Doorgaan naar hoofdcontent

Fresita leest een boek: Schrijven vanuit je hart - Natalie Goldberg

Ik schrijf graag en ik denk dat ik ooit wel eens een boek ga schrijven. Tips hierover zijn altijd welkom en daarom leek het boek "Schrijven vanuit je hart - de kunst van creatief schrijven" me wel wat. Het is blijkbaar een klassieker in het genre, de eerste druk van "Writing down the bones", zoals het boek in de oorspronkelijke versie heet, kwam uit in 1986. En toch doet het boek het nog steeds. Het is geen dikke klepper maar bevat wel 64 korte hoofdstukken, met tips en ideeën waarmee je eigenlijk meteen aan de slag kan.



Ik ben vooral een bedlezer, dus ik lees net voor het slapengaan en val meestal na een paar minuten in slaap. Maar eigenlijk moet je dit boek helemaal anders lezen. Het is een doe-boek. Je moet een uurtje uitrekken en een hoofdstukje lezen en dan meteen je schrijfboekje nemen. Want ja, in 1986 werd er niet op laptops geschreven. En daar valt anno 2018 ook nog wel wat voor te zeggen.

Het is dus een boek voor mensen die graag schrijven maar daarmee een beetje vastzitten. Dit boek inspireert en rijkt praktische tips aan die zeker de moeite waard zijn.

Ik was oorspronkelijk helemaal verliefd op de mooie uitgave van dit boek, met lichtroze en goudkleurige spikkels (niet echt voor stoere schrijvers?), maar eigenlijk is dit wel degelijk een werkboek. Ik ga het - echt waar - meteen herlezen, en dit keer met een pen en een fluostiftje erbij. Om nog eens goed na te gaan wat er voor mij allemaal in zit. Want ik kan niet overal wat mee. Ik veronderstel dat dat voor iedereen anders is.

Een tip waarmee ik meteen aan de slag ben gegaan is: "schrijf". Goldberg beweert elke maand een schrijfboekje vol te pennen. Dat is heel wat schrijfwerk. Een fijne uitdaging, en ik geniet er wel van, maar anderzijds: dat kan ik al goed. Véél schrijven. Over hoe mijn dag was, mijn frustraties, mijn kleine gelukjes, waar ik naar uitkijk, wat ik nog wil doen. Ein-de-loos gepalaver. Maar wordt mijn schrijven daar nu beter van? "Schrijftraining" noemt ze dat, en ja, als je een sport beoefent, wordt je beter naarmate je veel traint. Maar schrijven is toch niet echt een sport? Als niemand het leest, weet je toch niet of het goed is? Net daarom lijkt een andere tip mij nog interessanter: de "schrijfmarathon". Je zit met één of meerdere andere "schrijvers" samen voor minstens een paar uur, en iedereen begint te schrijven. Met een kookwekkertje erbij: telkens tien minuten schrijven (lijkt mij superkort eerlijk gezegd maar kom) en dan ga je voorlezen. Niemand mag onderbreken. Dus als je wil inpikken op wat een andere schrijver voorleest, kan dat alleen in de volgende voorleesronde: dan moet je je reactie in je tekstje verwerken.

Ik vind "schrijven vanuit je hart" een tof boek, maar ik denk niet dat ik hiermee de sleutel tot een bestseller in mijn handen heb. Ik geloof wel dat dit boek een goede aanzet is tot "therapeutisch schrijven", het betere dagboekenwerk. Een rode draad doorheen het boek zijn ook de wijsheden van zenmeester Katagiri Roshi,  met wie Goldberg een innige persoonlijke band had. De oorspronkelijke Nederlandse vertaling van dit boek heette trouwens "Zen en de kunst van het creatief schrijven".

Op de website van uitgeverij Altamira lees je enkele van de tips uit het boek. Mijn verdict: een aanrader voor wie graag schrijft, maar geen must.



"Schrijven vanuit je hart  - de kunst van het creatief schrijven" van Natalie Goldberg is als paperback uitgegeven bij Altamira.

Reacties

  1. Ik vind het een boek dat aanzet om in al je werk beter te schrijven, niet enkel in je dagboeken. Het laat je je ware kern ontdekken en zo tot echt schrijverschap komen. Al is het boodschappenlijstjes...

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Hoe maak je een vilten verjaardagskroon?

wie niet wil knutselen maar deze kroon wil kopen, scrollt meteen door naar onderaan dit bericht! wat heb je nodig? - een paar stukken dikke vilt (een paar milimiter dik) - een naaimachine of een naald met kleurig naaigaren (bijpassend of net contrasterend) - een stukje elastiek van 1,5 cm breed en ongeveer 10 cm lang, liefst zwart of een leuke kleur - een paar cm velcro - een stukje dunne vilt of vilten cijfers (bijvoorbeeld die van Artemio ) - een stofschaar waar vind je dat? De meeste benodigdheden vind je bij Veritas  of bij de meeste naaiwinkels. De laatste keer dat ik bij Veritas was vond ik er geen dikke vilt. Die vond ik wel bij De Banier .  hoe maak je dat? 1) Ik maakte de verjaardagskroon naar dit patroon  (je kan helemaal deze handleiding volgen maar ik heb hem een beetje aangepast.) Voor het hoofd van een eenjarige blijkt het wel een beetje groot: je knipt dus best een centimeter of twee van patroondeel 2 af. Print het patroon af zo

Tiny en Cacao

Net als veel vrouwen van mijn leeftijd en veel ouder en veel jonger heb ik een beetje een zwak voor Tiny. Van de boekjes. Hoewel ik absoluut meer respect heb voor vrijgevochten jongedames zoals Pippi Langkous en Madelief (wie de verhalen van deze laatste wildebras nog niet kent: rep je naar de bib of naar de kleine, onafhankelijke boekhandel. Je kinderen zullen je dankbaar zijn. Een paar van mijn favoriete babysitkinders, die intussen al dingen doen als samenwonen met hun lief en afgestudeerd zijn, spreken er nog over: die urenlange voorleessessies in het grote bed waarbij de heerlijke humor van Guus Kuijer ons menig slappe lach bezorgde). Maar dus Tiny. Dat is een ander verhaal. Tiny heeft nooit een grote mond, doet niets wat niet mag en haar kleren zijn altijd smetteloos (en prachtig). Je kan haar hoogstens verwijten dat ze zich een klein beetje ouder voordoet dan ze is (zo legt ze in "Tiny in de tuin" samen met haar broertje een volledige tuin aan, waarbij ze bomen plant

Fresita bakt: Bananenbroodpudding met chocolade

Broodpudding met chocolade en banaan, wat ons betreft veel lekkerder dan de klassieke versie.  Broodpudding: geen beauty, maar wel lekker, en past helemaal binnen een zero waste leven! Regelmatig maken wij hier een broodpudding om restjes oud brood op te werken. We variëren wel eens met het recept en ik doe er wel eens stukjes appel of gekonfijte gember in. Dit keer besefte ik toen ik al bezig was met het brood te breken, dat er geen melk in huis was. Wel een pak chocolademelk. En omdat appels mij niet lekker lijken bij chocolademelk, besloot ik er een banaan in te doen. Ten slotte roerde ik er nog wat stukjes chocolade (ik gebruikte chocolade centen die hier nog lagen van de sint) doorheen, want alles wordt lekkerder met meer chocolade.  Bananenbroodpudding met chocolade Benodigdheden 300 g oud brood en eventueel koekjes 2 kopjes chocolademelk 5 geklutste eieren 2 bananen 1 eetlepel poeder voor vanillepudding een handvol kleine stukjes chocolade bakvorm bakpapie