Het was al even geleden en opeens komt er dan vanalles uit mijn vingers. Of vanonder mijn naaimachine - onderandere. Kleine dingetjes, maar ik ben tevreden. Vandaag afgewerkt:
Een vlaggenlijntje. Regelmatig verandert mijn living in een vlaggenlijnfabriekske, ik maak die dingen haast aan de lopende band. Als kadookes voor vriendenkindjes en op aanvraag voor wie dat wil. Soms in de kleurtjes of motiefjes van de suikerboontjes of het geboortekaartje, in de mate van het mogelijke. Fijn boven het kraambed en in de living tijdens de eerste weken / maanden van veel babybezoek, daarna leuk op de kinderkamer.
Mijn dochter begon te reclameren: iederéén heeft vlaggetjes. Waar blijven die van mij? 't Kind had gelijk. Er was nog wat kersjesstof over van de suikerbonenzakjes en aangezien ik tegenwoordig nogal fan ben van de combinatie blauw-rood, was de keuze snel gemaakt. Helaas-pindakaas net niet op tijd af voor de babyborrel vorige week - die nochtans niet echt vroeg viel. (En voor de vrienden die zich nu in hun gat gebeten voelen omdat ze niet uitgenodigd waren: 't was alleen voor familie.)
Gisterenavond afgewerkt:
Een nieuw jasje voor een foto-album. We kregen zo'n baby-plakboek cadeau, waarvan ik het opzet wel leuk vind maar de kaft was - eufemistisch uitgedrukt - niet helemaal mijn smaak. Het ware een leuk idee geweest om die lelijke kaft te fotograferen alvorens aan mijn pimp-sessie te beginnen - maar zoveel tegenwoordigheid van geest kan je van een jonge moeder niet verwachten. Een paar rolletjes washi-tape maakten er een heel ander boekske van. Intussen bij de Hema-fotoservice al een paar foto's besteld om erin te plakken (een werkje voor volgende week) en ik heb zowaar vandaag de voet van mijn dochter op een inktkussen geduwd voor een afdrukje.
En ten slotte vandaag, tijdens een powernap van de dochter die amper twintig minuten duurde:
beenwarmers voor de baby. Toen ik gisteren bij Veritas stond om biaislint te kopen voor foto 1, snuffelde ik ook even tussen de kousen - ik ben namelijk aan een eeuwigdurende zoektocht bezig naar vrolijke streepjeskousen voor meneer, een zeldzaam iets. Streepjeskousen in vrolijke kleuren zijn meestal alleen voor vrouwen en kinderen, zelden voor mannen. Voor mannen zijn streepjeskousen meestal bruin. Donkerpaars is zowat het vrolijkste dat er in herenstreepjeskousenland te rapen valt. Wie tips heeft: graag! (Die obsessie komt trouwens niet van mij, moest u het zich afvragen. Het is absoluut een credo van meneer: "kousen moeten streepjes hebben.") In de Veritas dus niets te vinden voor hem. Wel mooie exemplaartjes voor kleuters. Die mij prompt een aha-erlebnis bezorgden: van kleuterkniekousjes kan je babybeenwarmers maken - en dat is handig draagdoekgerief. Van vooruitziendheid gesproken! Want het is nog niet eens koud en al! Zonder omwegen vond ik op tinternet mijn inspiratiebron en ik deed het volgens de methode waarnaar zij verwijst, dus met een boordje gemaakt van het afgeknipte voetje. Je moet echt amper iets weggooien van het kousje, mooi is dat. En de overlock kwam hier weer goed van pas. Deze dikke babybeentjes zijn klaar voor de kou!
En ik heb me er op de valreep voor behoed een hele maand werkelijk niks gedaan te hebben.
Een vlaggenlijntje. Regelmatig verandert mijn living in een vlaggenlijnfabriekske, ik maak die dingen haast aan de lopende band. Als kadookes voor vriendenkindjes en op aanvraag voor wie dat wil. Soms in de kleurtjes of motiefjes van de suikerboontjes of het geboortekaartje, in de mate van het mogelijke. Fijn boven het kraambed en in de living tijdens de eerste weken / maanden van veel babybezoek, daarna leuk op de kinderkamer.
