Ik beken: ik ben een plantenmoordenaar. Niet met opzet, maar ik kan geen planten in leven houden. Jammer, want planten zijn aangenaam gezelschap. Maar ik wil het toch blijven proberen. Een tijdje geleden kregen wij bezoek en dat bracht - zoals dat hoort - een plant mee. Twee zelfs. Babysanseveria's in schattige potjes. Mijn beperkte plantenkennis zegt me dat een sanseveria niet veel nodig heeft. Met andere woorden: ge moet al lelijk doen om een sanseveria de nek om te draaien. Af en toe water geven zou volgens mij moeten volstaan. Maar deze vrienden hadden toch al meteen iets meer aandacht nodig: hun schattige potjes bleken eigenlijk niet zo heel geschikt en vooral ook een beetje te klein.
Vandaar dat er vanmorgen getuinierd werd op drie hoog. De plantjes kregen versche potgrond en nieuwe potjes (beiden ontvreemd tijdens mijn recentste tocht langs het tuinpad van mijn vader), een slokje water en propere kousen.
idee hier gepikt!
Vandaar dat er vanmorgen getuinierd werd op drie hoog. De plantjes kregen versche potgrond en nieuwe potjes (beiden ontvreemd tijdens mijn recentste tocht langs het tuinpad van mijn vader), een slokje water en propere kousen.
idee hier gepikt!
Reacties
Een reactie posten