Het is een uitdaging, deze keer. De week werd een beetje vertroebeld door licht lichamelijk ongemak bij alle leden van de familie Fresita en onheilstijdingen van zwaar lichamelijk ongemak in de vriendenkring. Maar net dàn moet je focussen op wat wel leuk was.
1. de schoonouders, op wie wij kunnen rekenen als de baby ziek is.
2. zelfgemaakte koekjes, vrij naar een recept uit het boek "De Koekjesclub". Niet meteen een goed boek, wel vermakelijk. En fijne recepten dus. Misschien blog ik het later nog.
3. paaseitjes op het werk
4. het herbeginnen in enkele opvoedingsgerelateerde boeken, zoals daar zijn "Mama" van Celia Ledoux en "Franse Kinderen gooien niet met eten" van Pamela Druckerman. Omdat ik na bijna een jaar moederschap wel eens wil terugblikken op wat ik bewust of onbewust gedaan heb met de kennis die ik via deze boeken vergaarde in de weken voor ik moeder werd. Ledoux sluit volledig aan bij mijn gevoel (of omgekeerd wellicht). Druckerman blijft amusant en deels interessant, maar bij sommige aspecten heb ik toch mijn twijfels. Eigenlijk kun je dat zelfs geen twijfels meer noemen: de zogenaamde Parijse opvoedstijl gaat hier en daar lijnrecht in tegen hoe ik erover denk. Maar op andere vlakken dan weer niet. Misschien bespreek ik het later nog eens wat uitgebreider.
5. het weerzien met een collega, vijf maanden nadat zij mama werd van een blakende tweeling. Zij zucht omdat het groentepapjes voeren aan twee kinderen tegelijk geen sinecure is. Ik vertel haar over Rapley en Kleintjes en ze is geïnteresseerd. Het boek ligt klaar, de tweeling kan aan het kliederen :-)
6. de kennismaking met de jongedame die ons leven weer wat aangenamer gaat maken. Vrolijke Suzanne komt voortaan af en toe een avondje op Jackie passen terwijl wij even weer net doen als vroeger. Lange avondlijke stadswandelingen, cafétochtjes, optredens, cinema, restaurantjes... we zien het zitten!
7. huisgemaakte heerlijke spaghetti die we toch niet zelf gemaakt hadden. Lang leve thuisafgehaald.be! Gewone mensen koken een paar porties meer en die kan je voor een zeer democratisch prijsje gaan oppikken. Jammer dat er niet meer aanbieders zijn in centrum Brussel. Misschien moet ik daar vooral zelf iets aan doen.
8. het lief dat zo goed voor zijn twee vrouwen zorgt als die ziek zijn, hoewel hij zelf ook niet helemaal gezond was.
9. de collega die zonder morren mijn shift overneemt, zodat ik kan gaan ijlen in mijn bed.
10. een namiddagje met de familie, ook het stukje van de familie dat we door de grote afstand veel te weinig zien (en dan ook de eerste ontmoeting met de dikke buik die binnen enkele maanden een nieuw neefje of nichtje zal voortbrengen.)
1. de schoonouders, op wie wij kunnen rekenen als de baby ziek is.
2. zelfgemaakte koekjes, vrij naar een recept uit het boek "De Koekjesclub". Niet meteen een goed boek, wel vermakelijk. En fijne recepten dus. Misschien blog ik het later nog.
3. paaseitjes op het werk
4. het herbeginnen in enkele opvoedingsgerelateerde boeken, zoals daar zijn "Mama" van Celia Ledoux en "Franse Kinderen gooien niet met eten" van Pamela Druckerman. Omdat ik na bijna een jaar moederschap wel eens wil terugblikken op wat ik bewust of onbewust gedaan heb met de kennis die ik via deze boeken vergaarde in de weken voor ik moeder werd. Ledoux sluit volledig aan bij mijn gevoel (of omgekeerd wellicht). Druckerman blijft amusant en deels interessant, maar bij sommige aspecten heb ik toch mijn twijfels. Eigenlijk kun je dat zelfs geen twijfels meer noemen: de zogenaamde Parijse opvoedstijl gaat hier en daar lijnrecht in tegen hoe ik erover denk. Maar op andere vlakken dan weer niet. Misschien bespreek ik het later nog eens wat uitgebreider.
5. het weerzien met een collega, vijf maanden nadat zij mama werd van een blakende tweeling. Zij zucht omdat het groentepapjes voeren aan twee kinderen tegelijk geen sinecure is. Ik vertel haar over Rapley en Kleintjes en ze is geïnteresseerd. Het boek ligt klaar, de tweeling kan aan het kliederen :-)
6. de kennismaking met de jongedame die ons leven weer wat aangenamer gaat maken. Vrolijke Suzanne komt voortaan af en toe een avondje op Jackie passen terwijl wij even weer net doen als vroeger. Lange avondlijke stadswandelingen, cafétochtjes, optredens, cinema, restaurantjes... we zien het zitten!
7. huisgemaakte heerlijke spaghetti die we toch niet zelf gemaakt hadden. Lang leve thuisafgehaald.be! Gewone mensen koken een paar porties meer en die kan je voor een zeer democratisch prijsje gaan oppikken. Jammer dat er niet meer aanbieders zijn in centrum Brussel. Misschien moet ik daar vooral zelf iets aan doen.
8. het lief dat zo goed voor zijn twee vrouwen zorgt als die ziek zijn, hoewel hij zelf ook niet helemaal gezond was.
9. de collega die zonder morren mijn shift overneemt, zodat ik kan gaan ijlen in mijn bed.
10. een namiddagje met de familie, ook het stukje van de familie dat we door de grote afstand veel te weinig zien (en dan ook de eerste ontmoeting met de dikke buik die binnen enkele maanden een nieuw neefje of nichtje zal voortbrengen.)
Reacties
Een reactie posten