Ik heb iets op te biechten: ik ben een pathologische uitsteller. Ik stel hoogzwangere dames op de proef die heel graag een vlaggenlijntje willen meenemen naar het moederhuis enzo. Dat soort zaken. Het was vroeger al duidelijk: ik functioneer het beste als ik eigenlijk geen tijd meer heb. Dat valt lelijk tegen als je zelfstandige in bijberoep wil zijn. Uitstelgedrag en het daarmee gepaard gaande gebrek aan zelfdiscipline maakt dat ik nogal regelmatig een vrije dag doorbreng zonder iets noemenswaardigs te doen. En daar voel ik me dan wel altijd schuldig over, want zomaar zonder scrupules niets doen, dat lukt me toch niet zo heel goed. Daar zit mijn opvoeding door een bezige bij bij uitstek voor iets tussen denk ik.
Maar nu was 't vandaag wel efkes nodig dat ik iets presteerde. Zondag sta ik namelijk op de bePARKte oplage en ik heb eigenlijk niet meer zo gek veel in stock, nadat ik op bescheiden wijze geplunderd werd op de RetroBoulevard. Op zich goed nieuws natuurlijk, maar die stock moet wel aangevuld. De vrije dagen die ik de afgelopen week had, heb ik daar uiteraard niet aan besteed. Vandaag was ik gelukkig weer gezegend met een zee aan vrije tijd, en ik heb mezelf meteen een hak gezet. Vroeg uit de veren met de bereidwillige hulp van een timmerende buurman, dus ik kon meteen aan de slag. Om te voorkomen dat ik weer op non-actief zou overgaan, maakte ik een voornemen publiek. Ik beloofde niet alleen aan manlief dat ik vandaag drie hemdjes zou maken, ik schreeuwde het ook uit op facebook. Drie hemdjes, dat moest lukken, en dat is ook gelukt. Eerlijkheid gebiedt me toe te geven dat er eentje alleen nog knopen behoefde en de andere twee waren grotendeels geknipt, dus ik heb me niet eens moeten haasten. Op het gemakje, met het nodige oog voor detail en precisie (ook een mooie deugd die ik van nature niet beheers), werkte ik netjes drie prachtexemplaartjes af.
Zeg nu zelf:
Karookes, uilkes en bollekes. Ik ben tevreden. De uilenstof kocht ik nieuw, ik geloof op een Stoffenspektakel een paar edities geleden. De andere stofjes zijn een beetje vintage. De bollekesstof kocht ik op een rommelmarkt in Dardennen, en de karookes zijn helemaal een verhaal apart: zij waren ooit de keukengordijnen van de oma van een vriendin. Afgewerkt met groen, deels uit een oud hemd van meneer, deels uit een verkeerd gekocht onderlaken van Ikea.
Het werkt dus, die belofte op facebook. Ik zal er meteen nog eentje doen. De volgende dagen heb ik namelijk wat minder vrije tijd, maar ik zou toch elke dag een jurkje willen maken. Woensdag, donderdag en vrijdag. Drie jurkjes dus. Beloofd!
Maar nu was 't vandaag wel efkes nodig dat ik iets presteerde. Zondag sta ik namelijk op de bePARKte oplage en ik heb eigenlijk niet meer zo gek veel in stock, nadat ik op bescheiden wijze geplunderd werd op de RetroBoulevard. Op zich goed nieuws natuurlijk, maar die stock moet wel aangevuld. De vrije dagen die ik de afgelopen week had, heb ik daar uiteraard niet aan besteed. Vandaag was ik gelukkig weer gezegend met een zee aan vrije tijd, en ik heb mezelf meteen een hak gezet. Vroeg uit de veren met de bereidwillige hulp van een timmerende buurman, dus ik kon meteen aan de slag. Om te voorkomen dat ik weer op non-actief zou overgaan, maakte ik een voornemen publiek. Ik beloofde niet alleen aan manlief dat ik vandaag drie hemdjes zou maken, ik schreeuwde het ook uit op facebook. Drie hemdjes, dat moest lukken, en dat is ook gelukt. Eerlijkheid gebiedt me toe te geven dat er eentje alleen nog knopen behoefde en de andere twee waren grotendeels geknipt, dus ik heb me niet eens moeten haasten. Op het gemakje, met het nodige oog voor detail en precisie (ook een mooie deugd die ik van nature niet beheers), werkte ik netjes drie prachtexemplaartjes af.
Zeg nu zelf:
Karookes, uilkes en bollekes. Ik ben tevreden. De uilenstof kocht ik nieuw, ik geloof op een Stoffenspektakel een paar edities geleden. De andere stofjes zijn een beetje vintage. De bollekesstof kocht ik op een rommelmarkt in Dardennen, en de karookes zijn helemaal een verhaal apart: zij waren ooit de keukengordijnen van de oma van een vriendin. Afgewerkt met groen, deels uit een oud hemd van meneer, deels uit een verkeerd gekocht onderlaken van Ikea.
Het werkt dus, die belofte op facebook. Ik zal er meteen nog eentje doen. De volgende dagen heb ik namelijk wat minder vrije tijd, maar ik zou toch elke dag een jurkje willen maken. Woensdag, donderdag en vrijdag. Drie jurkjes dus. Beloofd!
Reacties
Een reactie posten