Twee jaar dus al. En één jaar geleden dat ik dit schreef.
Deze week werd onze Jackie twee. Op een hete zomerdag zowaar, terwijl het twee jaar geleden miezerig en koud was. Er waren koekjes om uit te delen, twee kronen, kaartjes, een kaasschotel (omdat ze nu eenmaal het liefst van al kaas eet) en bosbessentaart van de beste bakker van Brussel.
Het echte feest vierden we vandaag. In de al zo vaak bejubelde Chicago. Een geweldig idee, al zeg ik het zelf. De hele familie getrakteerd op taart en drankjes en geen fluit voorbereiding of afwas - say yeah! (en bovendien was er coconut-rainbow-cake - een restje van de gaypride gisteren misschien?)
Maar dus: waar het eigenlijk om gaat: ons mormel wordt al twee. Wat gebeurt er veel tussen één en twee. Je leerde staan en stappen en lopen en gaat dan ook regelmatig flink op je bek, meestal met maximum een korte huilbui. Je bent namelijk een stoere meid, maar tegelijk een mamaskindje, een knuffelbeest, maar kusjes geven weiger je nog steeds pertinent. Je bent best een flinke eter, maar je voorkeuren veranderen elke dag. Je kan uren tekenen en kleuren en houdt dan zo schattig nauwgezet dat stiftje in je linkerhandje. Je haat douchen en in bad gaan. Een badsessie met de voetjes in de lavabo kan dan weer wel. Je kan al best goed zelf je tanden poetsen. Je bent de laatste weken flink aan het babbelen gegaan en je snatert ons als een papegaai na. Je vond je verjaardagsweek dan ook een mooi moment om je naam te beginnen zeggen. Met een -tje erachter, zoals achter de meeste woorden (Jackietje, papa'tje, baby'tje, kaasje, mesje, visje, body'tje ... waarom doe je dat? Wij praten zo toch zelf niet?). Je stapt soms gezwind de bijna anderhalve kilometer naar de crèche maar soms ook niet. Soms wil je graag in de buggy maar het liefst van al wil je door mama gedragen worden - vooral nu dat door mama's dikke buik niet gaat. Je houdt niet van poseren voor foto's. Je bent altijd eventjes verlegen bij nieuwe mensen maar komt meestal na een tijdje wel los. Als er bezoek is trek je je soms terug in je hoekje achter de zetel en daar kan je wel een uur blijven zitten met een paar boekjes. Je tutje lijkt met de dag onmisbaarder te worden. Je bent gek op de baby'tjes in de crèche en hebt op straat elke hond en elke vogel gezien.
Jacqueline, wat zijn wij benieuwd wat ik volgend jaar allemaal over jou kan vertellen. Er gaat nog zo veel gebeuren! Tegen die tijd ben jij de grote zus, de kleuter, het ketje-uit-Brussel in Diest. Maar nu ben jij nog even onze enige, ons ketje-in-Brussel, ons baby'tje en onze aller- allerliefste.
Dankjewel lieve schat. Je kleurt onze dagen. Al twee jaar lang.
Gelukkige verjaardag Jackie.
*bij de foto's: als het rokje op de driftbui-foto u bekend voorkomt, bent u misschien een trouwe lezer van Oon? Toen zij onlangs lenteschoonmaak hield kon ik een paar pareltjes op de kop tikken. Kijk Oon, mijn kleine meisje draagt hem al! En voor de jurk in blauwe Petit-Pan-stof gaat alle dank uit naar Nele-van-de-naaiclub, die de stof koos en knipte voor haar Judith en het vervolgens vergat. Tot haar Judith te groot werd voor de geknipte jurk en ik hem mocht in elkaar zetten tot een geweldige verjaardagsjurk voor Jackie.
Deze week werd onze Jackie twee. Op een hete zomerdag zowaar, terwijl het twee jaar geleden miezerig en koud was. Er waren koekjes om uit te delen, twee kronen, kaartjes, een kaasschotel (omdat ze nu eenmaal het liefst van al kaas eet) en bosbessentaart van de beste bakker van Brussel.
Het echte feest vierden we vandaag. In de al zo vaak bejubelde Chicago. Een geweldig idee, al zeg ik het zelf. De hele familie getrakteerd op taart en drankjes en geen fluit voorbereiding of afwas - say yeah! (en bovendien was er coconut-rainbow-cake - een restje van de gaypride gisteren misschien?)
Maar dus: waar het eigenlijk om gaat: ons mormel wordt al twee. Wat gebeurt er veel tussen één en twee. Je leerde staan en stappen en lopen en gaat dan ook regelmatig flink op je bek, meestal met maximum een korte huilbui. Je bent namelijk een stoere meid, maar tegelijk een mamaskindje, een knuffelbeest, maar kusjes geven weiger je nog steeds pertinent. Je bent best een flinke eter, maar je voorkeuren veranderen elke dag. Je kan uren tekenen en kleuren en houdt dan zo schattig nauwgezet dat stiftje in je linkerhandje. Je haat douchen en in bad gaan. Een badsessie met de voetjes in de lavabo kan dan weer wel. Je kan al best goed zelf je tanden poetsen. Je bent de laatste weken flink aan het babbelen gegaan en je snatert ons als een papegaai na. Je vond je verjaardagsweek dan ook een mooi moment om je naam te beginnen zeggen. Met een -tje erachter, zoals achter de meeste woorden (Jackietje, papa'tje, baby'tje, kaasje, mesje, visje, body'tje ... waarom doe je dat? Wij praten zo toch zelf niet?). Je stapt soms gezwind de bijna anderhalve kilometer naar de crèche maar soms ook niet. Soms wil je graag in de buggy maar het liefst van al wil je door mama gedragen worden - vooral nu dat door mama's dikke buik niet gaat. Je houdt niet van poseren voor foto's. Je bent altijd eventjes verlegen bij nieuwe mensen maar komt meestal na een tijdje wel los. Als er bezoek is trek je je soms terug in je hoekje achter de zetel en daar kan je wel een uur blijven zitten met een paar boekjes. Je tutje lijkt met de dag onmisbaarder te worden. Je bent gek op de baby'tjes in de crèche en hebt op straat elke hond en elke vogel gezien.
Jacqueline, wat zijn wij benieuwd wat ik volgend jaar allemaal over jou kan vertellen. Er gaat nog zo veel gebeuren! Tegen die tijd ben jij de grote zus, de kleuter, het ketje-uit-Brussel in Diest. Maar nu ben jij nog even onze enige, ons ketje-in-Brussel, ons baby'tje en onze aller- allerliefste.
Dankjewel lieve schat. Je kleurt onze dagen. Al twee jaar lang.
Gelukkige verjaardag Jackie.
*bij de foto's: als het rokje op de driftbui-foto u bekend voorkomt, bent u misschien een trouwe lezer van Oon? Toen zij onlangs lenteschoonmaak hield kon ik een paar pareltjes op de kop tikken. Kijk Oon, mijn kleine meisje draagt hem al! En voor de jurk in blauwe Petit-Pan-stof gaat alle dank uit naar Nele-van-de-naaiclub, die de stof koos en knipte voor haar Judith en het vervolgens vergat. Tot haar Judith te groot werd voor de geknipte jurk en ik hem mocht in elkaar zetten tot een geweldige verjaardagsjurk voor Jackie.
Proficiat Jackie!
BeantwoordenVerwijderenGefeliciteerd, Jackie!
BeantwoordenVerwijderengelukkige verjaardag Jackie!!
BeantwoordenVerwijderendankjewel iedereen!
BeantwoordenVerwijderen