Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Fresita bakt: Bananenbroodpudding met chocolade

Broodpudding met chocolade en banaan, wat ons betreft veel lekkerder dan de klassieke versie.  Broodpudding: geen beauty, maar wel lekker, en past helemaal binnen een zero waste leven! Regelmatig maken wij hier een broodpudding om restjes oud brood op te werken. We variëren wel eens met het recept en ik doe er wel eens stukjes appel of gekonfijte gember in. Dit keer besefte ik toen ik al bezig was met het brood te breken, dat er geen melk in huis was. Wel een pak chocolademelk. En omdat appels mij niet lekker lijken bij chocolademelk, besloot ik er een banaan in te doen. Ten slotte roerde ik er nog wat stukjes chocolade (ik gebruikte chocolade centen die hier nog lagen van de sint) doorheen, want alles wordt lekkerder met meer chocolade.  Bananenbroodpudding met chocolade Benodigdheden 300 g oud brood en eventueel koekjes 2 kopjes chocolademelk 5 geklutste eieren 2 bananen 1 eetlepel poeder voor vanillepudding een handvol kleine stukjes chocolade bakvorm bakpapie
Recente posts

Fresita kookt: Gnocchi van spinazie en ricotta

Het kookboek van "River Cafe" heeft de ondertitel "Simpel, modern, Italiaans kookboek" en maakt zijn naam waar. Ik waagde me aan vegetarische spinazie- ricottagnocchi toen ik mijn vriendinnen over de vloer kreeg. Inderdaad een vrij eenvoudig recept wat de ingrediënten betreft, maar gnocchi maken vergt wel wat oefening en handigheid. Het was lekker, maar het zag er niet uit. Dus onderstaande foto komt van de uitgeverij want mijn gnocchi waren niet erg fotogeniek :-) Spinazie-ricottagnocchi  voor 6 personen Benodigdheden 1 kg verse spinazie 50 g boter een klein bosje verse marjolein 400 g ricotta 40 g bloem 3 eidooiers 1/4 nootmuskaat, geraspt 120 g Parmezaanse kaas, versgeraspt plus extra voor erover 225 g boter een bosje verse salieblaadjes Werkwijze Blancheer de spinazie in kokend water tot de blaadjes zijn geslonken. Knijp ze uit. Je moet ongeveer 350 geblancheerde spinazie overhouden. Smelt de boter in een pan, voeg de losgehaalde mar

De mini's lezen een stapel boeken: najaar 2018

Mijn dochters en ik zijn dol op voorlezen. Bij het slapengaan kiezen zij en ik elk een kinderboek of verhaal. We genieten daar alledrie van. Een overzicht van wat hier de laatste maanden de revue passeerde: 1. Sprookjes van overal - Thé Tjong-Khing Deze sprookjesbundel is het derde deel in de reeks "De Sprookjesverteller" van Thé Tjong-Khing. Het is een verzameling bekende en minder bekende sprookjes uit de hele wereld. Het is een mooie uitgave met prachtige illustraties. Elk sprookje eindigt met een bespiegeling die ik een beetje belerend vind, maar het geeft soms wel aanleiding tot een klein gesprekje met de kinderen. Dat heeft wel zijn waarde, hoewel ik het eigenlijk fijner vind dat de kinderen zelf de "moraal van het verhaal" ontdekken. 2. Suzie gaat tekenen - Jaap Robben en Benjamin Leroy Jackie vertelde me al een paar keer vol enthousiasme over "Suzie Ruzie en de stinkvinger" dat ze leerde kennen door een klasgenootje.  Suzie

