Mademoiselle Fresita

- een bezoekje aan de vroedvrouw . We bekeken samen de uitslagen van de vorige echo, waaruit bleek dat onze dochter een geweldig gemiddeld kind is. Mooi zo. Uitblinken mag later nog, wees voorlopig maar enorm gemiddeld, meisje. Favoriet momentje: het luisteren naar haar hartje met de doptone. Daar kan geen plaat tegenop. - enthousiasme hier ten huize over een geboortekaartje. Ik zou het het liefst van al aan iedereen laten zien. Maar dat gaan we nog even niet doen. - vriendelijke bediening bij Publico - vrije dagen waarop er naaiprojecten werden afgewerkt: op bestelling: vlaggen voor Sam en Gitte een kussen dat ligt te wachten op een volgend rendez-vous met de bestemmeling - zelfgemaakte appelchips - het concreet uitwerken van één van mijn honderden pins op pinterest : koelkastmagneetjes gepimpt met washi-tape - een lief dat kookt - zwangerschapsyoga in Schaarbeek - zelfgebakken speculaas - een avond met lekker eten bi...

Dat het rap gaat! Het is natuurlijk altijd zo dat tijd voorbijgaat en nooit meer terugkomt, maar het lijkt wel of je je daar nog veel meer van bewust bent als je zwanger bent van je eersteling. Dat is toch mijn ervaring. Fijn om elke week dan eens even terug te blikken. Het was een mooie week, dankzij - een paar rustige werkdagen - lekker en gezellig eten bij Au Fond - een café-avond met de collega's - yoga  - ik ben echt blij dat ik daar weer mee begonnen ben. Dit keer ga ik mijn tienbeurtenkaartje volledig laten gelden, in tegenstelling tot het kaartje dat ik vorig jaar eens kocht, waarvan slechts twee of drie vakjes aangekruist werden - een lustig dansende buikbewoner - drie heerlijke vrije dagen - waarin er weinig gedaan werd - de nieuwe Flow - een klein beetje shoppen - met een goeie solden-buit en een fijn gesprekje - een mooi boek - Anima Eterna - een relatief rustig weekend op het werk - veel complimentjes over mijn outfit - dank u Tine voor het uitlenen va...

Ik beken. Ik heb gezondigd tegen mijn soberheidsgelofte. Tenminste, als die gelofte inhield dat ik helemaal niets zou kopen in het kader van de zwangerschap. En dat was niet helemaal het geval. Eerder deze week bestelde ik een paar babypakjes - omdat ik eindelijk een merk vond dat mooi is maar toch wat minder kost dan doorgans (en iets naaien dat maar een paar weken gedragen gaat worden, ik zie er eerlijk gezegd nog wat tegenop) - en vandaag stapte ik dan toch maar de Plus One binnen. Ik passeer er dagelijks en tot nu toe kon de etalage van deze zwangerschapswinkel me niet echt bekoren. Jaren geleden hing er een groene zomerjurk met witte stippen die ik meteen zou gekocht hebben, maar het toenmalig gebrek aan buikbewoner weerhield me. Nu het dan toch zo ver is, heb ik zoveel kleren te leen gekregen, dat ik niets kan bedenken dat ik zelf nog zou willen kopen. Behalve lingerie dan. Daar kan ik nu toch moeilijk buiten, en het zijn dan nog eens solden. Bovendien is het wel tof hè. Bo...

Tradities zijn er om in ere te houden, maar sommige tradities moet je gewoon nog zelf opstarten. "Brussels Nieuwjaar" zou je er zo eentje kunnen noemen. Naar analogie met onze collega's uit Antwerpen besloten we vorig jaar om samen met de collega's uit Brussel pintjes te gaan pakken in De Roskam ter ere van het nieuwe jaar. We vormen een aardig clubje en voor het tweede jaar op rij was het een succes - met zowat iedereen present (op een paar geldige excuses na). Pintjes drinken met een zwangere buik is uiteraard niet gepast, maar lang leve Jupiler N.A. Na 23 weken heb ik het namelijk stilaan gehad met water, cola en sapjes. Op café toch. Het ziet er wel een klein beetje marginaal uit, die pint bier boven mijn dikke buik - maar het smaakte wel. Mijn lat ligt allicht niet meer erg hoog - ik kan me amper herinneren hoe een echte pint smaakt. Nu ben ik - volgens mij - geen notoir drankorgel, maar als enige een avond bloednuchter op café doorbrengen in een gezelschap ...

