Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Posts uit maart, 2015 tonen

Alle dagen blij: week 13

Omdat ik mijn eigen goede raad niet in de wind wil slaan, een overzichtje van waar ik dankbaar voor ben. Afgelopen week werd ik blij van: maandag: oma en opa We maken van de nood en deugd, en breien aan een bezoekje aan de oogarts een bezoekje aan oma en opa. Gezelligheid en lekker eten (en Jackie die daar toch altijd een pak beter dut dan hier thuis, straf genoeg). dinsdag: adios Lien De laatste werkdag van een fijne collega wordt afgesloten met een heerlijk etentje. Ik ga achterdochtig aan tafel want ik las een vernietigende recensie van het betreffende restaurant, maar we eten verbazingwekkend lekker. Lien, we gaan je missen, maar we weten allemaal dat die nieuwe job je op het lijf geschreven is. woensdag: snailmail Of slakkenpost, of 'post', voor wie post nog gewoon post is en geen sms, snapchat, facebookbericht of mail. Van één van mijn favoriete mensen. Op één van de meest herfstige lentedagen sinds de metingen zegt ze mij "ervan te genieten". Mijn zo

#overdrijvenwenieteenbeetje?

Ik begeef me op glad ijs, ik weet het. En misschien ga ik ook wel zeggen wat velen al gezegd hebben. Maar wordt er niet een klein beetje overdreven hier en daar? Voor wie zich de afgelopen weken op een andere planeet bevond (of een andere goede reden had om dit beetje actualiteit te missen): onder de hashtag #wijoverdrijvenniet delen vrouwen op sociale media hun ervaringen over ongewenst gedrag van mannen, met een seksistisch motief. In alle gradaties. Uiteraard vind ik dat mannen vrouwen niet moeten aanraken als daar niet om gevraagd werd. Uiteraard vind ik dat mannen vrouwen niet moeten uitschelden. Uiteraard vind ik dat mannen hun geslachtsorganen niet moeten vastgrijpen om een vrouw te choqueren. Deze dingen zijn mij gelukkig ook nog nooit overkomen. En ik woon al meer dan vijf jaar in Brussel, oord des verderfs. Ik begin zelfs een beetje aan mezelf te twijfelen. Ik ben geen schoonheidskoningin, maar ik dacht ook geen trol te zijn. Toch lijkt het erop dat ik zowat de enige vrou

een lijstje op vrijdag: tien tips om gelukkig te worden

International Day of Happiness . De internationale dag van het geluk. Dat was vorige week, inderdaad. Een goede reden om daar vorige week over te bloggen. Het feit dat dat niet gebeurd is, is dan weer een goede reden om daar vandaag over te bloggen. Want gelukkig zijn, hoe doe je dat? Volgens mij is gelukkig zijn grotendeels een keuze. Ik ben doorgaans nogal een content mens. Wat een beter woord is dan "gelukkig" denk ik. Daar begint het eigenlijk al: verwacht niet te veel. Gelukkig zijn betekent volgens mij niet voortdurend extatisch rondlopen, maar een algemeen gevoel van contentement ervaren. En ik heb natuurlijk nogal gemakkelijk praten. Ik ben opgegroeid in een gelukkig gezin (daar heb je het al), bij ouders die elkaar graag zien, ik heb nooit honger geleden en ik ben gezond. Er is nog nooit iemand van mijn echte naasten gestorven. Ik heb een fijne baan en geweldige vriendinnen en we zijn bijlange niet arm. En ik woon met de liefste man en het schattigste kind ooit i

alle dagen blij: week 12

week 13 is alvast begonnen, maar in week 12 werd ik blij van: maandag: jackie-dag Elke maandag is Jackie-dag (elke dag is Jackie-dag, uiteraard, maar maandagen nog meer dan anders omdat wij die met z'n tweetjes doorbrengen) en afgelopen maandag was extra gezellig. Door, om maar iets te zeggen, een goeie start met een heerlijk ontbijt. En niet in het minst omdat Jackie een laaaange middagdut deed en mij zo toeliet wat tijd achter mijn naaimachine door te brengen. De pasgeboren baby's in mijn omgeving zullen blij zijn, alsook de baby's die binnenkort in onze omgeving gaan geboren worden. dinsdag: latte op terras Een late shift, dus een vrije voormiddag. Zo'n echte vrije, met Jackie op de crèche en de prille maartse ochtendzon die net op het terrasje valt waar ik passeer. Ik kan niet anders dan gaan zitten, een latte bestellen en de Flow doorbladeren. Zaligheid. woensdag: gewonnen! fijne mail in de werkmailbox: Jacqueline heeft de kleurwedstrijd van

