Het was alvast zalig, en tot nu toe was 2014 ook best gelukkig. Content op zijn minst. Gezellige feestjes met familie en vrienden en collegae, veel te veel cadeautjes, heerlijk eten, net niet te veel bubbels, net iets te veel chocolade en andere zoete zonden. Ook de baby genoot van de feestdagen, voor zover ik dat kan beoordelen toch. Ze heeft er niet onder geleden, laten we het zo stellen. Want er kwamen ook wel wat logeerpartijtjes bij kijken, dus regelmatig een ander bed en de regelmaat waaraan we stilaan gewoon geworden waren was bijwijlen ver zoek. Maar onze dochter heet een gemakkelijk kind te zijn, dus tot nu toe is voor haar nog alles oké.
Om het feestseizoen af te sluiten, deden we vrijdag en zaterdag een beetje aan detoxen. Lekker lang uitslapen (heerlijk dat dat nog steeds kan met die baby, als zij er zin in heeft toch), en daarna naar de Färm voor een portie gezondheid. Jacks en ik brachten een groot deel van de rest van de dag door in de keuken waar we werkten aan een hoop puur en eerlijk eten. Sinds het kind mee van tafel eet, ligt de lat hier namelijk nog wat hoger en vermijden we zoveel mogelijk bewaarmiddelen, kleurstoffen en andere E-nummers. 't Was al gebleken dat Jackie van soep wel pap lust, dus ging ik aan de slag met biologische kippenboutjes om zelf een bouillon te trekken. Het afkooksel was een beetje flauw dus dat proces is zeker voor verbetering vatbaar. Bovendien was het witloof waarmee ik de soep maakte wel erg bitter - wat in een toch wel heel erg witlovig soepje resulteerde. Maar Jackie vond het prima. Van de gekookte kip maakte ik broodbeleg door er een rijpe avocado doorheen te roeren (avocado, ook een topper voor onze rapley-baby), we bakten zelf broodjes (wat erg ambitieus klinkt maar vooral neerkomt op het kneden van een beetje zelfrijzende bloem met wat water, laten rijzen en even bakken) en met wat er nog in huis was maakte ik een linzenpannetje. Met linzen uit een bokaal en tomaten uit blik, dus iets minder 'puur' dan al het bovenstaande. Maar toch. Goed eten. Een massa water en groene thee en een pompelmoes maakten de detox compleet. (Eén van mijn kerstcadeautjes was een doos sencha Kusmi-thee. Is het de bedoeling dat dat goedje zo bitter is of doe ik iets fout bij het zetten? Iemand ervaring?)
Na de innerlijke mens was op zaterdagochtend de buitenkant aan de beurt. Een masker voor haar (een mengsel van warme amandelolie en een beetje teatree-olie, tip van een collega) en gezicht (een pakje uit de Hema) en een zalig lange douche achteraf deden wonderen.
Een nieuw mens dus, ik. Een heerlijke avond onder vriendinnekes was de kers op de taart. De chocolademoelleux die altijd lukt was de kers bovenop die kers. Voor het evenwicht. Bovendien was er het goede voornemen om vanochtend een toertje te gaan lopen. Met een afspraak en al, tot mijn loopbuddy ziek bleek. Ik weet het, ik zou ook alleen kunnen gaan, natuurlijk. Maar laten we niet vergeten dat ik eigenlijk een bloedhekel aan sport heb, dus er zijn niet veel obstakels nodig om mij te doen afzien van dat soort plannen. Het gebrek aan loopmaatje en het feit dat manlief wel heel uitgebreid aan het uitslapen is, maken dat ik - uit overmacht - in mijn sporttenueke zit te bloggen, en dat datzelfde tenueke hoogstwaarschijnlijk straks onbezweet weer de kast in kan. Maar daar ga ik me toch vooral niet druk over maken.
Aan elk van u een schoon 2014. Content en gezond en weinig verdriet enzo.
Om het feestseizoen af te sluiten, deden we vrijdag en zaterdag een beetje aan detoxen. Lekker lang uitslapen (heerlijk dat dat nog steeds kan met die baby, als zij er zin in heeft toch), en daarna naar de Färm voor een portie gezondheid. Jacks en ik brachten een groot deel van de rest van de dag door in de keuken waar we werkten aan een hoop puur en eerlijk eten. Sinds het kind mee van tafel eet, ligt de lat hier namelijk nog wat hoger en vermijden we zoveel mogelijk bewaarmiddelen, kleurstoffen en andere E-nummers. 't Was al gebleken dat Jackie van soep wel pap lust, dus ging ik aan de slag met biologische kippenboutjes om zelf een bouillon te trekken. Het afkooksel was een beetje flauw dus dat proces is zeker voor verbetering vatbaar. Bovendien was het witloof waarmee ik de soep maakte wel erg bitter - wat in een toch wel heel erg witlovig soepje resulteerde. Maar Jackie vond het prima. Van de gekookte kip maakte ik broodbeleg door er een rijpe avocado doorheen te roeren (avocado, ook een topper voor onze rapley-baby), we bakten zelf broodjes (wat erg ambitieus klinkt maar vooral neerkomt op het kneden van een beetje zelfrijzende bloem met wat water, laten rijzen en even bakken) en met wat er nog in huis was maakte ik een linzenpannetje. Met linzen uit een bokaal en tomaten uit blik, dus iets minder 'puur' dan al het bovenstaande. Maar toch. Goed eten. Een massa water en groene thee en een pompelmoes maakten de detox compleet. (Eén van mijn kerstcadeautjes was een doos sencha Kusmi-thee. Is het de bedoeling dat dat goedje zo bitter is of doe ik iets fout bij het zetten? Iemand ervaring?)
Na de innerlijke mens was op zaterdagochtend de buitenkant aan de beurt. Een masker voor haar (een mengsel van warme amandelolie en een beetje teatree-olie, tip van een collega) en gezicht (een pakje uit de Hema) en een zalig lange douche achteraf deden wonderen.
Een nieuw mens dus, ik. Een heerlijke avond onder vriendinnekes was de kers op de taart. De chocolademoelleux die altijd lukt was de kers bovenop die kers. Voor het evenwicht. Bovendien was er het goede voornemen om vanochtend een toertje te gaan lopen. Met een afspraak en al, tot mijn loopbuddy ziek bleek. Ik weet het, ik zou ook alleen kunnen gaan, natuurlijk. Maar laten we niet vergeten dat ik eigenlijk een bloedhekel aan sport heb, dus er zijn niet veel obstakels nodig om mij te doen afzien van dat soort plannen. Het gebrek aan loopmaatje en het feit dat manlief wel heel uitgebreid aan het uitslapen is, maken dat ik - uit overmacht - in mijn sporttenueke zit te bloggen, en dat datzelfde tenueke hoogstwaarschijnlijk straks onbezweet weer de kast in kan. Maar daar ga ik me toch vooral niet druk over maken.
Aan elk van u een schoon 2014. Content en gezond en weinig verdriet enzo.
Reacties
Een reactie posten