onze iPhoto-applicatie op de computer staat zo afgesteld dat je altijd de foto's van 12 maanden geleden ziet. Dat is vandaag wel bijzonder. Gisteren nog foto's van een dikke buik, vandaag van een klein mormel op een weegschaal die 3kg445 aangeeft.
Of dit:
Slik. Wat was dat bijzonder. Een vlotte bevalling, zelden gezien voor een eerste kind, aldus de vroedvrouwen. Om halfdrie 's nachts trokken we met de vroedvrouw naar het ziekenhuis, om 5u03 werd er een klein meisje op mijn buik gelegd. Ze had het een beetje koud en ik moest haar warm maken. Ik durfde niet te kijken want ik wou haar dicht tegen mijn buik houden en vroeg aan Johan "is ze mooi?". Natuurlijk was ze mooi. Hoewel ze toen vooral een beetje slijmerig was natuurlijk. Ze is sindsdien alleen maar mooier geworden.
Ik dacht altijd dat ik enorm emotioneel zou zijn bij de geboorte, maar ik was vooral blij, trots en voldaan. De krop in de keel kwam pas toen ik de nagelnieuwe vader naar onze ouders, broers en zussen hoorde bellen en haar naam zeggen. Dat het een meisje was, daar hadden we geen geheim van gemaakt. Maar dat we de allermooiste naam van de wereld bedacht hadden, dat konden we nu pas vertellen. Jackie. Jacqueline. Zo klein, zo perfect. We nodigen onze families in de namiddag uit, en doen met z'n drieën een heerlijke dut op zondagochtend in het ziekenhuis. Ik krijg een roos van de verpleegsters want het was moederdag begot.
De oma's zijn natuurlijk hun emotionele zelf, maar het glunderen van die altijd zo beheerste opa's, dat vergeten we nooit meer. Je moest er niets voor doen Jackie, om zo graag gezien te worden. 't Was meteen prijs, langs alle kanten.
Intussen heb je natuurlijk al geweldig je best gedaan om die liefde vast te houden, te vergroten en nog veel meer harten te veroveren. Dat lachen en zwaaien naar iedereen, je blijkt een groter sociaal talent dan je ouders. Bedankt lieve schat, lieve Jackemie, Jacquemus, Jacks, babymans, monster, schattebolliemans. Ik wist niet dat dat kon, iemand zo graag zien. Je maakte van mij zowel een harde tante als een melige appel. Bedankt voor een prachtig jaar. Een jaar waarin alles nog zoveel beter liep dan wij ooit hadden durven dromen. De trend van de vlotte bevalling zette zich door. Alles gaat zo goed. 365 dagen borstvoeding, 365 dagen en amper ziek geweest. 365 dagen waarin je groeide en van een klein nestdiertje uitgroeide tot een vrolijke wildebras. En dat allemaal lekker op onze eigen manier.
Gelukkige verjaardag Jackie.
Of dit:
Slik. Wat was dat bijzonder. Een vlotte bevalling, zelden gezien voor een eerste kind, aldus de vroedvrouwen. Om halfdrie 's nachts trokken we met de vroedvrouw naar het ziekenhuis, om 5u03 werd er een klein meisje op mijn buik gelegd. Ze had het een beetje koud en ik moest haar warm maken. Ik durfde niet te kijken want ik wou haar dicht tegen mijn buik houden en vroeg aan Johan "is ze mooi?". Natuurlijk was ze mooi. Hoewel ze toen vooral een beetje slijmerig was natuurlijk. Ze is sindsdien alleen maar mooier geworden.
Ik dacht altijd dat ik enorm emotioneel zou zijn bij de geboorte, maar ik was vooral blij, trots en voldaan. De krop in de keel kwam pas toen ik de nagelnieuwe vader naar onze ouders, broers en zussen hoorde bellen en haar naam zeggen. Dat het een meisje was, daar hadden we geen geheim van gemaakt. Maar dat we de allermooiste naam van de wereld bedacht hadden, dat konden we nu pas vertellen. Jackie. Jacqueline. Zo klein, zo perfect. We nodigen onze families in de namiddag uit, en doen met z'n drieën een heerlijke dut op zondagochtend in het ziekenhuis. Ik krijg een roos van de verpleegsters want het was moederdag begot.
De oma's zijn natuurlijk hun emotionele zelf, maar het glunderen van die altijd zo beheerste opa's, dat vergeten we nooit meer. Je moest er niets voor doen Jackie, om zo graag gezien te worden. 't Was meteen prijs, langs alle kanten.
Intussen heb je natuurlijk al geweldig je best gedaan om die liefde vast te houden, te vergroten en nog veel meer harten te veroveren. Dat lachen en zwaaien naar iedereen, je blijkt een groter sociaal talent dan je ouders. Bedankt lieve schat, lieve Jackemie, Jacquemus, Jacks, babymans, monster, schattebolliemans. Ik wist niet dat dat kon, iemand zo graag zien. Je maakte van mij zowel een harde tante als een melige appel. Bedankt voor een prachtig jaar. Een jaar waarin alles nog zoveel beter liep dan wij ooit hadden durven dromen. De trend van de vlotte bevalling zette zich door. Alles gaat zo goed. 365 dagen borstvoeding, 365 dagen en amper ziek geweest. 365 dagen waarin je groeide en van een klein nestdiertje uitgroeide tot een vrolijke wildebras. En dat allemaal lekker op onze eigen manier.
 |
| Holy Moly me oh my you're the apple of my eye girl I've never loved one like you |
Gelukkige verjaardag Jackie.
Mooi!
BeantwoordenVerwijderenMooi
BeantwoordenVerwijderenofwel leest het echtpaar Lerminiaux-Vanden Bremt synchroon mijn blog, ofwel was Sarah eerst even ingelogd als Tom (ik vermoed optie twee) :-)
BeantwoordenVerwijderen