Doorgaan naar hoofdcontent

als je 't mij vraagt

Scouts! absoluut! Dat werd mij deels door de strot geramd door mijn broers maar ik heb er nooit spijt van gehad. Maar als ik moet kiezen tussen de Banier en de Scoutsshop (daar ben ik precies al lang niet meer geweest, Hopper???), dan steek ik wel over. Ik ben dan ook meer een knutselaar dan een kampeerder geworden.

Intussen ben ik groot en is chiro niet meer uitsluitend cacao of afgelekte frisco. Eigenlijk kan mij dat allemaal niet meer zoveel schelen, ik ben zelf te groot en heb nog geen kinderen, laat staan kinderen op jeugdbewegingsgerechtigde leeftijd. Ik werk zelfs bijna dagelijks samen met een nogal enthousiaste chiro-madam, en met veel plezier. En als die chiromadam haar chirovrienden zich voortplanten, dan help ik haar graag met gepaste cadeautjes:



Toile-cirée uit de banier, echt tof. Geen geweldige kwaliteit, het is zelfs eigenlijk niet echt toile-cirée want veel toile is er niet aan. Cirée vooral dus. Vellen stevig plastic, laat het ons daar op houden. Maar gevoerd met mooie donkerblauwe jeans (die mij bovendien doet denken aan die retro-chirojurkjes uit mijn jonge tijd) moet het de baby wel aankunnen denk ik.

Labels

Labels:

Reacties

  1. Marina3 april 2011 om 10:21

    Haha, ik heb hier ook een echte scoutszoon en een dochter met supertoffe chirovriendinnen.
    Het is een leuk cadeautje geworden en al is de kwaliteit wat minder, zo een kindje groeit toch snel ;D. Het oogt in ieder geval heel mooi!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Paspelpoezen3 april 2011 om 11:19

    Gaat geweldig in de smaak vallen, als je 't deze (ex)chiromeid vraagt!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Hoe maak je een vilten verjaardagskroon?

wie niet wil knutselen maar deze kroon wil kopen, scrollt meteen door naar onderaan dit bericht! wat heb je nodig? - een paar stukken dikke vilt (een paar milimiter dik) - een naaimachine of een naald met kleurig naaigaren (bijpassend of net contrasterend) - een stukje elastiek van 1,5 cm breed en ongeveer 10 cm lang, liefst zwart of een leuke kleur - een paar cm velcro - een stukje dunne vilt of vilten cijfers (bijvoorbeeld die van Artemio ) - een stofschaar waar vind je dat? De meeste benodigdheden vind je bij Veritas  of bij de meeste naaiwinkels. De laatste keer dat ik bij Veritas was vond ik er geen dikke vilt. Die vond ik wel bij De Banier .  hoe maak je dat? 1) Ik maakte de verjaardagskroon naar dit patroon  (je kan helemaal deze handleiding volgen maar ik heb hem een beetje aangepast.) Voor het hoofd van een eenjarige blijkt het wel een beetje groot: je knipt dus best een centimeter of twee van patroondeel 2 af. Print het...
7 reacties
Meer lezen

Tiny en Cacao

Net als veel vrouwen van mijn leeftijd en veel ouder en veel jonger heb ik een beetje een zwak voor Tiny. Van de boekjes. Hoewel ik absoluut meer respect heb voor vrijgevochten jongedames zoals Pippi Langkous en Madelief (wie de verhalen van deze laatste wildebras nog niet kent: rep je naar de bib of naar de kleine, onafhankelijke boekhandel. Je kinderen zullen je dankbaar zijn. Een paar van mijn favoriete babysitkinders, die intussen al dingen doen als samenwonen met hun lief en afgestudeerd zijn, spreken er nog over: die urenlange voorleessessies in het grote bed waarbij de heerlijke humor van Guus Kuijer ons menig slappe lach bezorgde). Maar dus Tiny. Dat is een ander verhaal. Tiny heeft nooit een grote mond, doet niets wat niet mag en haar kleren zijn altijd smetteloos (en prachtig). Je kan haar hoogstens verwijten dat ze zich een klein beetje ouder voordoet dan ze is (zo legt ze in "Tiny in de tuin" samen met haar broertje een volledige tuin aan, waarbij ze bomen plant...
8 reacties
Meer lezen

als 't kind maar een naam heeft

Ik las over de naamkeuzes in The Crib . En daar werd een vraag gesteld: hoe kwamen jullie kinderen aan hun namen? Laat dat nu net een onderwerp zijn waarover ik het wel graag heb. Zo graag zelfs, dat ik het er al over had. Over Jackie dan toch (die eigenlijk Jacqueline heet). De naam die mijn wederhelft bedacht. Terwijl ik al sinds ik kan schrijven lijstjes maak van hoe mijn kinderen zouden mogen heten.  Maar 't was geen wedstrijd en hij had gelijk. Jackie is de mooiste naam die er bestaat. En toen kwam er kindje twee. We hadden weer elk onze favoriete jongensnaam (die van mij was van Marcel naar Maurice verschoven, zijn favoriet bleef Georges). Maar een meisjesnaam, dat duurde toch wel even. Johan rekende op een nieuwe geniale ingeving, maar die liet op zich wachten. Er werden lijstjes gemaakt en geschrapt, geschrapt... want omdat we Jackie zo'n mooie naam vonden, hadden we voor onszelf de lat wel erg hoog gelegd. We hadden het idee dat kindje twee een minstens even moo...
14 reacties
Meer lezen