Doorgaan naar hoofdcontent

the taming of the kaffemasjien

Een paar jaar geleden tastte mademoiselle diep in haar zakken om haar liefde voor meneer Fresita te uiten door middel van een koffie-apparaat.



Geef toe, alles behalve een ordinair apparaat. Toen ik het kocht leek het mij een ideaal cadeau voor de man die ik toen nog niet zo lang als de mijne mocht beschouwen. Meneer Fresita houdt namelijk van design, van rood, en van koffie. Dacht ik. Niet geheel onterecht want het is allemaal wel waar, maar met die liefde voor koffie blijkt het nogal mee te vallen. Meneer drinkt sloten koffie op zijn werk en soms ook op café, maar niet thuis. En een schoon masjien verandert daar dus niets aan. Dus nu hebben wij een juweel van een espresso-machine die alleen gebruikt wordt als er bezoek is. En dat gebruik gaat altijd gepaard met de nodige stress, want eigenlijk is zo'n espressomaker niet overdreven gemakkelijk in gebruik. Het vergt wat oefening en dat is nu net wat wij volledig ontberen. Zowel meneer als ik lezen bovendien nooit handleidingen. Ik vind dat machines zichzelf moeten uitwijzen, anders is 't geen goed product. Maar voor deze ene keer wil ik toch wel een uitzondering maken, en na het jongste koffie-fiasco afgelopen zaterdag besloot ik om deze week het apparaat te temmen. Tegen vrijdag wil ik de edele kunst van het espressomaken met de Francis-Francis volledig beheersen. Ik heb de handleiding uit de kast gehaald en ben bezig met stap één: ontkalken. Dat neemt al heel wat tijd in beslag, maar gezien de kwaliteit van het Brusselse leidingwater geen overbodige luxe. Ik houd u op de hoogte!

Verder op het programma: ik leende van mijn schoonzus het prachtige kookboek Miss Dahl's Heerlijkheden van Sophie Dahl (ja, kleindochter van de beste kinderboekenschrijver aller tijden!). 





Alvast een heerlijkheid om te lezen, maar ik ga ook maar eens wat recepten uitproberen. Voorlopig op het programma: Lily's roerbaksel met Tofu en Boerensoep. Voor dat laatste moet ik wel op zoek naar cannellini-bonen (die kwam ik bij Nigella ook al eens tegen), en ik heb eerlijk gezegd niet echt een idee wat dat zijn. Korte research op internet doet mij vermoeden dat cannellini-bonen niet zoveel verschillen van gewone witte bonen. Interessante informatie. Komen ook in aanmerking voor uitproberen deze week: citroentaart caprese (meneer Fresita is een grote citroentaart-fan) en winterfruitcompote.

Ook niet onbelangrijk: zaterdag en zondag staat Mademoiselle Fresita op de eerste editie van Kunstkaai in Diest.



Aangezien er toch wel heel wat verkocht werd afgelopen zondag op La Dorlotterie, moet mijn stock natuurlijk wel wat aangevuld worden. Dus naast koffie en lekker eten moet ik de komende dagen ook nog wel wat rokjes, slabs en kersenpittenkussentjes maken. Heel wat werk aan de winkel dus. En dan maar bloggen...

Reacties

  1. fresita, mss kan je hier nog een paar tips rapen...
    http://www.koffie-weetjes.nl/koffiesoorten/espresso

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dat is echt een van mijn lievelingskookboeken... Het bananenbrood is heerlijk!!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. waar haal jij je kersepitjes? ik wil er ook een paar maken.. groeties! Toffe blog!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. @ Hans: merci voor de tip. Heb intussen ontdekt dat het probleem vooral bij de heer des huizes lag, en zijn onwil om handleidingen te lezen. De koffie is dik oké intussen, welkom om eens te komen proeven.

    @ Noëmi: wel, wat ik al geprobeerd heb, valt ook in de smaak! Het bananenbrood ga ik ook zeker eens proberen. Ik at eerder dit jaar bij Starbucks in New York overheerlijk bananenbrood met walnoten, en heb intussen al verschillende recepten geprobeerd, maar zonder heel veel succes. Jij geeft me weer hoop!

