Doorgaan naar hoofdcontent

O, kom er eens kijken

Sinterklaas is in het land en elk jaar proberen wij de hoeveelheid brol die hij binnenbrengt in te perken. Onder brol verstaan wij in dit geval: niet-duurzaam speelgoed. Ik houd niet van plastic. Daar zijn veel redenen voor, mijn liefde voor onze planeet is de belangrijkste. Bovendien vind ik houten speelgoed veel mooier en onze meisjes spelen er graag mee.

Soms kost het wel wat meer, maar wat een fijne ontdekking was het assortiment houten speelgoed van LIDL! (nu trouwens met grote kortingen).  Puzzels, auto's maar ook speelgoedeten, keukenaccessoires… Helemaal verliefd was ik op de meubeltjes voor een poppenhuis. Prachtig voor in ons IKEA-huisje dat maanden geleden al tweedehands op de kop werd getikt.

 


Jackie is er helemaal weg van, en de meubeltjes doen het geweldig in combinatie met de Sylvanian-konijntjes waar ze al een paar weken van droomde.



Wel plastic maar geen brol vind ik trouwens Playmobil. Omdat dat toch best duurzaam is. Mijn dochters spelen met de Playmobil waar ik en mijn broers als kind mee speelden, en nieuwe sets sluiten perfect aan op de vintage die al in huis is. Bergt ook gemakkelijker op: soort bij soort. Dus niet telkens weer een nieuwe subcategorie. (Hetzelfde geldt voor Lego en Duplo trouwens, dat mag wel altijd.)

Hoe schattig is dit Fresita-Playmobilfiguurtje? Het heeft Jackie al uren spelplezier bezorgd.


Dit stukje schreef ik in samenwerking met LIDL en Playmobil. Ik vroeg het hen zelf om dat ik zo enthousiast was over het speelgoed. 


Labels

Labels:

Reacties

  1. Els045 december 2017 om 09:13

    mooi!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. re-saar-cle21 december 2017 om 22:29

    Oooooh, wat vind ik het jammer dat ik dit nu pas lees. Ons meisje kreeg onlangs ook een houten poppenhuisje van haar oom, met daar meteen wat plastieken meubeltjes bij. Maar nu ik deze houten toppertjes zie, vind ik het wel jammer dat ik die niet als tip kon geven!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Hoe maak je een vilten verjaardagskroon?

wie niet wil knutselen maar deze kroon wil kopen, scrollt meteen door naar onderaan dit bericht! wat heb je nodig? - een paar stukken dikke vilt (een paar milimiter dik) - een naaimachine of een naald met kleurig naaigaren (bijpassend of net contrasterend) - een stukje elastiek van 1,5 cm breed en ongeveer 10 cm lang, liefst zwart of een leuke kleur - een paar cm velcro - een stukje dunne vilt of vilten cijfers (bijvoorbeeld die van Artemio ) - een stofschaar waar vind je dat? De meeste benodigdheden vind je bij Veritas  of bij de meeste naaiwinkels. De laatste keer dat ik bij Veritas was vond ik er geen dikke vilt. Die vond ik wel bij De Banier .  hoe maak je dat? 1) Ik maakte de verjaardagskroon naar dit patroon  (je kan helemaal deze handleiding volgen maar ik heb hem een beetje aangepast.) Voor het hoofd van een eenjarige blijkt het wel een beetje groot: je knipt dus best een centimeter of twee van patroondeel 2 af. Print het...
7 reacties
Meer lezen

Tiny en Cacao

Net als veel vrouwen van mijn leeftijd en veel ouder en veel jonger heb ik een beetje een zwak voor Tiny. Van de boekjes. Hoewel ik absoluut meer respect heb voor vrijgevochten jongedames zoals Pippi Langkous en Madelief (wie de verhalen van deze laatste wildebras nog niet kent: rep je naar de bib of naar de kleine, onafhankelijke boekhandel. Je kinderen zullen je dankbaar zijn. Een paar van mijn favoriete babysitkinders, die intussen al dingen doen als samenwonen met hun lief en afgestudeerd zijn, spreken er nog over: die urenlange voorleessessies in het grote bed waarbij de heerlijke humor van Guus Kuijer ons menig slappe lach bezorgde). Maar dus Tiny. Dat is een ander verhaal. Tiny heeft nooit een grote mond, doet niets wat niet mag en haar kleren zijn altijd smetteloos (en prachtig). Je kan haar hoogstens verwijten dat ze zich een klein beetje ouder voordoet dan ze is (zo legt ze in "Tiny in de tuin" samen met haar broertje een volledige tuin aan, waarbij ze bomen plant...
8 reacties
Meer lezen

als 't kind maar een naam heeft

Ik las over de naamkeuzes in The Crib . En daar werd een vraag gesteld: hoe kwamen jullie kinderen aan hun namen? Laat dat nu net een onderwerp zijn waarover ik het wel graag heb. Zo graag zelfs, dat ik het er al over had. Over Jackie dan toch (die eigenlijk Jacqueline heet). De naam die mijn wederhelft bedacht. Terwijl ik al sinds ik kan schrijven lijstjes maak van hoe mijn kinderen zouden mogen heten.  Maar 't was geen wedstrijd en hij had gelijk. Jackie is de mooiste naam die er bestaat. En toen kwam er kindje twee. We hadden weer elk onze favoriete jongensnaam (die van mij was van Marcel naar Maurice verschoven, zijn favoriet bleef Georges). Maar een meisjesnaam, dat duurde toch wel even. Johan rekende op een nieuwe geniale ingeving, maar die liet op zich wachten. Er werden lijstjes gemaakt en geschrapt, geschrapt... want omdat we Jackie zo'n mooie naam vonden, hadden we voor onszelf de lat wel erg hoog gelegd. We hadden het idee dat kindje twee een minstens even moo...
14 reacties
Meer lezen