Mijn dochter begon te reclameren: iederéén heeft vlaggetjes. Waar blijven die van mij? 't Kind had gelijk. Er was nog wat kersjesstof over van de suikerbonenzakjes en aangezien ik tegenwoordig nogal fan ben van de combinatie blauw-rood, was de keuze snel gemaakt. Helaas-pindakaas net niet op tijd af voor de babyborrel vorige week - die nochtans niet echt vroeg viel. (En voor de vrienden die zich nu in hun gat gebeten voelen omdat ze niet uitgenodigd waren: 't was alleen voor familie.)
Gisterenavond afgewerkt:
Een nieuw jasje voor een foto-album. We kregen zo'n baby-plakboek cadeau, waarvan ik het opzet wel leuk vind maar de kaft was - eufemistisch uitgedrukt - niet helemaal mijn smaak. Het ware een leuk idee geweest om die lelijke kaft te fotograferen alvorens aan mijn pimp-sessie te beginnen - maar zoveel tegenwoordigheid van geest kan je van een jonge moeder niet verwachten. Een paar rolletjes washi-tape maakten er een heel ander boekske van. Intussen bij de Hema-fotoservice al een paar foto's besteld om erin te plakken (een werkje voor volgende week) en ik heb zowaar vandaag de voet van mijn dochter op een inktkussen geduwd voor een afdrukje.
En ten slotte vandaag, tijdens een powernap van de dochter die amper twintig minuten duurde:
beenwarmers voor de baby. Toen ik gisteren bij Veritas stond om biaislint te kopen voor foto 1, snuffelde ik ook even tussen de kousen - ik ben namelijk aan een eeuwigdurende zoektocht bezig naar vrolijke streepjeskousen voor meneer, een zeldzaam iets. Streepjeskousen in vrolijke kleuren zijn meestal alleen voor vrouwen en kinderen, zelden voor mannen. Voor mannen zijn streepjeskousen meestal bruin. Donkerpaars is zowat het vrolijkste dat er in herenstreepjeskousenland te rapen valt. Wie tips heeft: graag! (Die obsessie komt trouwens niet van mij, moest u het zich afvragen. Het is absoluut een credo van meneer: "kousen moeten streepjes hebben.") In de Veritas dus niets te vinden voor hem. Wel mooie exemplaartjes voor kleuters. Die mij prompt een aha-erlebnis bezorgden: van kleuterkniekousjes kan je babybeenwarmers maken - en dat is handig draagdoekgerief. Van vooruitziendheid gesproken! Want het is nog niet eens koud en al! Zonder omwegen vond ik op tinternet mijn inspiratiebron en ik deed het volgens de methode waarnaar zij verwijst, dus met een boordje gemaakt van het afgeknipte voetje. Je moet echt amper iets weggooien van het kousje, mooi is dat. En de overlock kwam hier weer goed van pas. Deze dikke babybeentjes zijn klaar voor de kou!
En ik heb me er op de valreep voor behoed een hele maand werkelijk niks gedaan te hebben.
Gestreepte kleurrijke mannenkousen? Ik denk niet dat dat bestaat... Liefs, Me
BeantwoordenVerwijderenoh jawel hoor, een paar jaar geleden vonden we er massa's.
BeantwoordenVerwijderendaar gaan we zeker eens kijken! Ik bel je trouwens één dezer dagen nog, want wij willen graag op bezoek komen!
BeantwoordenVerwijderenDag Mademoiselle Fresita,
BeantwoordenVerwijderenSuperleuke vlaggetjes en foto-album jasje dat je gemaakt hebt. Ook een origineel idee om van kleuterkniekousjes babybeenwarmers te maken :)
Vele creatieve groetjes,
Het hele Veritas-team