Fresita leest: "Rusland" van Edward Rutherfurd

Maanden heb ik eraan gelezen. Begonnen op het strand van Vosseslag, en gisteravond de laatste regels van de epiloog hier in mijn bed, met mijn dochters naast me. De vuistdikke (891 bladzijden) roman "Rusland" van Edward Rutherfurd. (Ik merkte trouwens ook pas nadat ik hem uit had, dat de auteur "Rutherfurd" en niet "Rutherford" heette). Dit boek kwam al in 1991 uit maar werd onlangs opnieuw uitgegeven. Ik weet niet precies wat me ertoe aanzette om het te lezen. Mijn voorliefde voor historische verhalen allicht, hoewel Rusland op zich me tot nu toe eerder koud liet. Maar ik ben wel blij dat ik het gelezen heb. Bijzonder aan dit boek, en ik meen te begrijpen dat dat typisch is voor de romans van Rutherford (hij schreef er ook over ondermeer New York, Parijs en Londen), is dat het zo'n 1800 jaar overspant en de geschiedenis van vier families beschrijft. In veel recensies lees ik "magistraal", en ja, dat is het toch wel. Het is een dikke kl

Fresita Bakt: Indian Summer Cake

Om te spreken van een echte Indian Summer is het weer me iets te wisselvallig, maar voor de Indian Summer Cake uit het mooie boek " The Plant Pharmacy " van Lisette Kreischer is dit het ideale moment. Dit boek is niet alleen een kookboek maar ook een naslagwerk met "kruidenportretten," waar heel wat bij te leren is over allerlei kruiden en hun geneeskrachtige werking. Het is laagdrempelig, want veel van de beschreven planten staan gewoon in je eigen tuin of groeien in het wild. Iedereen kan ergens wel madeliefjes of paardenbloemen vinden, om maar iets te zeggen. Bij elk beschreven kruid staat een recept voor een een geneeskrachtig drankje of een lotion en verder in het boek vind je enkele recepten per seizoen. Gebak, maar ook slaatjes, warme dranken en warme gerechten. Alle recepten zijn veganistisch. foto: Lisette Kreischer Gisteren bakte ik de Indian Summer Cake. Met bramen en tijm. Een heerlijke combinatie, en volgens de auteur vullen die twee el

Les vacances de Mademoiselle Fresita 2018: la mer

Wij waren een paar weken geleden een tijdje aan zee. Daarover valt niet zo veel te zeggen, want we deden niet zo veel (wat zo fijn kan zijn). Het was niet meer zo heet als de weken ervoor, en we kozen ervoor om pas tegen valavond naar het strand te gaan. Het mooiste moment van de dag, een rustig strand en bovendien het perfecte moment om mooie foto's te maken. Meneer Fresita oefende zijn fotografieskills en ik ben blij met het resultaat. Bij deze dus: niet veel te zeggen, maar soms zegt een beeld meer, zoals dat heet.  Ik dacht terug aan die vakantie twee jaar geleden . Het is nog steeds soms een kleine ramp, dat moederen. Maar op vakantie gaan lukt alvast veel beter.

Fresita leest: "Ondine" van Jennifer Vrielinck

Het was alweer een paar weken geleden dat ik nog eens een roman had gelezen, maar voor  ons weekje op de camping  aan het begin van de vakantie haalde ik "Ondine" van Jennifer Vrielinck in huis. De auteur en ik ontmoetten elkaar een tijdje geleden op Instagram, haar vrolijke feed doet me vaak glimlachen. En we werken blijkbaar (nog even) voor hetzelfde bedrijf. (Intussen ben ik er ook achter dat de vrolijkste auto op de parking - met bolletjesgordijntjes en leuke stickers - ook van haar is). Desalniettemin hebben we elkaar nog nooit in het echt ontmoet, toch niet bewust. Maar daar komt binnenkort verandering in, want wij gaan afspreken bij de koffiemachine op het werk. Als ik er dan aan denk neem ik mijn (inmiddels nogal beduimelde) exemplaar van haar prachtige debuutroman  mee om dat te laten signeren :-) Ondine is de naam van een meisje dat opgroeit bij haar tante in een visserscafé aan de Belgische kust, een paar decennia geleden. Ze is verknocht aan de zee, en he