Mademoiselle Fresita

Ik heb iets op te biechten: ik ben een pathologische uitsteller. Ik stel hoogzwangere dames op de proef die heel graag een vlaggenlijntje willen meenemen naar het moederhuis enzo. Dat soort zaken. Het was vroeger al duidelijk: ik functioneer het beste als ik eigenlijk geen tijd meer heb. Dat valt lelijk tegen als je zelfstandige in bijberoep wil zijn. Uitstelgedrag en het daarmee gepaard gaande gebrek aan zelfdiscipline maakt dat ik nogal regelmatig een vrije dag doorbreng zonder iets noemenswaardigs te doen. En daar voel ik me dan wel altijd schuldig over, want zomaar zonder scrupules niets doen, dat lukt me toch niet zo heel goed. Daar zit mijn opvoeding door een bezige bij bij uitstek voor iets tussen denk ik. Maar nu was 't vandaag wel efkes nodig dat ik iets presteerde. Zondag sta ik namelijk op de bePARKte oplage  en ik heb eigenlijk niet meer zo gek veel in stock, nadat ik op bescheiden wijze geplunderd werd op de RetroBoulevard. Op zich goed nieuws natuurlijk, maar die st...

Als de Fresita's de drukte van Brussel willen ontvluchten, trekken ze zich graag een paar dragen terug in rustiger oorden. Zo bezochten wij afgelopen weekend een pittoresk dorpje aan het water. Het is daar beduidend kalmer dan in Brussel, minder verkeer, minder grauwheid en het stinkt er ook wel minder. Wonderwel zijn er wel een paar prachtige musea, kan je er op veel plaatsen lekker eten en hebben ze er schone winkels. Dat dorpje heet Antwerpen. 't Was een kadooke van een stel vrienden voor meneer: een overnachting in  een heerlijke B&B : geweldig gelegen, prachtig huis, fijne ontvangst door gastvrouw Roxanne en een verzorgd ontbijt. Een aanrader, moest u ooit in Antwerpen op vakantie willen gaan. Naast de overnachting kregen we er nog tickets bij voor een fijne voorstelling op  de Zomer van Antwerpen , waar ik inspiratie opdeed voor een lamp die ik ooit eens wil maken: Vanaf nu kiezen wij onze was- en poetsproducten dus op basis van de kleur van de fles....

Het stak al een tijdje mijn ogen uit, dat zonnige terras met de rode stoelen in de Leon Lepagestraat. De naam klinkt ook zo goed: "Pepete & Ronron". Het doet mij denken aan Pepe, de gamba uit de muppetshow. Die is toevallig ook nog eens chefkok. Bij Pepete & Ronron kan je tapas eten en wijn drinken, en het is bovendien ook een kruideniertje voor allerlei delicatessen. De regen viel gisteravond met bakken uit de lucht, maar in ons hart scheen de zon, want wij zaten lekker binnen in deze hele mooie zaak. Een prachtig interieur dat eerder aan een Franse bistro doet denken dan aan een Spaanse tapasbar. Ook uit de boxen weerklinkt Franse chanson maar het menu is Spaans.Eenvoudige, lekkere tapas. En charmante bediening. Vooraf aperitiefden we bij Barbeton , ook vrij nieuw en met stip het hoogst scorend op de as nabijheid / gezelligheid. Elke vrijdagavond tussen zes en acht mag je daar trouwens gratis tapas eten. Om de eerste honger te stillen. Napraten deden we in d...

Ik ben precies mijn blogreflex kwijt, die moet ik terug aanleren. Zondag was het dus retro boulevard , en man man man wat was me dat een feestje. Het weer zat mee, en mede daarom zakte er zo maar even 5000 man en vrouw en kind af naar park Cerkel. Het was echt prachtig, met massa's mooie mensen in mooie kleren die dankzij het plaatselijke kapsalon  bovendien ook de juiste suikerspinkapsels en valse wimpers droegen. Die smulden van allerlei lekkers  en al het bier en de cava veel te snel opdronken. Die dansten op geweldige live-muziek en die ook een groot stuk van mijn stock opkochten. Missie geslaagd dus!   Bovendien blijkt mijn schoonvader een begenadigd barbershop-zanger. In een stijlvolle outfit. Ik kan me niet voorstellen dat er op dit evenement geen vervolg komt. Hou het dus maar in de gaten, want volgend jaar wil je er echt bij zijn.