Doorgaan naar hoofdcontent

amateurs

En dat is niet slecht bedoeld, integendeel. Donderdag- en vrijdagavond genoten meneer en ik van het betere amateurtoneel. Het ene in Schaarbeek, de prijswinnende voorstelling Agamemnon van DeFFeKt. Prijswinnend, want het Brusselse gezelschap won onlangs het Koninklijke Landjuweel, de belangrijkste onderscheiding voor amateurtheater in Vlaanderen. Het was dan ook een prachtige voorstelling. Op vrijdag zakten we af naar Diest voor "Het Bezoek" bij de vriendjes van Uilenspiegel. Ik zeg vriendjes, want dat zijn de uilenspiegelaars toch wel. Ik stond er ooit zelf op de planken, eerst als kleine uk (ik was een jaar of tien en moest een ballerina spelen. Ik was in die tijd een beetje een dikke mossel - niet enorm maar toch een beetje - maar was toch wel fier in mijn prachtige witte tutu. Foto's heb ik er nooit meer van gezien, misschien maar goed ook), en dan de afgelopen jaren nog twee keer - en in de aanloop naar die laatste productie besefte ik dat ik dat echt niet graag doe, toneel spelen. Ik wil niet in iemand anders' huid kruipen, ik kan me niet echt als iemand volstrekt anders voordoen. Klinkt geweldig nobel maar 't is gewoon een talent dat ik volledig ontbeer. Niet erg, ik heb me sindsdien achter de schermen opgesteld, en me af en toe met kostumering beziggehouden. Helemaal wel mijn ding. Hoogtepunt: de kostumering voor Amadeus een paar jaar geleden, waarvoor we een fantastische naaiploeg samenstelden en meters gordijnen verwerkten tot de prachtigste kostuums.


een kiekje van toen: mademoiselle op handen gedragen door vier lakeien, gekleed door ons team.

 Ook voor dit "Bezoek" droeg ik mijn steentje bij: ik naaide zeker aan Ć©Ć©n broek knopen voor bretels, en ik maakte er een andere korter. Tot zover mijn bijdrage, maar ik sta toch maar mooi in de brochure :-) Ook een mooie voorstelling trouwens, beeldmatig klopte het totaal, daarvan heb ik erg genoten: mooie kostuums, mooie decors en er waren ook enkele zeer mooi ingevulde rollen. Twee mooie avonden, twee hĆ©Ć©l verschillende stukken maar wel beiden over een verbitterde moeder die haar overleden kind wreekt door de vader te vermoorden. Schone parallel, mademoiselle.

Maar mademoiselle, moet gij niet naaien? Oh jawel hoor, en dat deed ik ook! schortjes, vlaggetjes, en zonet nog een paar tutkoordjes.





Alle schortjes zijn voor peuters en kosten 15 euro.  Sommige peuters gebruiken ze graag om te eten, anderen om te knutselen. Ze zijn superschattig om te zien als ze gedragen worden, met een kruis op de rug. sluiting met velcro op de schouders. Gemaakt in toile-cirĆ©e.


en een primeur: tutkoordjes, voor 10 euro per stuk. Stevige linten met een bretelsluiting om vast te maken aan het truitje en een lusje om de tut aan te bevestigen. Nooit meer een tutje kwijt! Allemaal nu zondag te koop op La Dorlotterie!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Hoe maak je een vilten verjaardagskroon?

wie niet wil knutselen maar deze kroon wil kopen, scrollt meteen door naar onderaan dit bericht! wat heb je nodig? - een paar stukken dikke vilt (een paar milimiter dik) - een naaimachine of een naald met kleurig naaigaren (bijpassend of net contrasterend) - een stukje elastiek van 1,5 cm breed en ongeveer 10 cm lang, liefst zwart of een leuke kleur - een paar cm velcro - een stukje dunne vilt of vilten cijfers (bijvoorbeeld die van Artemio ) - een stofschaar waar vind je dat? De meeste benodigdheden vind je bij Veritas  of bij de meeste naaiwinkels. De laatste keer dat ik bij Veritas was vond ik er geen dikke vilt. Die vond ik wel bij De Banier .  hoe maak je dat? 1) Ik maakte de verjaardagskroon naar dit patroon  (je kan helemaal deze handleiding volgen maar ik heb hem een beetje aangepast.) Voor het hoofd van een eenjarige blijkt het wel een beetje groot: je knipt dus best een centimeter of twee van patroondeel 2 af. Print het patroon af zo

Tiny en Cacao

Net als veel vrouwen van mijn leeftijd en veel ouder en veel jonger heb ik een beetje een zwak voor Tiny. Van de boekjes. Hoewel ik absoluut meer respect heb voor vrijgevochten jongedames zoals Pippi Langkous en Madelief (wie de verhalen van deze laatste wildebras nog niet kent: rep je naar de bib of naar de kleine, onafhankelijke boekhandel. Je kinderen zullen je dankbaar zijn. Een paar van mijn favoriete babysitkinders, die intussen al dingen doen als samenwonen met hun lief en afgestudeerd zijn, spreken er nog over: die urenlange voorleessessies in het grote bed waarbij de heerlijke humor van Guus Kuijer ons menig slappe lach bezorgde). Maar dus Tiny. Dat is een ander verhaal. Tiny heeft nooit een grote mond, doet niets wat niet mag en haar kleren zijn altijd smetteloos (en prachtig). Je kan haar hoogstens verwijten dat ze zich een klein beetje ouder voordoet dan ze is (zo legt ze in "Tiny in de tuin" samen met haar broertje een volledige tuin aan, waarbij ze bomen plant

Fresita bakt: Bananenbroodpudding met chocolade

Broodpudding met chocolade en banaan, wat ons betreft veel lekkerder dan de klassieke versie.  Broodpudding: geen beauty, maar wel lekker, en past helemaal binnen een zero waste leven! Regelmatig maken wij hier een broodpudding om restjes oud brood op te werken. We variĆ«ren wel eens met het recept en ik doe er wel eens stukjes appel of gekonfijte gember in. Dit keer besefte ik toen ik al bezig was met het brood te breken, dat er geen melk in huis was. Wel een pak chocolademelk. En omdat appels mij niet lekker lijken bij chocolademelk, besloot ik er een banaan in te doen. Ten slotte roerde ik er nog wat stukjes chocolade (ik gebruikte chocolade centen die hier nog lagen van de sint) doorheen, want alles wordt lekkerder met meer chocolade.  Bananenbroodpudding met chocolade Benodigdheden 300 g oud brood en eventueel koekjes 2 kopjes chocolademelk 5 geklutste eieren 2 bananen 1 eetlepel poeder voor vanillepudding een handvol kleine stukjes chocolade bakvorm bakpapie