Doorgaan naar hoofdcontent

hollandse dag

Fietsen en mosselen - het klinkt Hollands, maar het kan natuurlijk ook gewoon in Brussel. Het mosselseizoen is vandaag gestart en mijn fietsseizoen startte gisteren. Ik bracht een paar dagen geleden eindelijk mijn stalen ros vanuit de ouderlijke woonst mee naar hier om met de fiets naar 't werk te rijden. 't Is een helse trip, van het centrum van Brussel naar Vilvoorde. Kasseitjes, auto's die door 't rood rijden - tot zover de dingen waar ik wel mee om kan - 't is tenslotte Brussel. Maar dan meer richting Vilvoorde: een drietal levensgevaarlijke kruispunten waar je telkens twee keer voor 't rood staat (gedurende een paar minuten), ontbrekende fietspaden, losliggende straatstenen, groen licht terwijl de auto's die u kunnen doodrijden ook groen hebben - echt waar, het bestaat - en de chauffeurs die woest worden omdat zij denken dat ik door 't rood rijd. Tijdens het traject gepasseerd worden door 237 vrachtwagens, en dat tijdens een zware fysieke inspanning. Qua diep ingeademde uitlaatgassen kan dat tellen. Net voor de finish nog een stevige klim van een paar kilometer (denk ik). Met een rode kop en volledig bezweet op het werk aankomen, alwaar de sanitaire faciliteiten ondermaats zijn.

Goe zot moet je zijn om dat te doen. Een krachttoer van drie kwartier ongeveer. Mappy zegt 38 minuten - maar die rekenenen denk ik de tien minuten die ik voor het rood sta niet mee. Met het openbaar vervoer (vroeger een rechtstreekse bus, nu een tram vanuit het gezellige, steevast naar urine geurende station Beurs en dan overstappen in Heembeek) ben ik van deur tot deur een uur onderweg. Met de auto 20 minuutjes. Maar dan ben ik hier in Brussel toch ook weer vaak tien minuten kwijt om parkeerplaats te vinden.

Goe zot ben ik dus. Want ik rijd niet met de auto, tenzij het echt niet anders kan. Mijn auto staat veilig in Vilvoorde, bij het werk. Of toch op zijn minst veiliger dan hier in het centrum denk ik. 't Is niet alleen uit nobele milieu-gerelateerde overwegingen of om Bruno De Lille een plezier te doen hoor. (hoewel ik hem van harte uitnodig om eens met mij naar Vilvoorde en terug te fietsen, eens kijken of hij het leuk vindt). 't Is vooral omdat ik een bloedhekel heb aan met de auto rijden.

En zo heb ik toch wel weer een beetje sport gedaan - mooi meegenomen. (zei ik al dat ik sport haat?) Hier in Brussel aangekomen moet ik mijn fiets binnenslepen, in de kelder van het appartement - zeer handig: deuren die dichtslaan, trapje op, lift net iets te klein voor fiets waardoor ik hem rechtop moet houden, liftdeuren die blokkeren door mijn spatbord, ik die niet aan de knop van de lift kan zodat ik met mijn fiets naar de vijfde verdieping wordt gehaald - TOF!

Chance dat meneer zo goed voor mij zorgt. Want, zoals ik al zei begon vandaag het mosselseizoen. En hoewel ik hier van ons beiden degene ben die meestal in de keuken sta, zijn er een paar succesnummers die meneer af en toe klaarmaakt. Mosselen is één van zijn gerechten. Gekookt in kokosmelk, met een heerlijke mosselsaus met yoghurt en curry en nog een paar geheime ingrediënten. 't Was lekker.

Morgen weer met de fiets.

