Doorgaan naar hoofdcontent

creatief en vrij gezellig

Binnenkort trouwt er één van mijn favoriete vrouwen. Eentje die ik al héél lang ken en ook al héél lang graag zie. En favoriete mensen die gaan trouwen, die verdienen een vrijgezellenfeestje. Ik ben nooit helemaal mee geweest met dat idee, van die feestjes. Ik ben niet zo'n feestbeest, ik gruw van strippers en van het idee een paaldansinitiatie of een striptease-workshop te moeten volgen, ik ben slechts heel af en toe een fuiver en aangezien ik momenteel een kindje in mijn buik heb moet alles ook nog eens alcoholvrij gebeuren.

Mijn vriendinnen sluiten zich niet op al deze vlakken bij mij aan, maar voor een stuk toch wel, en iedereen was het erover eens dat we onze bruid-in-spé nog het meeste plezier zouden doen met wat quality-time in beperkt maar goed gezelschap, met lekker eten én met een creatieve workshop. Rock 'n' Roll? Vast niet. Maar een succes was het zeker. Na wat online zoeken vond ik Kathy, die het wel zag zitten om ons de beginselen van kalligrafie en handlettering bij te brengen. Omdat de bruid-in-spé me eens had toevertrouwd dat ze wel graag van die mooie Flow-achtige quotes zou zien als decoratie op haar trouwfeest.

Het was heerlijk. En Kathy deed ons niet alleen een paar prachtige pennenvruchten op papier zetten, ze maakte intussen ook nog een boel mooie foto's. Die ik hier nu schaamteloos op mijn blog gooi, ter uwer vermaak.


























Er werden trouwens een paar onvermoede natuurtalenten ontdekt, die namiddag. En enkele zelfverklaarde creatievelingen leverden zowaar geen afgewerkt stuk af, in tegenstelling tot alle anderen. (Ik was één van die niet zo flinke schrijvers.)

Zie je trouwens die namen op die envelopjes? Grappig hè, dat wij allemaal hetzelfde heten! Of toch: dat een heleboel namen in ons vriendenclubje twee keer voorkomen. Er waren eind jaren '70, begin jaren '80 duidelijk enkele trends qua meisjesnamen in het boeregat waar wij opgroeiden.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Hoe maak je een vilten verjaardagskroon?

wie niet wil knutselen maar deze kroon wil kopen, scrollt meteen door naar onderaan dit bericht! wat heb je nodig? - een paar stukken dikke vilt (een paar milimiter dik) - een naaimachine of een naald met kleurig naaigaren (bijpassend of net contrasterend) - een stukje elastiek van 1,5 cm breed en ongeveer 10 cm lang, liefst zwart of een leuke kleur - een paar cm velcro - een stukje dunne vilt of vilten cijfers (bijvoorbeeld die van Artemio ) - een stofschaar waar vind je dat? De meeste benodigdheden vind je bij Veritas  of bij de meeste naaiwinkels. De laatste keer dat ik bij Veritas was vond ik er geen dikke vilt. Die vond ik wel bij De Banier .  hoe maak je dat? 1) Ik maakte de verjaardagskroon naar dit patroon  (je kan helemaal deze handleiding volgen maar ik heb hem een beetje aangepast.) Voor het hoofd van een eenjarige blijkt het wel een beetje groot: je knipt dus best een centimeter of twee van patroondeel 2 af. Print het patroon af zo

Tiny en Cacao

Net als veel vrouwen van mijn leeftijd en veel ouder en veel jonger heb ik een beetje een zwak voor Tiny. Van de boekjes. Hoewel ik absoluut meer respect heb voor vrijgevochten jongedames zoals Pippi Langkous en Madelief (wie de verhalen van deze laatste wildebras nog niet kent: rep je naar de bib of naar de kleine, onafhankelijke boekhandel. Je kinderen zullen je dankbaar zijn. Een paar van mijn favoriete babysitkinders, die intussen al dingen doen als samenwonen met hun lief en afgestudeerd zijn, spreken er nog over: die urenlange voorleessessies in het grote bed waarbij de heerlijke humor van Guus Kuijer ons menig slappe lach bezorgde). Maar dus Tiny. Dat is een ander verhaal. Tiny heeft nooit een grote mond, doet niets wat niet mag en haar kleren zijn altijd smetteloos (en prachtig). Je kan haar hoogstens verwijten dat ze zich een klein beetje ouder voordoet dan ze is (zo legt ze in "Tiny in de tuin" samen met haar broertje een volledige tuin aan, waarbij ze bomen plant

Fresita bakt: Bananenbroodpudding met chocolade

Broodpudding met chocolade en banaan, wat ons betreft veel lekkerder dan de klassieke versie.  Broodpudding: geen beauty, maar wel lekker, en past helemaal binnen een zero waste leven! Regelmatig maken wij hier een broodpudding om restjes oud brood op te werken. We variëren wel eens met het recept en ik doe er wel eens stukjes appel of gekonfijte gember in. Dit keer besefte ik toen ik al bezig was met het brood te breken, dat er geen melk in huis was. Wel een pak chocolademelk. En omdat appels mij niet lekker lijken bij chocolademelk, besloot ik er een banaan in te doen. Ten slotte roerde ik er nog wat stukjes chocolade (ik gebruikte chocolade centen die hier nog lagen van de sint) doorheen, want alles wordt lekkerder met meer chocolade.  Bananenbroodpudding met chocolade Benodigdheden 300 g oud brood en eventueel koekjes 2 kopjes chocolademelk 5 geklutste eieren 2 bananen 1 eetlepel poeder voor vanillepudding een handvol kleine stukjes chocolade bakvorm bakpapie