Het kodakske op mijne telefoon heeft ne zelfontspanner. Dat dan weer wel. Vind ik best grappig. Bij gebrek aan beter komt een mens al eens tot interessante ontdekkingen. (inderdaad, nog steeds in de clinch met iBood. In hemelsnaam, hoe lang kan het duren om erachter te komen dat ik GEEN ontvangstbewijs heb getekend??? Soît, voor het einde van de week werd mij een antwoord beloofd. 't zal me benieuwen.) Maar die zelfontspanner dus. Prachtig woord trouwens. Ik stel me er altijd vanalles bij voor, dingen die niet meteen iets met fotografie te maken hebben. Maar 't is dus wel een handig ding, bijvoorbeeld om jezelf te fotograferen. Nooit gedacht dat ik dat zou willen doen, maar een rokje toont toch altijd schoner als iemand het draagt. Hoewel, in dit geval...
Inderdeed. De kwaliteit van de foto's blijft bedroevend en bovendien vind ik de manier niet meer om deze foto te roteren. Ach. Kopkes scheef houden dan maar. Dan ziet u een best wel tof rokje. Ik heb blijkbaar zelfs een bijpassend bloesje in mijn kleerkast hangen. Ooit voor een peulschil gekocht op een stockverkoop en nooit gedragen. Maar dat is het punt helemaal niet. Want het rokje is af, 't is mooi, 't is tamelijk mooi afgewerkt en nog ben ik niet gelukkig. Waarom niet? Omdat het mij ongeveer als gegoten zit. Het is namelijk helemaal niet voor mij! 't Is het rokje voor de schoonzus, en wij hebben niet dezelfde maat. Mademoiselle moet dringend eens leren wat preciezer te werken. Verzachtende omstandigheden: deze stof (die eigenlijk interieurstof is maar dat had u natuurlijk al lang gezien - zowat al mijn zelfgemaakte rokjes zijn trouwens van gordijnenstof gemaakt) rafelt verschrikkelijk en daarom moest er bij de naden hier en daar toch wel een pak meer afgeknipt worden dan voorzien. Verdoeme toch. Gelukkig heb ik nog wel een eind van die stof liggen, er kan dus zeker nog wel een rokje uit.
Inderdeed. De kwaliteit van de foto's blijft bedroevend en bovendien vind ik de manier niet meer om deze foto te roteren. Ach. Kopkes scheef houden dan maar. Dan ziet u een best wel tof rokje. Ik heb blijkbaar zelfs een bijpassend bloesje in mijn kleerkast hangen. Ooit voor een peulschil gekocht op een stockverkoop en nooit gedragen. Maar dat is het punt helemaal niet. Want het rokje is af, 't is mooi, 't is tamelijk mooi afgewerkt en nog ben ik niet gelukkig. Waarom niet? Omdat het mij ongeveer als gegoten zit. Het is namelijk helemaal niet voor mij! 't Is het rokje voor de schoonzus, en wij hebben niet dezelfde maat. Mademoiselle moet dringend eens leren wat preciezer te werken. Verzachtende omstandigheden: deze stof (die eigenlijk interieurstof is maar dat had u natuurlijk al lang gezien - zowat al mijn zelfgemaakte rokjes zijn trouwens van gordijnenstof gemaakt) rafelt verschrikkelijk en daarom moest er bij de naden hier en daar toch wel een pak meer afgeknipt worden dan voorzien. Verdoeme toch. Gelukkig heb ik nog wel een eind van die stof liggen, er kan dus zeker nog wel een rokje uit.
Reacties
Een reactie posten