Doorgaan naar hoofdcontent

de week van de borstvoeding

... die was vorige week. En door providerperikelen schrijf ik er nu pas over. Ter ere van die "internationale borstvoedingsweek" roept de FOD Volksgezondheid moeders op tot twee jaar borstvoeding te geven. Dat zorgde voor heel wat beroering. Eén van de Gentlemoms is van haar melk omdat borstvoeding bij haar niet lukte en vindt dat daarom de overheid het ook niet moet aanraden. Roeline van Boobs'n'Burps reageert dat het de verdomde plicht is van de overheid om het aan te raden. Catherine Ongenae vraagt zich ondermeer af hoe je aan die best wel hoge eis kan voldoen als je ook nog wil (moet) werken.

Ik heb er eigenlijk niet meer zo veel aan toe te voegen. Alleen dit:

Bij mij lukte het wel. Dat was een beetje een keuze maar vooral een toevalstreffer. Efficiënt drinkende baby's en een goed functionerend melkfabriek, maar vooral een stel vroedvrouwen aan mijn zijde die een enorm hoge succesratio hebben wat betreft geslaagde borstvoedingsverhalen. En dat laatste is niet toevallig. Ze zijn gewoon steengoed en weten écht waarover ze praten. Ze weten echt hoe het moet en wat er allemaal kan fout gaan. En hoe dat kan opgelost worden. Dus ja, het is een kwestie van goede begeleiding. Helaas is goed advies eerder schaars, en moeten heel veel gemotiveerde jonge moeders het doen met niet meer dan goedbedoeld advies.

foto An Van Daele photography
Dus beste FOD: aanraden alleen is niet genoeg.  Maar het is wel een mooie start om te laten zien dat die vrouwen die lang voeden niet zo'n rare kwasten zijn. Want lieve Gentlemom, wie zou er de meeste vreemde blikken krijgen: de moeder die haar tweejarige peuter zoogt, of de moeder die haar baby een flesje poedermelk geeft?

Gespreksstof te over voor de volgende "Moedermelk en Boterhammen" denk ik. Elke dinsdag babbelen borstvoedende moeders bij een stapeltje gratis boterhammen en een kopje thee met elkaar en met een vroedvrouw met kennis van zaken. Weest welgekomen. Breng uw baby en uw borsten mee.

Labels

Labels:

Reacties

  1. sarah11 oktober 2015 om 22:47

    Yup, yup, yup, yup. Ik had het zelf niet beter kunnen zeggen. Spijtig dat Brussel wat uit de richting is, ik probeer mijn Antwerpense vroedvrouwen ook te overtuigen voor zo'n 'moedermelk en boterhammen'-festijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. mademoiselle fresita15 oktober 2015 om 12:53

    Ik blijf er ook maar over nadenken hoe dat dan komt. En volgens mij is dat door dat schuldgevoel. Wie er vrede mee heeft dat ze geen borstvoeding geeft / gaf, heeft ook geen problemen met het onderwerp denk ik. Maar er zijn te veel mensen die het hadden willen doen maar het niet of niet lang gedaan hebben. En dus: er is te weinig goede begeleiding! En dat is niet de verantwoordelijkheid van die moeders. Het is niet oké dat je zelf op zoek moet gaan naar goede begeleiding. Die goede begeleiding zou als een toverfee aan je kraambed moeten staan (vroedvrouwen in het ziekenhuis, pediater, K&G ... waarom schieten zij zo vaak tekort op dat vlak?)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Hoe maak je een vilten verjaardagskroon?

wie niet wil knutselen maar deze kroon wil kopen, scrollt meteen door naar onderaan dit bericht! wat heb je nodig? - een paar stukken dikke vilt (een paar milimiter dik) - een naaimachine of een naald met kleurig naaigaren (bijpassend of net contrasterend) - een stukje elastiek van 1,5 cm breed en ongeveer 10 cm lang, liefst zwart of een leuke kleur - een paar cm velcro - een stukje dunne vilt of vilten cijfers (bijvoorbeeld die van Artemio ) - een stofschaar waar vind je dat? De meeste benodigdheden vind je bij Veritas  of bij de meeste naaiwinkels. De laatste keer dat ik bij Veritas was vond ik er geen dikke vilt. Die vond ik wel bij De Banier .  hoe maak je dat? 1) Ik maakte de verjaardagskroon naar dit patroon  (je kan helemaal deze handleiding volgen maar ik heb hem een beetje aangepast.) Voor het hoofd van een eenjarige blijkt het wel een beetje groot: je knipt dus best een centimeter of twee van patroondeel 2 af. Print het...
7 reacties
Meer lezen

Tiny en Cacao

Net als veel vrouwen van mijn leeftijd en veel ouder en veel jonger heb ik een beetje een zwak voor Tiny. Van de boekjes. Hoewel ik absoluut meer respect heb voor vrijgevochten jongedames zoals Pippi Langkous en Madelief (wie de verhalen van deze laatste wildebras nog niet kent: rep je naar de bib of naar de kleine, onafhankelijke boekhandel. Je kinderen zullen je dankbaar zijn. Een paar van mijn favoriete babysitkinders, die intussen al dingen doen als samenwonen met hun lief en afgestudeerd zijn, spreken er nog over: die urenlange voorleessessies in het grote bed waarbij de heerlijke humor van Guus Kuijer ons menig slappe lach bezorgde). Maar dus Tiny. Dat is een ander verhaal. Tiny heeft nooit een grote mond, doet niets wat niet mag en haar kleren zijn altijd smetteloos (en prachtig). Je kan haar hoogstens verwijten dat ze zich een klein beetje ouder voordoet dan ze is (zo legt ze in "Tiny in de tuin" samen met haar broertje een volledige tuin aan, waarbij ze bomen plant...
8 reacties
Meer lezen

als 't kind maar een naam heeft

Ik las over de naamkeuzes in The Crib . En daar werd een vraag gesteld: hoe kwamen jullie kinderen aan hun namen? Laat dat nu net een onderwerp zijn waarover ik het wel graag heb. Zo graag zelfs, dat ik het er al over had. Over Jackie dan toch (die eigenlijk Jacqueline heet). De naam die mijn wederhelft bedacht. Terwijl ik al sinds ik kan schrijven lijstjes maak van hoe mijn kinderen zouden mogen heten.  Maar 't was geen wedstrijd en hij had gelijk. Jackie is de mooiste naam die er bestaat. En toen kwam er kindje twee. We hadden weer elk onze favoriete jongensnaam (die van mij was van Marcel naar Maurice verschoven, zijn favoriet bleef Georges). Maar een meisjesnaam, dat duurde toch wel even. Johan rekende op een nieuwe geniale ingeving, maar die liet op zich wachten. Er werden lijstjes gemaakt en geschrapt, geschrapt... want omdat we Jackie zo'n mooie naam vonden, hadden we voor onszelf de lat wel erg hoog gelegd. We hadden het idee dat kindje twee een minstens even moo...
14 reacties
Meer lezen