Doorgaan naar hoofdcontent

De Gnargels

"De Gnargels zijn minimonsters die iedereen het leven zuur maken." Ik las het in het mooie kinderboek "Rinus Rendier - de held van het bos" van Magali Le Huche. Oorspronkelijk heet Rinus "Jean-Michel Le Caribou" wat nog veel beter is.

Nu, die Gnargels. Ik ken die mannen. 't Is te zeggen: ik heb ze nog nooit gezien, maar ik weet zéker dat ze bestaan. En dat ze mij kennen. Niet dat ze mij 't leven echt héél zuur maken, maar op sommige dagen doen ze wel erg hun best mij op stang te jagen met kleine pesterijtjes, bijvoorbeeld.

Zoals

- briefjes van de postbode verstoppen waarop staat dat er een aangetekende zending bij de post klaarligt.
- mijn veel te strakke dagplanning (die ik tussen de schooluren van Jackie probeer te proppen) in de war sturen door absurde sluitingsuren te bedenken voor fietsenmakers en postkantoren.
- daar nog een schepje bovenop te doen door ook de Proximus-winkel uitzonderlijk een uurtje te doen sluiten over de middag,
- uiteraard niet zonder eerst mijn gsm naar de bliksem te helpen (anders zou dat van die Proximus-winkel mij uiteraard weinig kunnen schelen)

...


GRRRRRR!


Mmm. Als ik het zo opschrijf valt het eigenlijk allemaal nog wel mee precies. En intussen zijn die middagpauzes overal wel achter de rug. Ik begin eens aan mijn ritje. Nog een kleine twee uur te gaan, om een gsm te laten repareren, een fietsstoeltje te kopen en te installeren en een (waarschijnlijk groot) postpakket en een aangetekende zending op te halen.


Oh ja, trouwens: je zou verwachten dat ik de ergerlijkste dag van de week al achter de rug had. Wie maandag rond 10u op de E314 de restanten van een vaag te herkennen Nissan Micra zag liggen: it was mine. En die ziekenwagen met gillende sirene: present. Een vrachtwagen ramde mij behoorlijk stevig in de staart van een file, ik tolde een toertje over de snelweg maar ik ben wonderwel onbeschadigd. Mijn schattige auto is perte-totale en ik heb enkele seconden gedacht dat ik dood zou gaan. Een hele ervaring, eigenlijk. (Ik verdenk de Gnargels trouwens niet van enig opzet inzake dit ongeval. Zo slecht zijn ze nu ook weer niet, denk ik).



(ik werd zowaar wel een beetje melancholisch van het lieve stukje dat Nico Dijkshoorn vandaag in Het Nieuwsblad schreef over zijn Micraatje.)







Reacties

  1. update over het eerste deel: die gsm werkte opeens vanzelf weer (nadat mijn lief mij kon uitleggen hoe je een iPhone moet resetten), en de fietsenwinkel bleek eigenlijk in verlof te zijn tot 10 oktober.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. zooooot! blij dat dat goed is uitgedraaid daar op de E314 (minder voor die Nissan natuurlijk)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. inderdaad! Intussen nen andere Nissan onder mijn gat. Minder schattig, maar ook wel een beetje robuuster. Met pijn in 't hart, maar dankbaar dat ik er nog ben!

      Verwijderen
  3. Wow zeg, beetje fameus de Wet van Murphy tegengekomen toen?! Nu ondertussen weer het geluk wat meer aan je kant? Succes!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wet van Murphy, maar ook wel een straffe engelbewaarder zeker :-) Intussen gaat alles weer gewoon zijn gangetje!

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Hoe maak je een vilten verjaardagskroon?

wie niet wil knutselen maar deze kroon wil kopen, scrollt meteen door naar onderaan dit bericht! wat heb je nodig? - een paar stukken dikke vilt (een paar milimiter dik) - een naaimachine of een naald met kleurig naaigaren (bijpassend of net contrasterend) - een stukje elastiek van 1,5 cm breed en ongeveer 10 cm lang, liefst zwart of een leuke kleur - een paar cm velcro - een stukje dunne vilt of vilten cijfers (bijvoorbeeld die van Artemio ) - een stofschaar waar vind je dat? De meeste benodigdheden vind je bij Veritas  of bij de meeste naaiwinkels. De laatste keer dat ik bij Veritas was vond ik er geen dikke vilt. Die vond ik wel bij De Banier .  hoe maak je dat? 1) Ik maakte de verjaardagskroon naar dit patroon  (je kan helemaal deze handleiding volgen maar ik heb hem een beetje aangepast.) Voor het hoofd van een eenjarige blijkt het wel een beetje groot: je knipt dus best een centimeter of twee van patroondeel 2 af. Print het patroon af zo

Tiny en Cacao

Net als veel vrouwen van mijn leeftijd en veel ouder en veel jonger heb ik een beetje een zwak voor Tiny. Van de boekjes. Hoewel ik absoluut meer respect heb voor vrijgevochten jongedames zoals Pippi Langkous en Madelief (wie de verhalen van deze laatste wildebras nog niet kent: rep je naar de bib of naar de kleine, onafhankelijke boekhandel. Je kinderen zullen je dankbaar zijn. Een paar van mijn favoriete babysitkinders, die intussen al dingen doen als samenwonen met hun lief en afgestudeerd zijn, spreken er nog over: die urenlange voorleessessies in het grote bed waarbij de heerlijke humor van Guus Kuijer ons menig slappe lach bezorgde). Maar dus Tiny. Dat is een ander verhaal. Tiny heeft nooit een grote mond, doet niets wat niet mag en haar kleren zijn altijd smetteloos (en prachtig). Je kan haar hoogstens verwijten dat ze zich een klein beetje ouder voordoet dan ze is (zo legt ze in "Tiny in de tuin" samen met haar broertje een volledige tuin aan, waarbij ze bomen plant

Fresita bakt: Bananenbroodpudding met chocolade

Broodpudding met chocolade en banaan, wat ons betreft veel lekkerder dan de klassieke versie.  Broodpudding: geen beauty, maar wel lekker, en past helemaal binnen een zero waste leven! Regelmatig maken wij hier een broodpudding om restjes oud brood op te werken. We variëren wel eens met het recept en ik doe er wel eens stukjes appel of gekonfijte gember in. Dit keer besefte ik toen ik al bezig was met het brood te breken, dat er geen melk in huis was. Wel een pak chocolademelk. En omdat appels mij niet lekker lijken bij chocolademelk, besloot ik er een banaan in te doen. Ten slotte roerde ik er nog wat stukjes chocolade (ik gebruikte chocolade centen die hier nog lagen van de sint) doorheen, want alles wordt lekkerder met meer chocolade.  Bananenbroodpudding met chocolade Benodigdheden 300 g oud brood en eventueel koekjes 2 kopjes chocolademelk 5 geklutste eieren 2 bananen 1 eetlepel poeder voor vanillepudding een handvol kleine stukjes chocolade bakvorm bakpapie