    @ ElineMien: Ik heb ze besteld via www.cherrystones.nl. 't Is wel pas goedkoop als je er héél veel bestelt. Op de site staat dat ze er binnen de twee à drie werkdagen na betaling zijn, maar dat duurde bij mij toch wel een paar dagen langer. Maar uiteindelijk ben ik er wel tevreden van.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Hoe maak je een vilten verjaardagskroon?

wie niet wil knutselen maar deze kroon wil kopen, scrollt meteen door naar onderaan dit bericht! wat heb je nodig? - een paar stukken dikke vilt (een paar milimiter dik) - een naaimachine of een naald met kleurig naaigaren (bijpassend of net contrasterend) - een stukje elastiek van 1,5 cm breed en ongeveer 10 cm lang, liefst zwart of een leuke kleur - een paar cm velcro - een stukje dunne vilt of vilten cijfers (bijvoorbeeld die van Artemio ) - een stofschaar waar vind je dat? De meeste benodigdheden vind je bij Veritas  of bij de meeste naaiwinkels. De laatste keer dat ik bij Veritas was vond ik er geen dikke vilt. Die vond ik wel bij De Banier .  hoe maak je dat? 1) Ik maakte de verjaardagskroon naar dit patroon  (je kan helemaal deze handleiding volgen maar ik heb hem een beetje aangepast.) Voor het hoofd van een eenjarige blijkt het wel een beetje groot: je knipt dus best een centimeter of twee van patroondeel 2 af. Print het patroon af zo

Tiny en Cacao

Net als veel vrouwen van mijn leeftijd en veel ouder en veel jonger heb ik een beetje een zwak voor Tiny. Van de boekjes. Hoewel ik absoluut meer respect heb voor vrijgevochten jongedames zoals Pippi Langkous en Madelief (wie de verhalen van deze laatste wildebras nog niet kent: rep je naar de bib of naar de kleine, onafhankelijke boekhandel. Je kinderen zullen je dankbaar zijn. Een paar van mijn favoriete babysitkinders, die intussen al dingen doen als samenwonen met hun lief en afgestudeerd zijn, spreken er nog over: die urenlange voorleessessies in het grote bed waarbij de heerlijke humor van Guus Kuijer ons menig slappe lach bezorgde). Maar dus Tiny. Dat is een ander verhaal. Tiny heeft nooit een grote mond, doet niets wat niet mag en haar kleren zijn altijd smetteloos (en prachtig). Je kan haar hoogstens verwijten dat ze zich een klein beetje ouder voordoet dan ze is (zo legt ze in "Tiny in de tuin" samen met haar broertje een volledige tuin aan, waarbij ze bomen plant

Fresita bakt: Bananenbroodpudding met chocolade

Broodpudding met chocolade en banaan, wat ons betreft veel lekkerder dan de klassieke versie.  Broodpudding: geen beauty, maar wel lekker, en past helemaal binnen een zero waste leven! Regelmatig maken wij hier een broodpudding om restjes oud brood op te werken. We variëren wel eens met het recept en ik doe er wel eens stukjes appel of gekonfijte gember in. Dit keer besefte ik toen ik al bezig was met het brood te breken, dat er geen melk in huis was. Wel een pak chocolademelk. En omdat appels mij niet lekker lijken bij chocolademelk, besloot ik er een banaan in te doen. Ten slotte roerde ik er nog wat stukjes chocolade (ik gebruikte chocolade centen die hier nog lagen van de sint) doorheen, want alles wordt lekkerder met meer chocolade.  Bananenbroodpudding met chocolade Benodigdheden 300 g oud brood en eventueel koekjes 2 kopjes chocolademelk 5 geklutste eieren 2 bananen 1 eetlepel poeder voor vanillepudding een handvol kleine stukjes chocolade bakvorm bakpapie