Doorgaan naar hoofdcontent

counting my blessings - 2013, week 14

Een ijskoude lenteweek, maar toch echt wel een lenteweek. Er was vanalles tof.

Om maar iets te zeggen:

- een bezoekje aan de naaikamer van Annamarieke, samen met schoonzus en nichtje
- een eerste aanzet naar het maken van de doopsuikertjes
- een paar uurtjes op het windluwe, zonnige terras van de schoonouders
- het ophalen van het bedje voor onze dochter, het bedje waar Felix zijn eerste jaren (de nachten althans) doorbracht (danku Joke!)
- het ophalen van een zakje afgedankte zwangerschapskleren, van een vastberaden moeder van twee (vastberaden om het bij twee te houden bedoel ik dan) (danku Sonja!)
- middagwandelingetjes op werkdagen
- een goed boek
- een gezellige bijpraatlunch met twee van mijn favoriete (ex-)collega's
- twee afgewerkte, voldoeninggevende bestellingen
- naai-avondje bij Fou de Coudre met als resultaat, naast wat verstellingswerk, twee nieuwe aanwinsten voor de babykast: twee gerestaureerde Koeka-slabbetjes (ze waren tot op de draad versleten en bovendien beige en kaki, het was een uitdaging maar ik ben tevreden over het resultaat)

maar het blijft natuurlijk kaki en beige ...


- lekker eten, binnenshuis Ć©n buitenshuis
- de verbazingwekkend relaxte sfeer op het werk, terwijl redenen voor stress niet ver te zoeken waren (Ć lle servers plat, ik weet niet precies wat dat wil zeggen maar het kwam er wel op neer dat ongeveer niemand zijn werk kon doen. En in onze sector is 't altijd dringend.)
- de belofte van een doos hƩle mooie babymeisjeskleren (danku Tine!)
- het temmen van de babydrager met de hulp van draagdoekengoeroe Myriam in de vroedvrouwenpraktijk
- de drukproeven van de geboortekaartjes. Gek om die naam nu ook "in het echt" te zien (en zĆ³ leuk dat de kaartjesmakers enthousiast zijn over de naam!)
- massages door de zorgzame wederhelft (en inwendige massages door het kind)
- een babybedje op onze kamer. Tof - maar toch wel even slikken. 't Is ook wel wat, zo'n derde persoon in je slaapkamer - en bij uitbreiding in je leven
- op de valreep van de week nog een vlaggenlijntje getoverd, netjes op tijd voor babybezoekje dat ik dinsdag met de collega's ga ondernemen


(een tijdje geleden kreeg zusje Mirte er ook al eentje, met dezelfde schildpadjesfamilie die ook op hun geboortekaartjes stonden)

Reacties

Populaire posts van deze blog

Hoe maak je een vilten verjaardagskroon?

wie niet wil knutselen maar deze kroon wil kopen, scrollt meteen door naar onderaan dit bericht! wat heb je nodig? - een paar stukken dikke vilt (een paar milimiter dik) - een naaimachine of een naald met kleurig naaigaren (bijpassend of net contrasterend) - een stukje elastiek van 1,5 cm breed en ongeveer 10 cm lang, liefst zwart of een leuke kleur - een paar cm velcro - een stukje dunne vilt of vilten cijfers (bijvoorbeeld die van Artemio ) - een stofschaar waar vind je dat? De meeste benodigdheden vind je bij Veritas  of bij de meeste naaiwinkels. De laatste keer dat ik bij Veritas was vond ik er geen dikke vilt. Die vond ik wel bij De Banier .  hoe maak je dat? 1) Ik maakte de verjaardagskroon naar dit patroon  (je kan helemaal deze handleiding volgen maar ik heb hem een beetje aangepast.) Voor het hoofd van een eenjarige blijkt het wel een beetje groot: je knipt dus best een centimeter of twee van patroondeel 2 af. Print het patroon af zo

Tiny en Cacao

Net als veel vrouwen van mijn leeftijd en veel ouder en veel jonger heb ik een beetje een zwak voor Tiny. Van de boekjes. Hoewel ik absoluut meer respect heb voor vrijgevochten jongedames zoals Pippi Langkous en Madelief (wie de verhalen van deze laatste wildebras nog niet kent: rep je naar de bib of naar de kleine, onafhankelijke boekhandel. Je kinderen zullen je dankbaar zijn. Een paar van mijn favoriete babysitkinders, die intussen al dingen doen als samenwonen met hun lief en afgestudeerd zijn, spreken er nog over: die urenlange voorleessessies in het grote bed waarbij de heerlijke humor van Guus Kuijer ons menig slappe lach bezorgde). Maar dus Tiny. Dat is een ander verhaal. Tiny heeft nooit een grote mond, doet niets wat niet mag en haar kleren zijn altijd smetteloos (en prachtig). Je kan haar hoogstens verwijten dat ze zich een klein beetje ouder voordoet dan ze is (zo legt ze in "Tiny in de tuin" samen met haar broertje een volledige tuin aan, waarbij ze bomen plant

Fresita bakt: Bananenbroodpudding met chocolade

Broodpudding met chocolade en banaan, wat ons betreft veel lekkerder dan de klassieke versie.  Broodpudding: geen beauty, maar wel lekker, en past helemaal binnen een zero waste leven! Regelmatig maken wij hier een broodpudding om restjes oud brood op te werken. We variĆ«ren wel eens met het recept en ik doe er wel eens stukjes appel of gekonfijte gember in. Dit keer besefte ik toen ik al bezig was met het brood te breken, dat er geen melk in huis was. Wel een pak chocolademelk. En omdat appels mij niet lekker lijken bij chocolademelk, besloot ik er een banaan in te doen. Ten slotte roerde ik er nog wat stukjes chocolade (ik gebruikte chocolade centen die hier nog lagen van de sint) doorheen, want alles wordt lekkerder met meer chocolade.  Bananenbroodpudding met chocolade Benodigdheden 300 g oud brood en eventueel koekjes 2 kopjes chocolademelk 5 geklutste eieren 2 bananen 1 eetlepel poeder voor vanillepudding een handvol kleine stukjes chocolade bakvorm bakpapie