Wie voor het nieuws werkt, kweekt een schildje. Een dik vel, werk-oogkleppen... alles wat nodig is om gruwelijk nieuws te verwerken zonder in huilen uit te barsten. Meestal lukt dat goed, deze week was het erg moeilijk (en het is nog niet voorbij). Thuis komt dan wel even de weerslag en vloeien er tranen bij het zien van een Nijntje-boekje in het gras in Oekraïne. Slik.
Is het dan niet ongepast om zegeningen te tellen? Misschien is het dan net extra nodig. Genieten van wat wij wel nog hebben, dankbaar zijn dat dit verdriet ons niet treft?
Wat was er mooi deze week, en de voorgaande?
1. Het weer. Een beetje te warm zelfs, maar we klagen niet. De meeste dagen bracht ik dan ook door in de airco op het werk, lunchpauzes op het terras onder een parasol zijn extra heerlijk.
2. Een leuk uitje met nichtje Marthe en neefje Nisse. Koning Lou is een een reuzegrappig kinderprogramma op VTM Kzoom. Het wordt opgenomen voor een live publiek, en wij waren erbij! Grappig? Absoluut. Ook voor volwassenen. Op het kasteel van Koning Lou staat er bijvoorbeeld elke dag curryworst special op het menu. Omdat dat het lievelingseten van Koning Lou is. Daar moet ik wel mee lachen.
3. Een paar enorm gezellige momenten bij enorm gezellige mensen. Waarvan wij er sommigen veel te weinig zien.
4. Een heerlijke luie dag bij de schoonouders. Die zich over ons kind ontfermden terwijl wij uitsliepen tot 's middags. Dat was al lang geleden. En kort na de middag ging dat kind dan nog eens uitgebreid dutten. Dus konden wij zitten lezen op het terras.
5. Een spontaan avondje restaurant met de dochter. Omdat het te mooi weer was om rechtstreeks naar huis te gaan, zetten we ons op een Grieks terras voor een Mezze Royal. We prijsden ons alweer gelukkig met een kind dat nog steeds zoveel lust. (calamares, spanakopita, dolmades, feta: she likes it all).
6. De kers op de taart: een ijsje achteraf. En onderweg fijne mensen tegenkomen.
7. De eerlijkheid van de mevrouw van de kinderschoenenwinkel. Die verzacht mijn kleine teleurstelling een beetje: al maanden loop ik te smachten naar een paar überschattige kinderschoentjes in de etalage hier om de hoek. Toen ik een paar weken geleden eens binnenglipte om die schoentjes van dichtbij te bekijken, werd ik streng terechtgewezen: géén schoentjes kopen voor het kind kan stappen. Door de verkoopster nota bene. Wel, het kind kan nog altijd niet stappen. Maar wel bijna. Ze kan staan, en ze stapt aan één hand. En een korting van 50 % maakte me vastberaden: nu gaan we ze toch kopen. (Want uiteraard zijn ze veel te duur, die schoentjes die ik zo mooi vind). Wat blijkt? Ik heb een dochter met brede voeten. Ze past niet in de lieflijke meisjesschoenen waaraan ik mijn hart verloor. Ik ben er zeker van dat als de mevrouw van de winkel een béétje haar best zou doen, dat ze dat voetje er wel had ingekregen, maar dat weigerde ze dus te doen. Om de bestwil van mijn dochter. Voor de tweede keer stap ik dus die winkel buiten zonder iets te kopen. Conclusie: die mevrouw van Kat en Muis heeft het goed met ons voor. Dus als Jackie binnenkort echt kan stappen, zullen we nog eens gaan. Als ik eroverheen ben.
8. Een logeerpartijtje van nichtje Marthe. Tijdens hetwelke zij en ik gezellig een paar uur knutselen en wij ons opperbest amuseren. En zij een jurk voor mij ontwerpt.
9. Een nieuwe doos met leenkleertjes voor de dochter. Toch fijn, van die goed georganiseerde, nette en stijlvolle vrienden met iets grotere kinderen dan dat van mij.
