Doorgaan naar hoofdcontent

De Fresita's aan de 5:2 - week 2


U vraagt zich ongetwijfeld massaal af hoe het ons, 5:2-ers, vergaat. Wel: het leven van een mens op dieet zit vol beproevingen. Een overzichtje van de week:


BEPROEVING 1: INSTAGRAM
Al die heerlijke ontbijtjes, lunches en latte macchiato's... dat maakt het er niet eenvoudig op. Ik probeer niet te kijken. Maar ik wil natuurlijk ook wel heel trots de foto's die ik maak tijdens mijn lunchwandelingetje posten...
VERDICT: GESLAAGD!




BEPROEVING 2: VERJAARDAGSFEESTJE
Ik heb een vastendag en rijd naar huis van mijn werk. Ik heb nog maar een paar van de 500 toegestane kcal binnen, dus nog geen avondeten. Er komt een uitnodiging van een jarige vriendin. Heel gezellig, maar mijn zelfbeheersing was ver zoek: ik propte mezelf vol met chips, olijven, kaas en M&M's.
VERDICT: GEFAALD! (hoewel, ik dronk geen alcohol. Dat is toch ook heel flink.)



BEPROEVING 3: KOFFIETJES DRINKEN
Ik doe dat nogal graag, een koffietje gaan drinken met vrienden. Ik hield het deze week op thee en liet meestal zelfs het koekje bij die thee achterwege. Ik bestel zelfs geen havermoutkoek bij Croq'n'More (maar ik denk wel dat dat één van de eerste dingen is die ik binnen vijf weken ga kopen) en geen taartje bij Stuckens. Bij die laatste kan ik wel de koekjes die je bij de thee krijgt niet laten liggen. Onmogelijk.
VERDICT: BIJNA GESLAAGD




BEPROEVING 4: NEUZEKES
een collega trakteert met neuzekes. Neuzekes!!! Ik sterf een beetje en loop met een grote boog om de briefingtafel heen.
VERDICT: GESLAAGD


BEPROEVING 5: INFO-AVOND
Gezellige avond op de school van Jackie en iedereen mag iets lekkers meebrengen. En dat op een vastendag. Ik zorg dat ik dit keer wel mijn avondeten achter de kiezen heb, en breng aardbeien en bessen mee om te delen. Van de buurderij trouwens. Toen ik die allemaal op had, ging ik alsnog aan de chips.
VERDICT: GEFAALD


Einduitslag: ik faalde een paar keer en ik slaagde een paar keer. Zo gaat dat in het leven. Maar wat telt, las ik op de weegschaal: er ging weer een kilo af en ik overschreed daarmee een voor mij belangrijke grens. Of onderschreed, eigenlijk. Is dat een woord? Hoe dan ook. Ik zag een getal op de weegschaal dat ik al een hele tijd niet meer gezien had. Het was een blij weerzien. Dus alles bij elkaar ben ik al meer dan 3 kilo afgevallen, en week 3 is nog volop bezig. En voor meneer Fresita precies hetzelfde. Wij zijn tevreden (en weldra superslanke) mensen.


Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Hoe maak je een vilten verjaardagskroon?

wie niet wil knutselen maar deze kroon wil kopen, scrollt meteen door naar onderaan dit bericht! wat heb je nodig? - een paar stukken dikke vilt (een paar milimiter dik) - een naaimachine of een naald met kleurig naaigaren (bijpassend of net contrasterend) - een stukje elastiek van 1,5 cm breed en ongeveer 10 cm lang, liefst zwart of een leuke kleur - een paar cm velcro - een stukje dunne vilt of vilten cijfers (bijvoorbeeld die van Artemio ) - een stofschaar waar vind je dat? De meeste benodigdheden vind je bij Veritas  of bij de meeste naaiwinkels. De laatste keer dat ik bij Veritas was vond ik er geen dikke vilt. Die vond ik wel bij De Banier .  hoe maak je dat? 1) Ik maakte de verjaardagskroon naar dit patroon  (je kan helemaal deze handleiding volgen maar ik heb hem een beetje aangepast.) Voor het hoofd van een eenjarige blijkt het wel een beetje groot: je knipt dus best een centimeter of twee van patroondeel 2 af. Print het...
7 reacties
Meer lezen

Tiny en Cacao

Net als veel vrouwen van mijn leeftijd en veel ouder en veel jonger heb ik een beetje een zwak voor Tiny. Van de boekjes. Hoewel ik absoluut meer respect heb voor vrijgevochten jongedames zoals Pippi Langkous en Madelief (wie de verhalen van deze laatste wildebras nog niet kent: rep je naar de bib of naar de kleine, onafhankelijke boekhandel. Je kinderen zullen je dankbaar zijn. Een paar van mijn favoriete babysitkinders, die intussen al dingen doen als samenwonen met hun lief en afgestudeerd zijn, spreken er nog over: die urenlange voorleessessies in het grote bed waarbij de heerlijke humor van Guus Kuijer ons menig slappe lach bezorgde). Maar dus Tiny. Dat is een ander verhaal. Tiny heeft nooit een grote mond, doet niets wat niet mag en haar kleren zijn altijd smetteloos (en prachtig). Je kan haar hoogstens verwijten dat ze zich een klein beetje ouder voordoet dan ze is (zo legt ze in "Tiny in de tuin" samen met haar broertje een volledige tuin aan, waarbij ze bomen plant...
8 reacties
Meer lezen

als 't kind maar een naam heeft

Ik las over de naamkeuzes in The Crib . En daar werd een vraag gesteld: hoe kwamen jullie kinderen aan hun namen? Laat dat nu net een onderwerp zijn waarover ik het wel graag heb. Zo graag zelfs, dat ik het er al over had. Over Jackie dan toch (die eigenlijk Jacqueline heet). De naam die mijn wederhelft bedacht. Terwijl ik al sinds ik kan schrijven lijstjes maak van hoe mijn kinderen zouden mogen heten.  Maar 't was geen wedstrijd en hij had gelijk. Jackie is de mooiste naam die er bestaat. En toen kwam er kindje twee. We hadden weer elk onze favoriete jongensnaam (die van mij was van Marcel naar Maurice verschoven, zijn favoriet bleef Georges). Maar een meisjesnaam, dat duurde toch wel even. Johan rekende op een nieuwe geniale ingeving, maar die liet op zich wachten. Er werden lijstjes gemaakt en geschrapt, geschrapt... want omdat we Jackie zo'n mooie naam vonden, hadden we voor onszelf de lat wel erg hoog gelegd. We hadden het idee dat kindje twee een minstens even moo...
14 reacties
Meer lezen