Doorgaan naar hoofdcontent

that's amore

Eigenlijk doen wij daar niet aan, aan Valentijn. Natuurlijk niet, want wij zijn nuchtere mensen die niet van platte commercie houden. Maar ik ben ook wel iemand die wel van romantiek, verrassingen, lekker eten en rode hartjes houdt. Een aangezien het Valentijnsdag was op een vrijdag, en ik op een vrijdag altijd thuis ben, konden we wel eens ons best doen. Voor een piepklein cadeautje. Iets wat ik al een tijdje geleden bedacht had maar het was er nog niet van gekomen. 14 Februari dan maar, een prachtige dag voor een zeemzoet geschenkje. Een spel kaarten, dat was mijn cadeau. Neen, niet één of ander kinky gedoe, gewoon een ordinair spel kaarten. Tweeënvijftig kaarten en een paar jokers. Onlangs gekocht bij Lucien Cravate, waarover ik het in mijn vorige post ook al had, en waarvan ik inmiddels tot de ontstellende ontdekking kwam dat hij weg is! Niet meer in de Kartuizerstraat! Wat jammer! Iemand een idee of Lucien Cravate ergens anders naartoe is? (Zowat elke avondwandeling kwamen wij voorbij Lucien Cravate en stond ik te kijken naar de etalage, en àltijd lag er wel iets waarvan ik zei "Hé, dat hadden wij vroeger ook!").

Maar dat spel kaarten dus. Daar was niet echt iets bijzonders aan, behalve dan dat het van Le Palais du Cache-Poussière komt, wat ik vooral een hele leuke naam vind voor een winkel. Naar een idee waarvan ik al niet meer weet waar ik het online tegenkwam, schreef ik op elk van de tweeënvijftig kaarten een reden waarom ik meneer graag zie. Een mooi taakje, moet je gewoon eens doen. Ze allemaal opnoemen zou tegen de wetten van de privacy zijn, maar om je op weg te zetten, enkele voorbeelden:

22. omdat jij niet van voetbal houdt
33. omdat jij altijd meedenkt als ik ergens mee zit
52. omdat je mij het gevoel geeft dat ik bijzonder ben


Sommige heel concreet, andere wat algemener, maar wel allemaal waar en heel persoonlijk. Het doet goed om eens te bedenken waarom je iemand ook alweer graag ziet.

Het lekkere eten dat op tafel kwam, was er zonder valentijn wellicht ook gekomen. Maar ik wou toch een extraatje doen, en dan denk je al gauw aan dessert. Maar laten we wel wezen, als er ten huize Fresita dessert op tafel komt, dan is dat vooral voor het plezier van Mademoiselle. Heel anders dan ik, is hij namelijk niet zo'n zoetekauw. Tenzij het om citroentaart gaat. Daar is hij gek op. Ik maakte ooit al eens de citroentaart van Miss Dahl. Helaas is onze keukenweegschaal kapot en kwam er dus heel wat schatwerk aan te pas. En bovendien had ik geen aardappelmeel in huis en te weinig amandelen. Het werd dus een versie met gewone tarwebloem.



Ze is overheerlijk. Toen ik net een stukje ging afsnijden voor een foto, had ik er voor ik het besefte al een punt afgebeten. Jammer dat ik nu het recept niet kan meegeven, aangezien ik het zelf niet zo goed weet. Neem het recept van Sophie Dahl, doe wat minder amandelpoeder en wat meer bloem. Of zoiets.

Ik heb wel gescoord, trouwens.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Hoe maak je een vilten verjaardagskroon?

wie niet wil knutselen maar deze kroon wil kopen, scrollt meteen door naar onderaan dit bericht! wat heb je nodig? - een paar stukken dikke vilt (een paar milimiter dik) - een naaimachine of een naald met kleurig naaigaren (bijpassend of net contrasterend) - een stukje elastiek van 1,5 cm breed en ongeveer 10 cm lang, liefst zwart of een leuke kleur - een paar cm velcro - een stukje dunne vilt of vilten cijfers (bijvoorbeeld die van Artemio ) - een stofschaar waar vind je dat? De meeste benodigdheden vind je bij Veritas  of bij de meeste naaiwinkels. De laatste keer dat ik bij Veritas was vond ik er geen dikke vilt. Die vond ik wel bij De Banier .  hoe maak je dat? 1) Ik maakte de verjaardagskroon naar dit patroon  (je kan helemaal deze handleiding volgen maar ik heb hem een beetje aangepast.) Voor het hoofd van een eenjarige blijkt het wel een beetje groot: je knipt dus best een centimeter of twee van patroondeel 2 af. Print het patroon af zo

Tiny en Cacao

Net als veel vrouwen van mijn leeftijd en veel ouder en veel jonger heb ik een beetje een zwak voor Tiny. Van de boekjes. Hoewel ik absoluut meer respect heb voor vrijgevochten jongedames zoals Pippi Langkous en Madelief (wie de verhalen van deze laatste wildebras nog niet kent: rep je naar de bib of naar de kleine, onafhankelijke boekhandel. Je kinderen zullen je dankbaar zijn. Een paar van mijn favoriete babysitkinders, die intussen al dingen doen als samenwonen met hun lief en afgestudeerd zijn, spreken er nog over: die urenlange voorleessessies in het grote bed waarbij de heerlijke humor van Guus Kuijer ons menig slappe lach bezorgde). Maar dus Tiny. Dat is een ander verhaal. Tiny heeft nooit een grote mond, doet niets wat niet mag en haar kleren zijn altijd smetteloos (en prachtig). Je kan haar hoogstens verwijten dat ze zich een klein beetje ouder voordoet dan ze is (zo legt ze in "Tiny in de tuin" samen met haar broertje een volledige tuin aan, waarbij ze bomen plant

Fresita bakt: Bananenbroodpudding met chocolade

Broodpudding met chocolade en banaan, wat ons betreft veel lekkerder dan de klassieke versie.  Broodpudding: geen beauty, maar wel lekker, en past helemaal binnen een zero waste leven! Regelmatig maken wij hier een broodpudding om restjes oud brood op te werken. We variëren wel eens met het recept en ik doe er wel eens stukjes appel of gekonfijte gember in. Dit keer besefte ik toen ik al bezig was met het brood te breken, dat er geen melk in huis was. Wel een pak chocolademelk. En omdat appels mij niet lekker lijken bij chocolademelk, besloot ik er een banaan in te doen. Ten slotte roerde ik er nog wat stukjes chocolade (ik gebruikte chocolade centen die hier nog lagen van de sint) doorheen, want alles wordt lekkerder met meer chocolade.  Bananenbroodpudding met chocolade Benodigdheden 300 g oud brood en eventueel koekjes 2 kopjes chocolademelk 5 geklutste eieren 2 bananen 1 eetlepel poeder voor vanillepudding een handvol kleine stukjes chocolade bakvorm bakpapie