Doorgaan naar hoofdcontent

Fresita leest een boek: "Mama is ook maar een mens"

Ik lees al eens graag een boek over opvoeden, of over 'mama zijn'. De titel "Mama is ook maar een mens" sprak met meteen aan, alsook de vormgeving met grappige retro-cartoons en de ondertitel "belevenissen en tips van twee no-nonsensemoeders". Die twee moeders zijn Suus Ruis en Phaedra Werkhoven. Vlotte schrijfstijl, leest als een trein.



Het boek is opgebouwd uit enkele tientallen "wat als"-stellingen, zoals "wat als je kind slecht eet", "wat als je de vriendjes van je kind stom vindt", "wat als je kind te dik is". Allemaal situaties die telkens uit het leven van één van de auteurs gegrepen zijn. Waarover zij dan haar ongezouten mening spuit, soms ook weerlegd door de andere.

Hun meningen zijn heel vaak niet de mijne, maar aangezien ze het ook vaak niet met elkaar eens blijken te zijn, hoeft dat op zich geen struikelblok te zijn. Maar toch. Ik heb er weinig voeling mee. Hun opvoedkundige principes staan vaak haaks op de mijne.

Wel grappig: het is heel erg Nederlands. Zoals in: niet Belgisch of Vlaams. Veel verwijzingen naar dingen die ik gewoon niet ken maar die boven de Moerdijk blijkbaar basiskennis zijn.

Een bloemlezing, met na wat research ook links:

* Ballorig. Een keten van binnenspeeltuinen.  
* Liga. Koeken. Ik kende het wel van naam. Gemeengoed in Nederland, hier nog nooit iemand over horen spreken. Hoewel ik vermoed dat ze ze hier in mijn kindertijd wel hadden: die Evergreens en die koeken met zo'n wit vierkant in, die at ik. Maar ik heb ze nooit "Liga" horen noemen.  
* "Je kent ook die reclames wel van Nix18". Nooit van gehoord. Interessant concept wel.  
* Samantha en Michael: enkeltje Torremolinos. Iets op tv.
Hier en daar ook wel inspirerend. Het is soms fijn om te lezen hoe anders andere moeders het doen. Eén van de auteurs werkt blijkbaar veel thuis, schrijvend aan de keukentafel, tussen het jong geweld. Nadat ik dat las, bracht ik gisteren de namiddag grotendeels in de zetel door, met de laptop op schoot, schrijvend. Mijn dochters zetten intussen het huis op stelten, maar het is me wel gelukt. Ga ik vaker doen.

Geen onaardig boek dus, maar ik heb er absoluut geen klik mee. Dus ik geef hem weg! Aan wie hem wil. En wie mij een goeie no-nonsense-opvoedtip kan aanleveren. Hieronder in de reacties, op Facebook of op Instagram.



Dus: wat is jouw ultieme (of gewoon goeie) no-nonsense opvoedtip / opvoedhack? 

(Ook als je het boek niet wil winnen, zijn je tips welkom ;-) )




"Mama is ook maar een mens" van Suus Ruis & Phaedra Werkhoven is uitgegeven bij Kosmos.

Reacties

  1. Ik weeet niet of dit echt als "opvoed"advies telt, maar zo'n 'learning chair' gemaakt van ikea-hacks (twee stoeltjes op elkaar als toren waarbij peuters aan alles kunnen mee participeren) is hier wel grote redding :-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. absoluut! Een geweldige tip, die kende ik niet! Net gegoogled. We hebben dat bewuste krukje wel en dat doet veel dienst, maar die constructie had ik nog niet gezien. Heb je een goeie link met een tutorial?

      Verwijderen
    2. keukentherapie! Ik kom hier bij het opruimen het boek tegen... en ik had wel besloten om het aan jou op te sturen! Als je me je gegevens stuurt, stuur ik hem naar je op. Mijn mailadres is stienn@hotmail.com.