hormoonverstoorders en hoe ze te vermijden

Hormoonverstoorders zijn chemische stoffen die schadelijk zijn voor je gezondheid en de oorzaak kunnen zijn van allerlei hormoongerelateerde aandoeningen (onvruchtbaarheid, immuniteitsproblemen, sommige kankers, vroegtijdige borstontwikkeling, obesitas, diabetes). Niet toevallig komen de ziektes tussen de haakjes veel vaker voor dan vroeger. We komen namelijk allemaal veel meer in contact met chemische stoffen. Ze komen voor in verzorgingsproducten, voeding, speelgoed, elektronica ... allerlei producten waarmee we dagelijks in contact komen. En de stoffen dringen ons lichaam binnen via voeding maar ook via inademing en zelfs huidcontact. Sounds freaky als je het mij vraagt. Voor iedereen te vermijden dus, die handel, maar zeker voor wie een kindje verwacht. Zelfs kleine dosissen kunnen je kleintje opzadelen met bijvoorbeeld de aandoeningen die ik hierboven al opsomde. Het griezeligste is dat dit vergif eigenlijk haast niet te vermijden valt, net omdat het zo alomtegenwoordig is. Op

alle dagen blij: week 11

aangezien de week gisteren werd afgesloten met een dag van hard werken en een lange file richting Brussel als kers op de taart, waardoor wij wat laat thuis waren en ik behoorlijk moe, wordt er pas op maandag, tijdens het dutje van Jackie, teruggeblikt op de voorbije week. maandag: kleerkast-reorganisatie Geïnspireerd door wat ik in de krant las  (of beter gezegd, in één van de boekskes die op zaterdag bij de krant zitten), onderwierp ik vorige week mijn kleerkast eens aan een grondige inspectie. Er ging vrijwel niets de deur uit (misschien ben ik daar ooit wel eens klaar voor) maar ik reorganiseerde zodat ik bij het uitkiezen van mijn dagelijkse plunje voorlopig niet meer wordt geconfronteerd met kokerrokken en aansluitende retrojurkjes waar voorlopig mijn babybuik niet in geraakt. Het resultaat: een compartiment met alleen maar draagbare kleren. Overzicht. En dat lucht op. dinsdag: hello baby! Ziekenhuis Sint-Jan in Brussel dringt blijkbaar tegenwoordig aan op een 23-weken-

jongens en meisjes

Wie een kind verwacht, zoekt al eens iets op op het internet. Dat is bij een tweede kind minder het geval dan bij een eerste kind (bij ons toch), maar toch, af en toe kom je toch wel eens terecht op een artikel dat je aandacht trekt. Zo denk je bij een nakende gezinsuitbreiding best wel wat na over dat oudste kind. En dan lees je logischerwijze een artikel met de titel " denk bij je gezinsuitbreiding aan je oudste kind ". Ook al staat dat op een website waar ik nog niet bijster veel interessants heb gelezen. Doorgaans geen onwaarheden denk ik, maar het sluit meestal niet erg aan bij mijn persoonlijke visie en de artikelen zijn vaak nogal commercieel getint. Maar ik viel pas van mijn stoel bij het lezen van dat bewuste artikel. Geen onaardige tips, hooguit een beetje voor de hand liggend en eerder gericht op een iets ouder kind denk ik (ik heb de indruk dat voor Jackie de woorden "in de zomer word jij grote zus" evenveel betekenen als "volgende week gaan we een

alle dagen blij: week 10

maakte mij blij de afgelopen week: maandag: lunch bij Chicago Al uitvoerig beschreven . Meer nog dan van de lunch genoot ik van het gezelschap! dinsdag: datenight Een babysit, en een avondje uit met het lief. We aten heerlijk bij Bar Bik , waarvan we bijna vergeten waren dat het één van onze favorietjes was. Een geweldige zaak, met fantastische bediening! woensdag: hello Bonnie! Prachtig nieuws uit het moederhuis. Eén van de dikke buiken waarmee ik maandag nog lunchte, bracht dinsdag een prachtig boeleke voort met een naam die alweer zo mooi is dat wij er niet over kunnen zwijgen. donderdag: hallo Anja! Fijn een collega na een hele tijd terug te zien, en meteen samen op wandel te gaan tijdens de middagpauze, in de eerste lentezon. vrijdag: hallo meneer de pauw Tijdens de middagpauzewandeling kwamen we zowaar twéé pauwen tegen. Twee meneertjes. Adembenemend prachige beesten, maar eigenlijk toch wel een beetje griezelig vind ik - ik ben een beetje bang van alle soorten pluimv

Hoe maak je een vilten verjaardagskroon?

