Doorgaan naar hoofdcontent

Fou de Coudre

Yihaa! Brussel heeft zijn eigen stiksel, zijn eigen ijverige wijven of wat al meer. Gisteren genoot ik samen met Miss Stik en Opgewekte Kapucijnaap en nog een heleboel andere madammen die ik nog moet leren kennen van een vruchtbare naaiavond - een eerste bijeenkomst van een hoofdstedelijk naaicollectief dat voortaan onder de democratisch verkozen naam "Fou de Coudre" door het leven zal gaan. En - ik ben te trots om het te verzwijgen: die naam heb ik bedacht! Ik was een paar weken geleden zo opgetogen toen hij me te binnen schoot - helaas was de naam al in gebruik. Google leerde me dat een "sociaal artistiek theatercollectief" er al mee vandoor was. Jammer - maar de mede-naaisters besloten dat we hier niet al te veel rekening mee moesten houden. Soît, vind ook wel dat wij meer recht hebben op deze naam - wij zijn namelijk zot van naaien. Zij van toneelspelen. Gek genoeg leerde Google me toen niet dat een franstalige madam hem ook al gebruikt, eentje die wel zot is van naaien. Ach ja. Het zij zo. Dan zijn we allemaal maar zot van naaien, en een beetje verliefd.

Ik heb er veel zin in, in dit clubke - maar moet me in 't vervolg wel beter voorbereiden - naast mijn loodzware vriend Pfaff had ik ook een plastic plooibox bij vol stof en naaigerief - maar natuurlijk was ik er toch in geslaagd een paar essenties thuis te laten (zoals een patroon) - zodat ik slechts een deel van mijn plannen kon uitvoeren. De nieuwe schortjes voor Marthe en Nisse zijn dus niet klaargeraakt. Wat ik wel heb gemaakt:


een rood baboesjka-schortje in tafelzeil, met een groen biesje


En ik heb mijn recentste Think Twice - vondst ingekort:


Je ziet het model hier niet - maar voor mij zijn het de kleurtjes die het hem doen.

Op naar de volgende!

Labels

Labels:

Reacties

  1. Lies:15 september 2011 om 19:08

    aré, tof, veel brussels stikplezier gewenst!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mlle Belle15 september 2011 om 19:47

    oh tof! stik ze daar goed in brussel!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Kelly - Ma vie en vert15 september 2011 om 21:06

    Alleeeez, ik begin echt jaloers te worden. Echt leuk, al die clubkes :-) En inderdaad, wat een geweldige naam!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Hoe maak je een vilten verjaardagskroon?

wie niet wil knutselen maar deze kroon wil kopen, scrollt meteen door naar onderaan dit bericht! wat heb je nodig? - een paar stukken dikke vilt (een paar milimiter dik) - een naaimachine of een naald met kleurig naaigaren (bijpassend of net contrasterend) - een stukje elastiek van 1,5 cm breed en ongeveer 10 cm lang, liefst zwart of een leuke kleur - een paar cm velcro - een stukje dunne vilt of vilten cijfers (bijvoorbeeld die van Artemio ) - een stofschaar waar vind je dat? De meeste benodigdheden vind je bij Veritas  of bij de meeste naaiwinkels. De laatste keer dat ik bij Veritas was vond ik er geen dikke vilt. Die vond ik wel bij De Banier .  hoe maak je dat? 1) Ik maakte de verjaardagskroon naar dit patroon  (je kan helemaal deze handleiding volgen maar ik heb hem een beetje aangepast.) Voor het hoofd van een eenjarige blijkt het wel een beetje groot: je knipt dus best een centimeter of twee van patroondeel 2 af. Print het...
7 reacties
Meer lezen

Tiny en Cacao

Net als veel vrouwen van mijn leeftijd en veel ouder en veel jonger heb ik een beetje een zwak voor Tiny. Van de boekjes. Hoewel ik absoluut meer respect heb voor vrijgevochten jongedames zoals Pippi Langkous en Madelief (wie de verhalen van deze laatste wildebras nog niet kent: rep je naar de bib of naar de kleine, onafhankelijke boekhandel. Je kinderen zullen je dankbaar zijn. Een paar van mijn favoriete babysitkinders, die intussen al dingen doen als samenwonen met hun lief en afgestudeerd zijn, spreken er nog over: die urenlange voorleessessies in het grote bed waarbij de heerlijke humor van Guus Kuijer ons menig slappe lach bezorgde). Maar dus Tiny. Dat is een ander verhaal. Tiny heeft nooit een grote mond, doet niets wat niet mag en haar kleren zijn altijd smetteloos (en prachtig). Je kan haar hoogstens verwijten dat ze zich een klein beetje ouder voordoet dan ze is (zo legt ze in "Tiny in de tuin" samen met haar broertje een volledige tuin aan, waarbij ze bomen plant...
8 reacties
Meer lezen

als 't kind maar een naam heeft

Ik las over de naamkeuzes in The Crib . En daar werd een vraag gesteld: hoe kwamen jullie kinderen aan hun namen? Laat dat nu net een onderwerp zijn waarover ik het wel graag heb. Zo graag zelfs, dat ik het er al over had. Over Jackie dan toch (die eigenlijk Jacqueline heet). De naam die mijn wederhelft bedacht. Terwijl ik al sinds ik kan schrijven lijstjes maak van hoe mijn kinderen zouden mogen heten.  Maar 't was geen wedstrijd en hij had gelijk. Jackie is de mooiste naam die er bestaat. En toen kwam er kindje twee. We hadden weer elk onze favoriete jongensnaam (die van mij was van Marcel naar Maurice verschoven, zijn favoriet bleef Georges). Maar een meisjesnaam, dat duurde toch wel even. Johan rekende op een nieuwe geniale ingeving, maar die liet op zich wachten. Er werden lijstjes gemaakt en geschrapt, geschrapt... want omdat we Jackie zo'n mooie naam vonden, hadden we voor onszelf de lat wel erg hoog gelegd. We hadden het idee dat kindje twee een minstens even moo...
14 reacties
Meer lezen