Doorgaan naar hoofdcontent

het had iets meer mogen zijn

't Was volgens mij de eerste echte lentedag van het jaar, er was cava, zoet en hartig lekkers, en eigenlijk is een avond met twee van mijn beste vriendinnen, hun wederhelften en een paar andere leuke mensen sowieso een voltreffer. Jammer dus dat u niet massaal kwam opdagen. Ik hoor nogal vaak dat Zichem toch zo ver is, "anders kwamen we zeker naar La Dorlotterie". Brussel dus, dacht ik: dat is technisch gezien kort bij iedereen, zeker voor wie in één van de omliggende steden werkt. Maar ik denk aan hoe ik zelf een paar jaar geleden was en ja, ik weet het: Brussel is ook een beetje griezelig. Druk verkeer, parkeerproblemen, vandalisme... Ik snap het dus allemaal wel maar ik had toch graag iets meer van u gezien, op onze echt wel gezellige homesale. Veel dank aan de enkelingen die toch langskwamen. Nog veel meer dank aan Billy Rose en Amelie. En aan meneer Fresita. Die iedereen van lekker eten voorzag en woensdag een paar uur vrij nam om de parlofoonreparateur te ontvangen. Boehoe voor een ander onderdeel van de deurbel dat kapot blijkt te zijn (en neen wijsneuzen, dàt was niet de reden voor het weinige bezoek: we hadden een briefje met een telefoonnummer aan de deur geplakt). Boehoe voor iBOOD of UPS die mijn bestelde kodak hebben kwijtgedaan of nog veel harder boehoe voor één van mijn buren die misschien wel mijn kodak een beetje heeft gestolen. (is iemand expert? Als je zoiets bestelt, dan moet je toch "voor ontvangst" tekenen? En als ik dat niet gedaan heb, dan kunnen ze toch nooit bewijzen dat ik mijn bestelling heb ontvangen? Dan moet ik mijn centen toch terugkrijgen?). En tenslotte veel begrip maar ook een beetje boehoe voor overuren en zieke kinderen, die de paar mensen waarvan ik zeker was dat ze zouden komen, ook nog eens tegenhielden.

Maar ik vond het een leuke avond. Bovendien is neerslachtigheid niet aan mij besteed, ondermeer omdat de zon schijnt.

PS: Leontine en Heid: boehoe voor de late ;-)

Reacties

  1. Ik wou wel komen he, maar kon niet. Dus doe het volgende keer gerust weer in de grote, griezelige stad. Met wat chance geraak ik er.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. hihi, een mede-griezel. Is genoteerd, Miss Stik. 't Zal niet voor meteen zijn, maar ooit zal het er nog wel eens van komen.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Hoe maak je een vilten verjaardagskroon?

wie niet wil knutselen maar deze kroon wil kopen, scrollt meteen door naar onderaan dit bericht! wat heb je nodig? - een paar stukken dikke vilt (een paar milimiter dik) - een naaimachine of een naald met kleurig naaigaren (bijpassend of net contrasterend) - een stukje elastiek van 1,5 cm breed en ongeveer 10 cm lang, liefst zwart of een leuke kleur - een paar cm velcro - een stukje dunne vilt of vilten cijfers (bijvoorbeeld die van Artemio ) - een stofschaar waar vind je dat? De meeste benodigdheden vind je bij Veritas  of bij de meeste naaiwinkels. De laatste keer dat ik bij Veritas was vond ik er geen dikke vilt. Die vond ik wel bij De Banier .  hoe maak je dat? 1) Ik maakte de verjaardagskroon naar dit patroon  (je kan helemaal deze handleiding volgen maar ik heb hem een beetje aangepast.) Voor het hoofd van een eenjarige blijkt het wel een beetje groot: je knipt dus best een centimeter of twee van patroondeel 2 af. Print het patroon af zo

Tiny en Cacao

Net als veel vrouwen van mijn leeftijd en veel ouder en veel jonger heb ik een beetje een zwak voor Tiny. Van de boekjes. Hoewel ik absoluut meer respect heb voor vrijgevochten jongedames zoals Pippi Langkous en Madelief (wie de verhalen van deze laatste wildebras nog niet kent: rep je naar de bib of naar de kleine, onafhankelijke boekhandel. Je kinderen zullen je dankbaar zijn. Een paar van mijn favoriete babysitkinders, die intussen al dingen doen als samenwonen met hun lief en afgestudeerd zijn, spreken er nog over: die urenlange voorleessessies in het grote bed waarbij de heerlijke humor van Guus Kuijer ons menig slappe lach bezorgde). Maar dus Tiny. Dat is een ander verhaal. Tiny heeft nooit een grote mond, doet niets wat niet mag en haar kleren zijn altijd smetteloos (en prachtig). Je kan haar hoogstens verwijten dat ze zich een klein beetje ouder voordoet dan ze is (zo legt ze in "Tiny in de tuin" samen met haar broertje een volledige tuin aan, waarbij ze bomen plant

Fresita bakt: Bananenbroodpudding met chocolade

Broodpudding met chocolade en banaan, wat ons betreft veel lekkerder dan de klassieke versie.  Broodpudding: geen beauty, maar wel lekker, en past helemaal binnen een zero waste leven! Regelmatig maken wij hier een broodpudding om restjes oud brood op te werken. We variëren wel eens met het recept en ik doe er wel eens stukjes appel of gekonfijte gember in. Dit keer besefte ik toen ik al bezig was met het brood te breken, dat er geen melk in huis was. Wel een pak chocolademelk. En omdat appels mij niet lekker lijken bij chocolademelk, besloot ik er een banaan in te doen. Ten slotte roerde ik er nog wat stukjes chocolade (ik gebruikte chocolade centen die hier nog lagen van de sint) doorheen, want alles wordt lekkerder met meer chocolade.  Bananenbroodpudding met chocolade Benodigdheden 300 g oud brood en eventueel koekjes 2 kopjes chocolademelk 5 geklutste eieren 2 bananen 1 eetlepel poeder voor vanillepudding een handvol kleine stukjes chocolade bakvorm bakpapie