezen. Maar een portie verse béarnaise had toch wel gesmaakt. Je kan er ook de cuisson van je steak niet kiezen, en hoewel ik het volstrekt belachelijk vind dat heel Vlaanderen sinds een paar jaar een mening blijkt te hebben over de cuisson van vanalles en nog wat, kunnen we er niet omheen dat ik mijn steak graag a point heb, dat mijn mams van saignant houdt en dat schoonzus Hilde het liefst voor bleu gaat. Maar we kregen hem dus allemaal saignant. Wie niet tevreden was, mocht wel laten bijbakken, maar dat bleek niet nodig. We kregen een behoorlijke portie en voor wie dat nog niet genoeg was liepen obers voortdurend af een aan met schotels vlees, frietjes en stoemp waarvan je à volonté mocht bijvragen. Nog een leuke extra: kinderen eten gratis bij STEAKfrit'! Dat geldt voor kinderen tot acht jaar, en kinderen tot 12 jaar eten aan halve prijs. Ideaal voor een etentje met bambino's, maar zonder denk ik niet dat ik nog terug ga.

Nadat La Famiglia weer vertrokken was, zetten meneer en ik koers naar Diest, voor de verjaardag van Gustaaf. Het petekind van meneer Fresita werd twee en leerde wat verjaren betekent: cadeautjes! Hartverwarmende vreugde toen we binnenkwamen, maar het cadeau dat we bij ons hadden was dan ook erg groot (een mooie houten slee, hopelijk sneeuwt het gauw weer). Gasten die zonder cadeau arriveerden werden beduidend minder enthousiast verwelkomd, maar het werd een erg gezellige avond. Leuke surplus: Gustaaf woont boven de geweldige handtassenwinkel van zijn moeder (Muller in Diest, Koning Albertstraat 61 - het mag gezegd worden :-) - en er gaat weinig boven een exclusieve night-shopping onder intimi.

Zaterdag was meer dan geslaagd, maar het echte hoogtepunt was wat mij betreft toch de zondag. De tweede editie van La Dorlotterie, een gezellige minimarkt met spulletjes voor vrouwen en kinderen. Ik had niet durven dromen dat het de tweede keer net zo goed zou zijn als de eerste, maar dat was het toch! Supergezellig, veel volk, megaverkoop... heerlijk! 

Bovenstaand een sfeerbeeldje van Mademoiselle aan haar kraam (terwijl ze haar pasgekochte handtas van Muller - zie boven - aanprijst). Niet eens tijd gehad om de andere kraampjes te plunderen, op een paar kersenoorbellen van JuF HaaK na.

the cherry on the pie!

Het was een prachtige dag, met veel dank aan Cindy en Theo van Den Hemel, lang leve hen!

Om het succes te vieren trakteerden wij Dorlottes onze wederhelften (zonder wiens steun en blablabla - maar 't is wel echt zo) op een etentje. Voor lekker eten ben je in de omgeving van Zichem, Diest en Tessenderlo meestal aangewezen op moeders' keuken, want de goede restaurants zijn daar niet dik gezaaid. Maar we deden een fantastische ontdekking: er huist zowaar een Portugees in Veerle-Laakdal, en daar kun je echt heerlijk eten, voor niet eens zoveel geld. Mijn Camarão a casa (scampi's van het huis) waren fantastisch, en ook het dessert Arroz Doce (rijstpap met citroen en kaneel) is een aanrader. Niemand had iets op zijn gerecht aan te merken, dus ik denk dat we kunnen spreken van een goed restaurant. Met toffe bediening on top, wat wil een mens nog meer. 


Zo. Op naar het volgende weekend, met de Kunstkaai!