Doorgaan naar hoofdcontent

Wat eten de Fresita's: weekmenu week 1 - 2018

maandag: erwtensoep met worst en spek / slagroomtaart / Fabiolaschotel
Het nieuwe jaar wordt traditioneel ingezet aan tafel bij de mama. Met een stevige soep en oldskool dessertjes: een dikke vette slagroomtaart en een Fabiolaschotel. Dat laatste is rijstpap met fruit, een klassieker waarop de buurvrouw ons bij elke festiviteit trakteert.


dinsdag: quiche met broccoli en prei / soep met brood 
We krijgen impulsieve gasten over de vloer die besluiten bij ons te lunchen. Ze brengen wat ingrediënten mee, en met wat wij nog in huis hebben kunnen we een quiche in elkaar boxen. Op de wijze van Alain Provist.

 woensdag: kikkererwten met gebakken knolselder en boerenkool
Als detox voor de kerstdagen is een weekje Pascale Naessens geen slecht idee. Het boek Puur Pascale 2 bewijst dienst deze week. Een heerlijke schotel, een stuk halloumi erbij maakt het af.
donderdag: oosterse wokschotel met spruiten en scampi 
Alweer Pascale. Het is heerlijk. Bovendien eten onze meisjes bij oma, dus kunnen wij nog eens echt gewoon op ons gemakje koken en eten zonder gezeur. Als het gespuis dan toch binnenvalt voor mijn bord leeg is, komt Jackie alsnog alle scampi van mijn bord stelen.

vrijdag: kippenspiesjes met spruiten en pistache en alweer: kikkererwten met gebakken knolselder en boerenkool
Aangezien je knolselder en boerenkool doorgaans in enorme hoeveelheden moet kopen, was er nog wat over van afgelopen dinsdag. Ik maak opnieuw hetzelfde gerecht, met erbij nog een ander recept uit Puur Pascale. De spiesjes met kip en spruiten zijn lekker, net als het sausje met pistache dat erbij hoort.

zaterdag: Dinner & Dance
Een rare avond. Ik vier de verjaardag van een vriendin in De Maekelhoeve tijdens "Dinner and Dance". Een uitgebreid buffet en een dansfeest ineen. Een succesformule zo blijkt want dat spel zit daar behoorlijk vol (en het is geen klein zaaltje). Niet bepaald my cup of tea, zo'n avond, maar het eten is lekker, de drank in de prijs inbegrepen en we hebben hard gelachen. Company is key in zo'n geval.

zondag: bentobox
We koken en eten Japans bij schoonbroer. Waarover later deze week zeker meer.


Labels

Labels:

Reacties

  1. Hanne9 januari 2018 om 19:37

    De Maekelhoeve, nostalgie. Ook niet bepaald mijn ding, maar heb daar al meermaals een leuke avond met de collega's beleefd.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Hoe maak je een vilten verjaardagskroon?

wie niet wil knutselen maar deze kroon wil kopen, scrollt meteen door naar onderaan dit bericht! wat heb je nodig? - een paar stukken dikke vilt (een paar milimiter dik) - een naaimachine of een naald met kleurig naaigaren (bijpassend of net contrasterend) - een stukje elastiek van 1,5 cm breed en ongeveer 10 cm lang, liefst zwart of een leuke kleur - een paar cm velcro - een stukje dunne vilt of vilten cijfers (bijvoorbeeld die van Artemio ) - een stofschaar waar vind je dat? De meeste benodigdheden vind je bij Veritas  of bij de meeste naaiwinkels. De laatste keer dat ik bij Veritas was vond ik er geen dikke vilt. Die vond ik wel bij De Banier .  hoe maak je dat? 1) Ik maakte de verjaardagskroon naar dit patroon  (je kan helemaal deze handleiding volgen maar ik heb hem een beetje aangepast.) Voor het hoofd van een eenjarige blijkt het wel een beetje groot: je knipt dus best een centimeter of twee van patroondeel 2 af. Print het...
7 reacties
Meer lezen

Tiny en Cacao

Net als veel vrouwen van mijn leeftijd en veel ouder en veel jonger heb ik een beetje een zwak voor Tiny. Van de boekjes. Hoewel ik absoluut meer respect heb voor vrijgevochten jongedames zoals Pippi Langkous en Madelief (wie de verhalen van deze laatste wildebras nog niet kent: rep je naar de bib of naar de kleine, onafhankelijke boekhandel. Je kinderen zullen je dankbaar zijn. Een paar van mijn favoriete babysitkinders, die intussen al dingen doen als samenwonen met hun lief en afgestudeerd zijn, spreken er nog over: die urenlange voorleessessies in het grote bed waarbij de heerlijke humor van Guus Kuijer ons menig slappe lach bezorgde). Maar dus Tiny. Dat is een ander verhaal. Tiny heeft nooit een grote mond, doet niets wat niet mag en haar kleren zijn altijd smetteloos (en prachtig). Je kan haar hoogstens verwijten dat ze zich een klein beetje ouder voordoet dan ze is (zo legt ze in "Tiny in de tuin" samen met haar broertje een volledige tuin aan, waarbij ze bomen plant...
8 reacties
Meer lezen

als 't kind maar een naam heeft

Ik las over de naamkeuzes in The Crib . En daar werd een vraag gesteld: hoe kwamen jullie kinderen aan hun namen? Laat dat nu net een onderwerp zijn waarover ik het wel graag heb. Zo graag zelfs, dat ik het er al over had. Over Jackie dan toch (die eigenlijk Jacqueline heet). De naam die mijn wederhelft bedacht. Terwijl ik al sinds ik kan schrijven lijstjes maak van hoe mijn kinderen zouden mogen heten.  Maar 't was geen wedstrijd en hij had gelijk. Jackie is de mooiste naam die er bestaat. En toen kwam er kindje twee. We hadden weer elk onze favoriete jongensnaam (die van mij was van Marcel naar Maurice verschoven, zijn favoriet bleef Georges). Maar een meisjesnaam, dat duurde toch wel even. Johan rekende op een nieuwe geniale ingeving, maar die liet op zich wachten. Er werden lijstjes gemaakt en geschrapt, geschrapt... want omdat we Jackie zo'n mooie naam vonden, hadden we voor onszelf de lat wel erg hoog gelegd. We hadden het idee dat kindje twee een minstens even moo...
14 reacties
Meer lezen