Dat kwetsbaarheid zo'n beetje een dingetje van mij is, dat vermoedde ik al een tijdje. Iets waar ik "issues" mee heb. Ik vind mensen namelijk pas fijn als ze zich een beetje kwetsbaar opstellen. Mensen die te veel hun best doen om zelfzeker over te komen, vind ik doorgaans vreselijk arrogant en geven me koude rillingen. Dergelijke types kruisten al enkele malen mijn pad. Maar meestal smelt mijn aversie als sneeuw voor de zon zodra hun façade een eerste barstje vertoont. Eén keer toegeven "ik weet het ook allemaal niet zo goed" en ik sluit je voor altijd in mijn hart. Het is wel een moeilijk evenwicht, want te veel kwetsbaarheid staat een innemende persoonlijkheid wel wat in de weg, denk ik.
Maar ik houd er dus wel van, van kwetsbaarheid. Een vleugje kwetsbaarheid staat namelijk iedereen goed.
Iedereen, behalve mij. Ik val nog liever dood dan dat ik me kwetsbaar opstel. Ik dacht nochtans lang dat ik daar helemaal geen problemen mee heb. Ik maak er toch geen geheim van dat ik bijvoorbeeld het moederschap niet bepaald een eitje vind. Dat ik soms roep en tier op mijn kinderen (terwijl ik dat helemaal niet wil). Dat ik slordig en vergeetachtig en chaotisch ben. Maar toch. Daar draait die kwetsbaarheid niet helemaal om. Het gaat om echt met de billen bloot gaan. En dat is toch nog wel wat anders.
In een verrassend diepgaand gesprek raadde een vriendin me "De kracht van kwetsbaarheid" van Brené Brown aan. Ik had er al van gehoord (want ik lees de Flow en bekijk wel eens een Ted Talk). Maar ik had het dus nog niet gelezen. Inmiddels wel. Merci voor de tip, Annelies!
Nu: ik had er nogal veel van verwacht. Ik dacht dat het me allemaal nu eens haarfijn zou uitgelegd worden en tegen dat ik dat boek uithad zou mijn kwetsbaarheidsprobleem van de baan zijn. Of zoiets. Dat is ook wel een beetje veel gevraagd van een boek natuurlijk.
Mijn "probleem" is nog niet van de baan. Maar er ligt wel wat op tafel. Want het boek inspireert wel. Je moet er eens iets "mee doen", met die kwetsbaarheid, zei diezelfde Annelies. Jaaaaa, ze heeft helemaal gelijk natuurlijk. Ik denk al een tijdje na over wat dat "iets" dan precies moet worden. Binnenkort komt het er misschien wel uit. Een paar bekentenissen misschien. Dingen die velen wel weten maar velen ook niet. Dingen waarvoor ik me al schaamde in mijn leven (want schaamte, ook dàt is een dingetje, en het ene is natuurlijk onlosmakelijk verbonden met dat andere). Of misschien moest ik maar eens vertellen over iets wat ik eigenlijk heel graag zou willen doen. Mysterieus allemaal hè.
Valt wel mee, zo interessant ben ik nu ook weer niet. En ook heel veel misschien, valt het op?
Wordt vervolgd. (misschien ;-) )
Iedereen, behalve mij. Ik val nog liever dood dan dat ik me kwetsbaar opstel. Ik dacht nochtans lang dat ik daar helemaal geen problemen mee heb. Ik maak er toch geen geheim van dat ik bijvoorbeeld het moederschap niet bepaald een eitje vind. Dat ik soms roep en tier op mijn kinderen (terwijl ik dat helemaal niet wil). Dat ik slordig en vergeetachtig en chaotisch ben. Maar toch. Daar draait die kwetsbaarheid niet helemaal om. Het gaat om echt met de billen bloot gaan. En dat is toch nog wel wat anders.
In een verrassend diepgaand gesprek raadde een vriendin me "De kracht van kwetsbaarheid" van Brené Brown aan. Ik had er al van gehoord (want ik lees de Flow en bekijk wel eens een Ted Talk). Maar ik had het dus nog niet gelezen. Inmiddels wel. Merci voor de tip, Annelies!
Nu: ik had er nogal veel van verwacht. Ik dacht dat het me allemaal nu eens haarfijn zou uitgelegd worden en tegen dat ik dat boek uithad zou mijn kwetsbaarheidsprobleem van de baan zijn. Of zoiets. Dat is ook wel een beetje veel gevraagd van een boek natuurlijk.
Mijn "probleem" is nog niet van de baan. Maar er ligt wel wat op tafel. Want het boek inspireert wel. Je moet er eens iets "mee doen", met die kwetsbaarheid, zei diezelfde Annelies. Jaaaaa, ze heeft helemaal gelijk natuurlijk. Ik denk al een tijdje na over wat dat "iets" dan precies moet worden. Binnenkort komt het er misschien wel uit. Een paar bekentenissen misschien. Dingen die velen wel weten maar velen ook niet. Dingen waarvoor ik me al schaamde in mijn leven (want schaamte, ook dàt is een dingetje, en het ene is natuurlijk onlosmakelijk verbonden met dat andere). Of misschien moest ik maar eens vertellen over iets wat ik eigenlijk heel graag zou willen doen. Mysterieus allemaal hè.
Valt wel mee, zo interessant ben ik nu ook weer niet. En ook heel veel misschien, valt het op?
Wordt vervolgd. (misschien ;-) )
Brené is geweldig. Laat het maar bezinken...
BeantwoordenVerwijderenvolop bezig :-)
VerwijderenIk heb dat boek ook liggen hier ... Misschien ;) toch ook eens een efforke voor doen ...
BeantwoordenVerwijderenJoke xx
ik zou dat doen ;-) xx
Verwijderen