Reacties

  1. Wow, dat klinkt inderdaad als een helse fietsrit! Heel moedig van je :) Ik zou waarschijnlijk hetzelfde doen, tevens door de combinatie 'niet graag met de auto rijden' en 'goed voor milieu + conditie'. Of ander werk zoeken ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik sluit mij aan bij Kelly, met als extra reden: 'niet kunnen parkeren'.
    Benieuwd wat hij morgen zal klaarmaken!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. oh veel respect!! Van die kruispunten waar ge groen hebt en de auto's die u kunnen overhoop rijden OOK groen hebben zijn er echt veel te veel in Brussel! Verder goeie redenen om toch te fietsen, voor mezelf zou 'k er nog "ik heb geen rijbewijs" aan toevoegen - daar kan dus echt geen enkel argument tegen op :) (dat en het feit dat 'k op 15min wandelen van het werk woon... zeer verwend)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Proficiat met het goede voornemen! In BXL met de fiets is inderdaad geen lachtertje (ik werk in NOH, kom met de auto of openbaar vervoer van een pak verder). Maar bezie het zo : nog een paar weken volhouden en de "gezonde" lucht erbij nemen - daarvoor alleen zou je het eigenlijk weer niet meer doen, maar laten we dit even terzijde - , dus nog een paar weken volhouden en je zult apetrots zijn op een prachtig stevig en strak gespierd lijf !!! ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Zozo JoChapeau, een prachtig stevig en strak gespierd lijf... klinkt goed! Eerlijkheid gebiedt me toe te geven dat het gisteren toch tram/bus werd - het regende. Dat zou niet echt een bezwaar mogen zijn, maar hé, 't is zo al erg genoeg. Maar wat jij zegt over dat lijf... vandaag moet ik pas in de namiddag in Vilvoorde zijn, en ik denk dat ik de fiets maar 'ns neem!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Hoe maak je een vilten verjaardagskroon?

wie niet wil knutselen maar deze kroon wil kopen, scrollt meteen door naar onderaan dit bericht! wat heb je nodig? - een paar stukken dikke vilt (een paar milimiter dik) - een naaimachine of een naald met kleurig naaigaren (bijpassend of net contrasterend) - een stukje elastiek van 1,5 cm breed en ongeveer 10 cm lang, liefst zwart of een leuke kleur - een paar cm velcro - een stukje dunne vilt of vilten cijfers (bijvoorbeeld die van Artemio ) - een stofschaar waar vind je dat? De meeste benodigdheden vind je bij Veritas  of bij de meeste naaiwinkels. De laatste keer dat ik bij Veritas was vond ik er geen dikke vilt. Die vond ik wel bij De Banier .  hoe maak je dat? 1) Ik maakte de verjaardagskroon naar dit patroon  (je kan helemaal deze handleiding volgen maar ik heb hem een beetje aangepast.) Voor het hoofd van een eenjarige blijkt het wel een beetje groot: je knipt dus best een centimeter of twee van patroondeel 2 af. Print het patroon af zo

Tiny en Cacao

Net als veel vrouwen van mijn leeftijd en veel ouder en veel jonger heb ik een beetje een zwak voor Tiny. Van de boekjes. Hoewel ik absoluut meer respect heb voor vrijgevochten jongedames zoals Pippi Langkous en Madelief (wie de verhalen van deze laatste wildebras nog niet kent: rep je naar de bib of naar de kleine, onafhankelijke boekhandel. Je kinderen zullen je dankbaar zijn. Een paar van mijn favoriete babysitkinders, die intussen al dingen doen als samenwonen met hun lief en afgestudeerd zijn, spreken er nog over: die urenlange voorleessessies in het grote bed waarbij de heerlijke humor van Guus Kuijer ons menig slappe lach bezorgde). Maar dus Tiny. Dat is een ander verhaal. Tiny heeft nooit een grote mond, doet niets wat niet mag en haar kleren zijn altijd smetteloos (en prachtig). Je kan haar hoogstens verwijten dat ze zich een klein beetje ouder voordoet dan ze is (zo legt ze in "Tiny in de tuin" samen met haar broertje een volledige tuin aan, waarbij ze bomen plant

Fresita bakt: Bananenbroodpudding met chocolade

Broodpudding met chocolade en banaan, wat ons betreft veel lekkerder dan de klassieke versie.  Broodpudding: geen beauty, maar wel lekker, en past helemaal binnen een zero waste leven! Regelmatig maken wij hier een broodpudding om restjes oud brood op te werken. We variëren wel eens met het recept en ik doe er wel eens stukjes appel of gekonfijte gember in. Dit keer besefte ik toen ik al bezig was met het brood te breken, dat er geen melk in huis was. Wel een pak chocolademelk. En omdat appels mij niet lekker lijken bij chocolademelk, besloot ik er een banaan in te doen. Ten slotte roerde ik er nog wat stukjes chocolade (ik gebruikte chocolade centen die hier nog lagen van de sint) doorheen, want alles wordt lekkerder met meer chocolade.  Bananenbroodpudding met chocolade Benodigdheden 300 g oud brood en eventueel koekjes 2 kopjes chocolademelk 5 geklutste eieren 2 bananen 1 eetlepel poeder voor vanillepudding een handvol kleine stukjes chocolade bakvorm bakpapie