Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Posts uit februari, 2011 tonen

grote jongens en mannen met baarden

Als er gisteravond te kaap'ren gevaren had moeten worden, dan waren er in de AB zeker kandidaten genoeg. Vooral op het podium dan. Sterk optreden. Een hert dat gitaar speelt kan mij wel bekoren. Hier moest nu een leuke foto komen van wat mij betreft het hoogtepunt was: een gitarist met een hertenmasker op. Helaas vind ik er op het net geen foto van terug, blijkbaar hebben al die mensen die daar zo trots met hun reuzekodaks rondhossen het hert gemist. En UPS is zijn belofte niet nagekomen (zie een vorige post ) dus heb zelf ook geen foto's gemaakt. Bij nader inzien zou ik alleen maar foto's gemaakt kunnen hebben van de rug van de GVR voor mij. Ik denk namelijk dat de club van mensen groter dan twee meter als maandelijkse activiteit een uitje naar Brussel gepland hadden. En de voorzitter stond voor mijn neus. Bovendien is een uitverkochte AB net iets te vol voor mij, je naar een ander plekje wurmen was echt niet evident. Te veel volk te dicht bij mij. Daar houdt mademoisell

badcape

Volgende week homesale,  deze week een beetje naaien dus. Dit bijvoorbeeld: Ooh. Een babybadcape. Ik ben er zo verliefd op dat ik bijna een baby zou willen om er in te rollen. Bijna zeg ik wel. En dat is alweer over. Omdat het leven zonder toch ook zo plezant is, en zeker en vast een pak gemakkelijker. Zo. Ik begin aan wat belooft een superavond te worden. Eerst soirèe privée bij de geweldige Brusselse ontwerpster Conni Kaminski , daarna lekker en gezellig eten bij Fin de Siècle (Kartuizerstraat, aanrader van jewelste. Geen website, deze mensen hebben wel wat anders te doen dan websites te maken :-) en een optreden van Band of Horses in den AB als hoogtepunt. Life is good. En euh... iedereen welkom donderdag 3 maart hier bij mij, zie vorige post. En voor wie jaloers is: om uitgenodigd te worden op de soirées privées van Conni Kaminski: ga eens naar haar boetiekje, koop iets, en dan mag je je mailadres achterlaten. U hoort nog van mij hoe het was.

Mademoiselle Amelie Rose

of Billy Fresita Bijoux... volgende week donderdag, 3 maart dus, nodig ik u allen uit op een shopavond hier bij mij thuis, vlakbij de Nieuwe Graanmarkt in Brussel. Ik ben dan ook hard aan 't werk, want met die stock van mij is 't momenteel een beetje droevig gesteld. Hoewel, droevig niet hoor. Vrolijk als altijd, maar 't is een beetje weinig naar m'n zin. Maar ik heb nog een paar vrije dagen in' t verschiet dus het komt wel goed. En er zijn natuurlijk nog altijd mijn vriendinnen de juwelenmaaksters Billy Rose en Amelie , dus 't is sowieso de moeite om eens af te komen. Ik ben trouwens ongeduldig aan 't wachten op een fototoestel dat ik op de kop kon tikken op tinternet . Bovenstaande foto is met de gsm gemaakt. Een pixel of zeven ofzo. Daarom zal ik het er misschien maar bijzeggen: 't is een foto van enkele van mijn spulletjes samen met enkele juweeltjes van Billy Rose en van Amelie. In het geval van de juwelen zijn het doorgaans geen spullen die nu

En terecht!

Oscarnominatie voor Raf Simons Knack Weekend Ik vertelde u toch al eens over de prachtige film Io Sono Amore? De mooie kleren in die film zijn ontworpen door Raf Simons, en de film is nu genomineerd voor de Oscar voor de mooiste kostuums. Drie hoeraatjes voor modetalent van onze bodem!

Truc-troc

Een paar weken geleden vroeg een vriendinneke "wie heeft er goesting om mee naar Truc-troc te gaan?", en dat had ik wel! Inmiddels werd het vriendinneke een beetje ziek en zei meneer doktoor: blijf jij maar mooi in je bedje liggen. Mademoiselle ging toch, want ik was intussen toch wel erg nieuwsgierig naar dat getruc-troc. Concept: kunstenaars stellen hun werk tentoon op een soort veiling. Elke bezoeker krijgt een pakje post-its om een bod op te schrijven en bij het werk te plakken dat hij of zij graag wil hebben. 't Is alleen vooral niet de bedoeling dat je geld biedt, maar iets anders leuks. Etentjes, reisjes, andere diensten... Op de (overigens amper aan dit jaar aangepaste) website kan je lezen wat de indrukwekkendste deals waren van de vorige editie. Tof om te zien wat mensen willen bieden voor een kunstwerk, begrijpelijk ook want de kunstwerken waren over 't algemeen mooier dan ik eigenlijk verwacht had. Interessant ook voor de kunstenaars denk ik, ik veronders

little asia, just around the corner

Ik had de dag ervoor een grote pot soep gemaakt, en was zelfs 's morgens zo vooruitziend geweest om brood uit de vriezer te halen (en geloof me, vooruitziend zijn, dat is eigenlijk niets voor mij.) Uitgerekend die dag (dinsdag was het denk ik) wil meneer Fresita eigenlijk liever uit eten. Tja. Die soep is morgen ook nog goed en dat brood krijgen we ook nog wel op. Ik veronderstel dat een lovende recentie in een weekendkrant van een Thais restaurant in de Dansaertstraat aan de basis liggen van de goesting van meneer. Helaas pindakaas was er geen plaats meer - ook daar zal die recensie voor iets tussenzitten denk ik. Change of plans dan maar, want inmiddels was ook ik niet meer te paaien met soep en brood. Het was dus nogal ongepland dat we Little Asia binnenvielen. En geheel ongepland werd onze avond een waar feest. Ik ben eigenlijk niet zo'n grote fan van Aziatisch eten, maar ik ben afgelopen dinsdag van gedacht veranderd. Vietnamees eten krijg je hier, gemaakt door Truong Thi

La cravate

Vorige week zaterdag was het weer tijd voor het jaarlijkse familie-meneer Fresita-nieuwjaarsfeest, ergens ver weg in de Kempen. Een set nonkels die op elkaar lijken (en die ik dan ook meermaals nog op de valreep een gelukkig nieuwjaar wens), een best te pruimen feestmaal met de onvermijdelijke retro-toets (garnaalcocktail, gebraad, boontjes met een stukje spek errond... - het soort van eten waarrover Adriaan Van Den Hoof spreekt in zijn recentste zaalshow, voor wie daar iets aan heeft) - en... kadootjes! Iedereen brengt een kadootje mee van tien euro, je weet niet voor wie. Toch wel moeilijk. Het moet iets zijn waar zowel dames als heren vrolijk van worden dus. De meesten kiezen voor eten, en terecht. Zowel meneer Fresita als ik gingen met culinaire cadeautjes naar huis, en ja hoor, we zijn er allebei vrolijk van. En wat namen we zelf mee? Tja, ik vind dat mademoiselle Fresita het niet kan maken niet iets zelf te maken, maar het unisex-aspect maakt dat niet echt eenvoudig. Vorig jaar m