10. Spinazie. In spinazietaartjes bijvoorbeeld. Maar ook in een smoothie met ananas en appelsap. En dat onze dochter ook dat lekker vindt.
Is het dan niet ongepast om zegeningen te tellen? Misschien is het dan net extra nodig. Genieten van wat wij wel nog hebben, dankbaar zijn dat dit verdriet ons niet treft?
Wat was er mooi deze week, en de voorgaande?
1. Het weer. Een beetje te warm zelfs, maar we klagen niet. De meeste dagen bracht ik dan ook door in de airco op het werk, lunchpauzes op het terras onder een parasol zijn extra heerlijk.
2. Een leuk uitje met nichtje Marthe en neefje Nisse. Koning Lou is een een reuzegrappig kinderprogramma op VTM Kzoom. Het wordt opgenomen voor een live publiek, en wij waren erbij! Grappig? Absoluut. Ook voor volwassenen. Op het kasteel van Koning Lou staat er bijvoorbeeld elke dag curryworst special op het menu. Omdat dat het lievelingseten van Koning Lou is. Daar moet ik wel mee lachen.
3. Een paar enorm gezellige momenten bij enorm gezellige mensen. Waarvan wij er sommigen veel te weinig zien.
4. Een heerlijke luie dag bij de schoonouders. Die zich over ons kind ontfermden terwijl wij uitsliepen tot 's middags. Dat was al lang geleden. En kort na de middag ging dat kind dan nog eens uitgebreid dutten. Dus konden wij zitten lezen op het terras.
5. Een spontaan avondje restaurant met de dochter. Omdat het te mooi weer was om rechtstreeks naar huis te gaan, zetten we ons op een Grieks terras voor een Mezze Royal. We prijsden ons alweer gelukkig met een kind dat nog steeds zoveel lust. (calamares, spanakopita, dolmades, feta: she likes it all).
6. De kers op de taart: een ijsje achteraf. En onderweg fijne mensen tegenkomen.
7. De eerlijkheid van de mevrouw van de kinderschoenenwinkel. Die verzacht mijn kleine teleurstelling een beetje: al maanden loop ik te smachten naar een paar überschattige kinderschoentjes in de etalage hier om de hoek. Toen ik een paar weken geleden eens binnenglipte om die schoentjes van dichtbij te bekijken, werd ik streng terechtgewezen: géén schoentjes kopen voor het kind kan stappen. Door de verkoopster nota bene. Wel, het kind kan nog altijd niet stappen. Maar wel bijna. Ze kan staan, en ze stapt aan één hand. En een korting van 50 % maakte me vastberaden: nu gaan we ze toch kopen. (Want uiteraard zijn ze veel te duur, die schoentjes die ik zo mooi vind). Wat blijkt? Ik heb een dochter met brede voeten. Ze past niet in de lieflijke meisjesschoenen waaraan ik mijn hart verloor. Ik ben er zeker van dat als de mevrouw van de winkel een béétje haar best zou doen, dat ze dat voetje er wel had ingekregen, maar dat weigerde ze dus te doen. Om de bestwil van mijn dochter. Voor de tweede keer stap ik dus die winkel buiten zonder iets te kopen. Conclusie: die mevrouw van Kat en Muis heeft het goed met ons voor. Dus als Jackie binnenkort echt kan stappen, zullen we nog eens gaan. Als ik eroverheen ben.
8. Een logeerpartijtje van nichtje Marthe. Tijdens hetwelke zij en ik gezellig een paar uur knutselen en wij ons opperbest amuseren. En zij een jurk voor mij ontwerpt.
9. Een nieuwe doos met leenkleertjes voor de dochter. Toch fijn, van die goed georganiseerde, nette en stijlvolle vrienden met iets grotere kinderen dan dat van mij.
10. Spinazie. In spinazietaartjes bijvoorbeeld. Maar ook in een smoothie met ananas en appelsap. En dat onze dochter ook dat lekker vindt.
Reacties
Een reactie posten