Doorgaan naar hoofdcontent

Vier! Een ode aan onze eerstgeborene

Het kind werd vier! Dus dit is al vier jaar geleden.  En dit drie, en dit twee.  Vorig jaar kon er precies geen berichtje vanaf.

foto: Peter Van Gelder


Maar nu is ze dus vier. Het laatste restje babyvet is gesmolten, hoewel ze volgens mij nog reuzeschattig is. Ons meisje van extremen. Wild en luid, maar best ook vaak heel braaf en in haar eigen wereldje - het liefst dan met haar popjes (en haar flamingo) of haar potloodjes, haar plasticine, stoepkrijt of puzzels.

foto: Peter Van Gelder


Jackie durft moord en brand schreeuwen als ze zich onrechtvaardig behandeld voelt of de dingen niet verlopen zoals zij het in gedachten had (en geloof me: dat gebeurt vĆ Ć k) maar ze verrast ons de laatste weken steeds vaker met een nieuwe redelijkheid. Net nu kleine zus flink op weg is een tirannieke peuter te worden, ontpopt Jackie zich tot een begrijpende, geduldige grote zus. Die behoorlijk rustig blijft bij het eindeloze haren trekken en krabben van het kleine monster, en spontaan haar soepballetjes deelt.



Ze is doorgaans vrolijk en lief maar is met geen stokken in een richting te duwen. Weet dus dat als Jackie naar je zwaait of je begroet, dan is het gemeend. Dat doet ze niet omdat wij het zeggen, dat doet ze omdat ze je leuk vindt. En achter die vrolijke onbezonnenheid schuilen toch ook nog wel wat grote kleuterzorgen. Zo vraagt ze 's avonds nog naar het kindje dat overdag zijn ouders kwijt was in de Ikea, en hoopt ze van harte dat het intussen wel weer beter gaat met de dode vogeltjes die we de dag ervoor zagen. En heeft ze haar papa en mij doen beloven dat wij altijd samen in hetzelfde huis blijven wonen.



Ik heb me eens vriendenboekgewijs bezonnen over onze Jacks. Meer voor mezelf dan voor u. Maar ik wou het jullie toch niet onthouden. Veel plezier met het ronddraaien van uw computerscherm.



Reacties

Populaire posts van deze blog

Hoe maak je een vilten verjaardagskroon?

wie niet wil knutselen maar deze kroon wil kopen, scrollt meteen door naar onderaan dit bericht! wat heb je nodig? - een paar stukken dikke vilt (een paar milimiter dik) - een naaimachine of een naald met kleurig naaigaren (bijpassend of net contrasterend) - een stukje elastiek van 1,5 cm breed en ongeveer 10 cm lang, liefst zwart of een leuke kleur - een paar cm velcro - een stukje dunne vilt of vilten cijfers (bijvoorbeeld die van Artemio ) - een stofschaar waar vind je dat? De meeste benodigdheden vind je bij Veritas  of bij de meeste naaiwinkels. De laatste keer dat ik bij Veritas was vond ik er geen dikke vilt. Die vond ik wel bij De Banier .  hoe maak je dat? 1) Ik maakte de verjaardagskroon naar dit patroon  (je kan helemaal deze handleiding volgen maar ik heb hem een beetje aangepast.) Voor het hoofd van een eenjarige blijkt het wel een beetje groot: je knipt dus best een centimeter of twee van patroondeel 2 af. Print het patroon af zo

Tiny en Cacao

Net als veel vrouwen van mijn leeftijd en veel ouder en veel jonger heb ik een beetje een zwak voor Tiny. Van de boekjes. Hoewel ik absoluut meer respect heb voor vrijgevochten jongedames zoals Pippi Langkous en Madelief (wie de verhalen van deze laatste wildebras nog niet kent: rep je naar de bib of naar de kleine, onafhankelijke boekhandel. Je kinderen zullen je dankbaar zijn. Een paar van mijn favoriete babysitkinders, die intussen al dingen doen als samenwonen met hun lief en afgestudeerd zijn, spreken er nog over: die urenlange voorleessessies in het grote bed waarbij de heerlijke humor van Guus Kuijer ons menig slappe lach bezorgde). Maar dus Tiny. Dat is een ander verhaal. Tiny heeft nooit een grote mond, doet niets wat niet mag en haar kleren zijn altijd smetteloos (en prachtig). Je kan haar hoogstens verwijten dat ze zich een klein beetje ouder voordoet dan ze is (zo legt ze in "Tiny in de tuin" samen met haar broertje een volledige tuin aan, waarbij ze bomen plant

Fresita bakt: Bananenbroodpudding met chocolade

Broodpudding met chocolade en banaan, wat ons betreft veel lekkerder dan de klassieke versie.  Broodpudding: geen beauty, maar wel lekker, en past helemaal binnen een zero waste leven! Regelmatig maken wij hier een broodpudding om restjes oud brood op te werken. We variĆ«ren wel eens met het recept en ik doe er wel eens stukjes appel of gekonfijte gember in. Dit keer besefte ik toen ik al bezig was met het brood te breken, dat er geen melk in huis was. Wel een pak chocolademelk. En omdat appels mij niet lekker lijken bij chocolademelk, besloot ik er een banaan in te doen. Ten slotte roerde ik er nog wat stukjes chocolade (ik gebruikte chocolade centen die hier nog lagen van de sint) doorheen, want alles wordt lekkerder met meer chocolade.  Bananenbroodpudding met chocolade Benodigdheden 300 g oud brood en eventueel koekjes 2 kopjes chocolademelk 5 geklutste eieren 2 bananen 1 eetlepel poeder voor vanillepudding een handvol kleine stukjes chocolade bakvorm bakpapie