Terwijl de stad stilaan bedekt wordt onder een wit sneeuwtapijt en wij ons afvragen of we morgenvroeg heelhuids op het werk zullen geraken, maak ik de balans op van de tweede week van het jaar. De eerste week zonder tv. Dat laatste is een gevolg van een al lang gemaakt voornemen. Ik las wel eens - volkomen terecht overigens - "als je vindt dat je te weinig tijd hebt, kijk dan minder televisie". Zo waar. Ik ben een verstokte kijker. Zoals ik een pak koekjes niet in de kast kan laten liggen, kan er geen tv in mijn living staan zonder dat ik er overmatig veel naar kijk. Ik wou het wel eens proberen zonder - want de avonden dat ik er toch in slaagde de tv niet aan te zetten, vond ik steevast aangenamer. Productiever, creatiever, minder schuldgevoel en met een frisser hoofd naar bed. Na een paar uurtjes televisie lig ik namelijk steevast in een soort coma, wat de 7 meter van de zetel naar het bed tot een helse tocht maakte - de tussenstop langs de badkamer voor mijn afspraak met O...

Mijn oog viel een paar weken geleden op die naam, Blackie and the Oohoos, op het internet of op een flyertje van papier met de programmatie van de Beursschouwburg. En ik vond dat zò goed klinken, dat ik wel naar het optreden wou. Geen vergissing, zo bleek. Twee meisjes met ravenzwarte haren brengen feeërieke muziek - ja, ik denk ook wel dat zij fan zijn van CocoRosie. Mooi zo. Een fijn optreden, en we genieten nog van de muziek want we hebben de plaat gekocht. Een leuke ontdekking dus, en dat allemaal omdat ik vind dat hun naam zo mooi is.

een nieuwe week, de eerste van het jaar zelfs. En ook nog een klein stukje vorig jaar. Ik genoot van: - mijn vriendinnen en hun aanhang , in een fijne omgeving, een opperbeste sfeer en met fijne cadeaukes - lekker eten (Joke, dat ijs met chocoladesaus en verkruimelde Jules Destrooperwafeltjes is echt to die for) - twee nieuwjaarsfeestjes in familieverband - de kennismaking met zeer aangenaam overzees gezelschap - het uitlezen van een boek - het beginnen in een ander boek - echte Babelutten en niet echte maar toch lekkere neuzekes - de beste groententaart van de wereld in een stukje Parijs in Brussel - een prachtige film en bij uitbreiding een gezellige avond - een geslaagd naaiprojectje naar de tutorial van Polkadotjes - een gezellige avond met enkele vriendinnekes - een fijne verrassing van mijn tante uit de stock van haar vroegere winkel - een snuffelsessie samen met de mama tussen mijn eigen babykleertjes (het wordt zoeken naar het evenwicht ...

Naast onze hoofdverblijfplaats in de kleurrijkste stad van 't land - maar helaas ook wel een erg grauwe en grijze stad - vertoeven wij al eens graag in een kleine provinciestad die zich "oranje" noemt. Iets met Willem van Nassau, ik weet niet precies hoe het zit (eigenlijk weet ik in de verste verte niet hoe dat zit). Wat ik wel weet is dat daar sinds kort een nieuwe diersoort rondgaloppeert, zijnde de " oranje giraffen ". Ze steken hun nek uit voor cultuur en dat is een goede zaak. Voorlopig zijn ze vooral met film bezig. Giraffen komen goed overeen met zebra's, en zo is er nu elke vrijdag zebracinema , in het begijnhof van Diest. We zagen dankzij de giraffen in het najaar al enkele filmparels - en beleefden er trouwens aansluitend gezellige avonden in het café - die gevestigd is in de vroegere kapel, prachtig allemaal. Als je helemaal geluk hebt kan je je ook nog eens laven aan heerlijke hapjes - want sommige giraffen zijn in hun vrije tijd ook verdienst...

* op onze pantoffels Dat was hoe wij het nieuwe jaar inzetten. 't Was iets meer rock-and-roll dan dat nu klinkt - want we waren wel met een hoop vrienden samen en er kwamen cava (of kidibull), lekker eten en pakskes aan te pas - maar urenlang dansen in blitse outfits is al een paar jaar niet meer aan mij besteed. Toch niet op oudjaarsavond. We trokken met de Fienen en hun aanhang het bos in om een paar dagen te 'kamperen'. In een kampeerhuis met bedden en een keuken, dus echt kamperen is dat niet, maar toch best wel basic allemaal. Zeven fienen, zes mannen, 12 kinders waaronder twee baby's en twee in de maak. Oudjaar vieren wij alternerend met onze twee vriendengroepen - het was dus een mooie gelegenheid mijn berichtje van twee jaar geleden te herlezen. Wat is er sindsdien veranderd? Eigenlijk niet zo overdreven veel. Buiten dan die buikbewoner hier. Maar ik vrees nog altijd de chaos die dat met zich mee gaat brengen. Vandaar mijn soberheidsvoornemen (weinig kopen ...