de wilde kinderen en de zee

Schoorvoetend togen wij afgelopen weekend naar de kust. Schoorvoetend, omdat mijn vorige verblijf me daar niet helemaal goed bekomen was. No expectations dus, of beter: geen illusies. Het zouden wel eens een paar lastige dagen kunnen worden. Maar... het was leuk!! Echt! Ondanks de regen.

Ik liet dit keer het lief thuis en nam de meter van Jackie mee. Die houdt meer van de zee dan hij, en hij kon wel eens een paar dagen zonder ons gebruiken, had ik besloten.

Spijtig feit: het weer zat dus niet mee. Dus al zonnebadend boekjes lezen op het strand terwijl mijn kinderen zandkastelen bouwen was geen optie, althans niet tijdens de eerste dagen.

Wat deden wij dan wel?

- We gingen naar Theater aan Zee. Op zaterdag om de opening van het Familiepark te vieren, met heerlijke wafels. Onze kinderen en wij waren verrukt over de prachtige constructies van Poppentheater FroeFroe en De Van Hut. De draaimolen is niet minder dan adembenemend, en ook mijn dochters vinden hem schitterend. Op maandag gingen we terug voor twee voorstellingen. De Koning Zonder Schoenen viel bij zowel Jackie als Lucille in de smaak. Terwijl Jackie met meter naar Wa Wilder Man keek, vermaakte Lucille zich opperbest in het Peuterpretparadijs. Note to self: volgend jaar weer naar TAZ!














- We gingen een voormiddag zwemmen bij Sunparks. Leek ons een goed idee want het regende pijpenstelen. De meisjes vermaakten zich opperbest maar na een dik uur hadden we het daar wel gezien. Best wel een dure voormiddag: 40 euro voor ons drietjes (Lucille mocht gelukkig nog gratis binnen) - en dan hadden we nog 3 euro korting per persoon - en 5 euro voor de parking. Geen aanrader.

- We aten de beroemde wafels van Marie Siska. Heerlijk! Terwijl ik mij vergaap aan de hoeveelheid mensen wiens kinderen lichtblauwe hemdjes, colbertjasjes en kapsels met een zijmeet dragen, raken mijn Ronja-de-Roversdochters volledig overprikkeld in de psychedelische speeltuin. Het ware handig geweest als ik op voorhand geweten had dat er aan de uitgang een buitenwipper staat die lolly's uitdeelt. Dat had het mee naar huis krijgen van mijn monsters een pak gemakkelijker gemaakt.

- op onze laatste voormiddag scheen de zon! Hop naar het strand dus, ik heb me neergelegd met mijn huidige favoriete boek terwijl meter (nog niet echt bedreven in het luie meterschap) zich kwijt aan haar taak als onderaannemer bij het bouwen van zandkastelen.

- Wij kwamen Heidi tegen. Dat was volgens haar zo'n vijftien jaar geleden en het zal inderdaad zoiets zijn. Ooit zaten we samen in de klas, intussen volgen we elkaar online, zoals dat gaat. Kijk zeker eens op haar blog. Ik heb al meteen weer zin om terug naar Oostende te gaan.