Doorgaan naar hoofdcontent

counting my blessings: week 14

Het is een uitdaging, deze keer. De week werd een beetje vertroebeld door licht lichamelijk ongemak bij alle leden van de familie Fresita en onheilstijdingen van zwaar lichamelijk ongemak in de vriendenkring. Maar net dàn moet je focussen op wat wel leuk was.

1. de schoonouders, op wie wij kunnen rekenen als de baby ziek is.

2. zelfgemaakte koekjes, vrij naar een recept uit het boek "De Koekjesclub". Niet meteen een goed boek, wel vermakelijk. En fijne recepten dus. Misschien blog ik het later nog.

3. paaseitjes op het werk

4. het herbeginnen in enkele opvoedingsgerelateerde boeken, zoals daar zijn "Mama" van Celia Ledoux en "Franse Kinderen gooien niet met eten" van Pamela Druckerman. Omdat ik na bijna een jaar moederschap wel eens wil terugblikken op wat ik bewust of onbewust gedaan heb met de kennis die ik via deze boeken vergaarde in de weken voor ik moeder werd. Ledoux sluit volledig aan bij mijn gevoel (of omgekeerd wellicht). Druckerman blijft amusant en deels interessant, maar bij sommige aspecten heb ik toch mijn twijfels. Eigenlijk kun je dat zelfs geen twijfels meer noemen: de zogenaamde Parijse opvoedstijl gaat hier en daar lijnrecht in tegen hoe ik erover denk. Maar op andere vlakken dan weer niet. Misschien bespreek ik het later nog eens wat uitgebreider.

5. het weerzien met een collega, vijf maanden nadat zij mama werd van een blakende tweeling. Zij zucht omdat het groentepapjes voeren aan twee kinderen tegelijk geen sinecure is. Ik vertel haar over Rapley en Kleintjes en ze is geïnteresseerd. Het boek ligt klaar, de tweeling kan aan het kliederen :-)

6. de kennismaking met de jongedame die ons leven weer wat aangenamer gaat maken. Vrolijke Suzanne komt voortaan af en toe een avondje op Jackie passen terwijl wij even weer net doen als vroeger. Lange avondlijke stadswandelingen, cafétochtjes, optredens, cinema, restaurantjes... we zien het zitten!

7. huisgemaakte heerlijke spaghetti die we toch niet zelf gemaakt hadden. Lang leve thuisafgehaald.be! Gewone mensen koken een paar porties meer en die kan je voor een zeer democratisch prijsje gaan oppikken. Jammer dat er niet meer aanbieders zijn in centrum Brussel. Misschien moet ik daar vooral zelf iets aan doen.

8. het lief dat zo goed voor zijn twee vrouwen zorgt als die ziek zijn, hoewel hij zelf ook niet helemaal gezond was.

9. de collega die zonder morren mijn shift overneemt, zodat ik kan gaan ijlen in mijn bed.

10. een namiddagje met de familie, ook het stukje van de familie dat we door de grote afstand veel te weinig zien (en dan ook de eerste ontmoeting met de dikke buik die binnen enkele maanden een nieuw neefje of nichtje zal voortbrengen.)




Reacties

Populaire posts van deze blog

Hoe maak je een vilten verjaardagskroon?

wie niet wil knutselen maar deze kroon wil kopen, scrollt meteen door naar onderaan dit bericht! wat heb je nodig? - een paar stukken dikke vilt (een paar milimiter dik) - een naaimachine of een naald met kleurig naaigaren (bijpassend of net contrasterend) - een stukje elastiek van 1,5 cm breed en ongeveer 10 cm lang, liefst zwart of een leuke kleur - een paar cm velcro - een stukje dunne vilt of vilten cijfers (bijvoorbeeld die van Artemio ) - een stofschaar waar vind je dat? De meeste benodigdheden vind je bij Veritas  of bij de meeste naaiwinkels. De laatste keer dat ik bij Veritas was vond ik er geen dikke vilt. Die vond ik wel bij De Banier .  hoe maak je dat? 1) Ik maakte de verjaardagskroon naar dit patroon  (je kan helemaal deze handleiding volgen maar ik heb hem een beetje aangepast.) Voor het hoofd van een eenjarige blijkt het wel een beetje groot: je knipt dus best een centimeter of twee van patroondeel 2 af. Print het patroon af zo

Tiny en Cacao

Net als veel vrouwen van mijn leeftijd en veel ouder en veel jonger heb ik een beetje een zwak voor Tiny. Van de boekjes. Hoewel ik absoluut meer respect heb voor vrijgevochten jongedames zoals Pippi Langkous en Madelief (wie de verhalen van deze laatste wildebras nog niet kent: rep je naar de bib of naar de kleine, onafhankelijke boekhandel. Je kinderen zullen je dankbaar zijn. Een paar van mijn favoriete babysitkinders, die intussen al dingen doen als samenwonen met hun lief en afgestudeerd zijn, spreken er nog over: die urenlange voorleessessies in het grote bed waarbij de heerlijke humor van Guus Kuijer ons menig slappe lach bezorgde). Maar dus Tiny. Dat is een ander verhaal. Tiny heeft nooit een grote mond, doet niets wat niet mag en haar kleren zijn altijd smetteloos (en prachtig). Je kan haar hoogstens verwijten dat ze zich een klein beetje ouder voordoet dan ze is (zo legt ze in "Tiny in de tuin" samen met haar broertje een volledige tuin aan, waarbij ze bomen plant

Fresita bakt: Bananenbroodpudding met chocolade

Broodpudding met chocolade en banaan, wat ons betreft veel lekkerder dan de klassieke versie.  Broodpudding: geen beauty, maar wel lekker, en past helemaal binnen een zero waste leven! Regelmatig maken wij hier een broodpudding om restjes oud brood op te werken. We variëren wel eens met het recept en ik doe er wel eens stukjes appel of gekonfijte gember in. Dit keer besefte ik toen ik al bezig was met het brood te breken, dat er geen melk in huis was. Wel een pak chocolademelk. En omdat appels mij niet lekker lijken bij chocolademelk, besloot ik er een banaan in te doen. Ten slotte roerde ik er nog wat stukjes chocolade (ik gebruikte chocolade centen die hier nog lagen van de sint) doorheen, want alles wordt lekkerder met meer chocolade.  Bananenbroodpudding met chocolade Benodigdheden 300 g oud brood en eventueel koekjes 2 kopjes chocolademelk 5 geklutste eieren 2 bananen 1 eetlepel poeder voor vanillepudding een handvol kleine stukjes chocolade bakvorm bakpapie