      Verwijderen
  2. Ik hoef het boek niet, maar wil graag als tip meegeven dat je best gewoon zo snel mogelijk alles wat je denkt te weten over opvoeden, vergeet ... en je gevoel volgt.
    Tenslotte is ieder kind anders en ook iedere moeder is anders en fouten maak je toch of je dat nu wil of niet. En wat werkt voor kind 1, werkt daarom niet voor kind 2, enz.
    En één gouden regel bestaat gewoon niet ... anders zouden er niet jaarlijks 'tig' boeken over opvoeden bijkomen ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. héél waardevol. Ik wéét het, maar ik betrap me er bijna dagelijks op dat ik toch weer iets verwacht of weet of denk door te hebben... en dan veranderen de koters de regels weer :-)

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Hoe maak je een vilten verjaardagskroon?

wie niet wil knutselen maar deze kroon wil kopen, scrollt meteen door naar onderaan dit bericht! wat heb je nodig? - een paar stukken dikke vilt (een paar milimiter dik) - een naaimachine of een naald met kleurig naaigaren (bijpassend of net contrasterend) - een stukje elastiek van 1,5 cm breed en ongeveer 10 cm lang, liefst zwart of een leuke kleur - een paar cm velcro - een stukje dunne vilt of vilten cijfers (bijvoorbeeld die van Artemio ) - een stofschaar waar vind je dat? De meeste benodigdheden vind je bij Veritas  of bij de meeste naaiwinkels. De laatste keer dat ik bij Veritas was vond ik er geen dikke vilt. Die vond ik wel bij De Banier .  hoe maak je dat? 1) Ik maakte de verjaardagskroon naar dit patroon  (je kan helemaal deze handleiding volgen maar ik heb hem een beetje aangepast.) Voor het hoofd van een eenjarige blijkt het wel een beetje groot: je knipt dus best een centimeter of twee van patroondeel 2 af. Print het patroon af zo

Tiny en Cacao

Net als veel vrouwen van mijn leeftijd en veel ouder en veel jonger heb ik een beetje een zwak voor Tiny. Van de boekjes. Hoewel ik absoluut meer respect heb voor vrijgevochten jongedames zoals Pippi Langkous en Madelief (wie de verhalen van deze laatste wildebras nog niet kent: rep je naar de bib of naar de kleine, onafhankelijke boekhandel. Je kinderen zullen je dankbaar zijn. Een paar van mijn favoriete babysitkinders, die intussen al dingen doen als samenwonen met hun lief en afgestudeerd zijn, spreken er nog over: die urenlange voorleessessies in het grote bed waarbij de heerlijke humor van Guus Kuijer ons menig slappe lach bezorgde). Maar dus Tiny. Dat is een ander verhaal. Tiny heeft nooit een grote mond, doet niets wat niet mag en haar kleren zijn altijd smetteloos (en prachtig). Je kan haar hoogstens verwijten dat ze zich een klein beetje ouder voordoet dan ze is (zo legt ze in "Tiny in de tuin" samen met haar broertje een volledige tuin aan, waarbij ze bomen plant

Fresita bakt: Bananenbroodpudding met chocolade

Broodpudding met chocolade en banaan, wat ons betreft veel lekkerder dan de klassieke versie.  Broodpudding: geen beauty, maar wel lekker, en past helemaal binnen een zero waste leven! Regelmatig maken wij hier een broodpudding om restjes oud brood op te werken. We variëren wel eens met het recept en ik doe er wel eens stukjes appel of gekonfijte gember in. Dit keer besefte ik toen ik al bezig was met het brood te breken, dat er geen melk in huis was. Wel een pak chocolademelk. En omdat appels mij niet lekker lijken bij chocolademelk, besloot ik er een banaan in te doen. Ten slotte roerde ik er nog wat stukjes chocolade (ik gebruikte chocolade centen die hier nog lagen van de sint) doorheen, want alles wordt lekkerder met meer chocolade.  Bananenbroodpudding met chocolade Benodigdheden 300 g oud brood en eventueel koekjes 2 kopjes chocolademelk 5 geklutste eieren 2 bananen 1 eetlepel poeder voor vanillepudding een handvol kleine stukjes chocolade bakvorm bakpapie