wie niet wil knutselen maar deze kroon wil kopen, scrollt meteen door naar onderaan dit bericht! wat heb je nodig? - een paar stukken dikke vilt (een paar milimiter dik) - een naaimachine of een naald met kleurig naaigaren (bijpassend of net contrasterend) - een stukje elastiek van 1,5 cm breed en ongeveer 10 cm lang, liefst zwart of een leuke kleur - een paar cm velcro - een stukje dunne vilt of vilten cijfers (bijvoorbeeld die van Artemio ) - een stofschaar waar vind je dat? De meeste benodigdheden vind je bij Veritas  of bij de meeste naaiwinkels. De laatste keer dat ik bij Veritas was vond ik er geen dikke vilt. Die vond ik wel bij De Banier .  hoe maak je dat? 1) Ik maakte de verjaardagskroon naar dit patroon  (je kan helemaal deze handleiding volgen maar ik heb hem een beetje aangepast.) Voor het hoofd van een eenjarige blijkt het wel een beetje groot: je knipt dus best een centimeter of twee van patroondeel 2 af. Print het patroon af zo

Go Chicago!

Uit eten met kinderen: geen sinecure. Sinds een paar maanden is Brussel een wat dat betreft fijn adres rijker. Aan de Vlaamsesteenweg 45 huist nu het eetcafé Chicago . Het eten is er eerder oké dan subliem, maar wat het zo bijzonder maakt, is dat het kindvriendelijk is. Maar dan echt kindvriendelijk. Tot nu toe was voor mij het toppunt van kindvriendelijkheid in een horecazaak: één kinderstoel, iets van speelgoed en een verschoontafel. Dat is al heel wat. Bij Delicatessen , een paar honderd meter verderop, vind je dat bijvoorbeeld. Maar bij Chicago is het heel andere koek. Om te beginnen is de zaak naar de normen van Brussel Centrum nogal enorm. Er staan wel twintig degelijke kinderstoelen, er staan een vijftal kindergerechten op de kaart, er is kinderbestek, een uitgebreide speelhoek, een kindertoiletje en uitgebreide verschoonaccomodatie. Waar zelfs natte en droge doekjes voorhanden zijn! Bovendien is het geduld van het personeel eindeloos. Ze moeten vaak halsbrekende toeren uithalen

Alle dagen blij: week 9

Op zondagavond; de blijmakers van de voorbije week: maandag: bakken met Jackie Op maandag zijn Jackie en ik meestal samen thuis. Zoals vaak brachten we een aanzienlijk deel van die maandag in de keuken door. We maakten granola en verwerkten een heleboel oud brood en beschuitjes tot broodpudding. Jackie was sous-chef. En voorproever. dinsdag: Tineke kookt Ze werd hier al zo vaak bestoeft, de meter van Jackie. Het is vandaag complimentendag dus het mag nu dubbel en dik: Tineke, we love you! Van tijd tot stond komt Tineke bij ons thuis koken. En dat is altijd lekker én gezellig! woensdag: baby stampt Ik voelde hem al een tijdje bewegen, inwendig. Maar vannacht kwam de eerste echte stamp, die voor papa ook voelbaar was. Wat houd ik van deze periode! donderdag: mooie doos Een jarige collega trakteert met exquise chocolade . Dat op zich is al prachtig, maar bovendien zat dat heerlijks in een geweldig mooie doos én ondergetekende mocht zowaar één van die dozen mee naar huis n

Dagen zonder stoofvlees

Dagen zonder Vlees , dat vind ik nu eens één van de sympathiekste en meest zinvolle initiatieven van de afgelopen paar jaar. Fijn ook dat het steeds populairder wordt. En toch doen wij hier ten huize Fresita niet mee. Omdat wij altijd nogal bewust omgaan met ons vleesverbruik misschien, en ik heb ook het flauwe excuus van de zwangerschap: ik moet als zwangere al zo veel laten. (Hoewel dat niet echt opgaat: wie een beetje zijn best doet kan best wel tegelijk zwanger én vegetarisch zijn). Wat is er nog meer sympathiek: Jeroen Meus . En zijn timing kon natuurlijk een pak beter, maar middenin die vasten-nieuwe-stijl roepen de programmamakers van Dagelijkse Kost vandaag, 1 maart, uit tot 'nationale stoofvlees-met-friet-dag', of stoofvleesdag ofzo. Een spijtige samenloop van aangename omstandigheden, die verder niet zoveel met elkaar te maken hebben volgens mij. En dat denkt trouwens ook Tobias Leenaert van vzw EVA, de grondleggers van Dagen Zonder Vlees. Los van bovenstaande to