Babooshka babooshka

Misschien hoeft u mijn gezaag over die kodak niet zozeer te horen, maar ik moet toch verantwoorden waarom de kwaliteit van mijn foto's zo lamentabel is... intussen heb ik een deel van een antwoord van iBood gekregen, de site waar ik mijn toestel (een Panasonic Lumix, voor wie het wil weten) bestelde: blijkbaar heeft TNT het pakje wel degelijk afgeleverd. Alleen niet aan mij. Wellicht een vriendelijke buur, die zo aardig was het door mij betaalde cadeautje in ontvangst te nemen, en dan nog onder mijn naam te tekenen voor ontvangst ook. Wat iBood hieraan nu gaat doen, dat weet ik niet. Ik wil vooral mijn centen terug zodat ik een ander een fototoestel kan kopen. En eigenlijk mag dat ook iets meer zijn, ik wacht verdorie al meer dan een maand! Ik keek er echt zo naar uit; mooie fotootjes voor op de blog, misschien toch eens beginnen denken aan een webshop... maar daar heb je wel goeie foto's voor nodig. Daarnaast zijn er nog andere mensen die hun beloftes niet nakomen (een huis verhuren, ook een plezier!) en zo doen ze erg hun best mij het leven zuur te maken, maar we laten het niet te erg aan ons hart komen.

Terug naar de orde van de dag! Mademoiselle zit de laatste tijd nogal veel op haar 'echte' werk en daarom schiet er niet zoveel tijd over voor de 'jobby' zoals wij dat hier noemen. Maar vandaag is dan toch een echte vrije dag en daarom was er tijd om een bestelling af te werken. Een paar weken geleden was er hier een thuisverkoop, en hoewel dat niet echt een overrompeling was, heb ik er toch wel een bestelling aan overgehouden. Vicky wilde namelijk wel graag een rode baboesjkajurk voor Milla, ongeveer maat 104 - 110. De stof vond ik op het stoffenspektakel (samen met veel te veel ander moois). Mijn idee was om er eentje te maken in 104 en eentje in 110, dan kan Milla zelf eens komen passen want ze woont hier blijkbaar vlakbij. Resultaat:

(zei ik al waarom de kwaliteit van mijn foto's zo slecht is?) ;-)

In principe is het bovenste jurkje een 110 en het onderste een 104. In werkelijkheid is er weinig verschil. Ik ben namelijk nogal een prutser en als ik voering en bovenkleed aan de hand van hetzelfde patroon knip, slaag ik er toch altijd wel in om daar toch wel een behoorlijk verschil in te krijgen. Bijknippen is dan de oplossing, maar als je dat regelmatig doet lever je op den duur natuurlijk wel een maat in. Bovendien heb ik verschillende technieken gebruikt en een andere afwerking, wat ook wel wat kleine verschillen met zich meebrengt. En vele kleine verschillen...  Maar al bij al mag het resultaat er wel wezen en ik denk dat het wel vrij ruime jurkjes zijn. Dus misschien past 110 er ook nog wel in.

Benieuwd naar het hoe en de patronen? Als basis gebruikte is zoals tot nu toe altijd dit patroon. Zonder ruches onderaan, dat vind ik niet zo mooi. Maar mijn jurkjes zijn wel volledig gevoerd, bijna omkeerbaar dus - als er geen knopen zouden aanstaan. Hoe je voering in zo'n jurk kan zetten leerde Miek van Gemaakt mij een tijdje geleden, toen ik een beetje te vroeg was voor haar gezellige workshop. Zij raadde me ook de drukknopen van Prym aan voor op de schouders. Die staan dus aan jurkje één. Helaas heb ik de indruk dat die dingen wat zwaar zijn voor de best wel fijne stofjes. Ze sluiten ook zo straf en ik vrees dat de schouderbandjes ervan stuk zullen gaan. Ik weet niet hoe flexibel de armen en schouders van kinderen met maat 104 zijn, en ik weet al helemaal niet hoe gewillig die kinderen zijn bij het aankleden, maar ik denk dat er misschien een kans is dat deze jurk ook aan te krijgen is zonder de drukknopen te gebruiken. Het onderste jurkje is zonder knopen op de schouders, maar met opening op de rug en daar een knoopje. 't Was een krachttoer maar met de handleiding van Tante Hilde is het dan toch gelukt. Milla mag dus komen passen. Ik zal één van dees haar mama eens bellen.