Doorgaan naar hoofdcontent

op de boerenbuiten

Als de Fresita's de drukte van Brussel willen ontvluchten, trekken ze zich graag een paar dragen terug in rustiger oorden. Zo bezochten wij afgelopen weekend een pittoresk dorpje aan het water. Het is daar beduidend kalmer dan in Brussel, minder verkeer, minder grauwheid en het stinkt er ook wel minder. Wonderwel zijn er wel een paar prachtige musea, kan je er op veel plaatsen lekker eten en hebben ze er schone winkels. Dat dorpje heet Antwerpen.

't Was een kadooke van een stel vrienden voor meneer: een overnachting in een heerlijke B&B: geweldig gelegen, prachtig huis, fijne ontvangst door gastvrouw Roxanne en een verzorgd ontbijt. Een aanrader, moest u ooit in Antwerpen op vakantie willen gaan. Naast de overnachting kregen we er nog tickets bij voor een fijne voorstelling op de Zomer van Antwerpen, waar ik inspiratie opdeed voor een lamp die ik ooit eens wil maken:


Vanaf nu kiezen wij onze was- en poetsproducten dus op basis van de kleur van de fles. Dat en een stel mooie takken, dat begrijp ik al, wie nog tips heeft over hoe dat lichtgedeelte dan precies moet werken zonder dat dat brandgevaar oplevert, mag zich melden.

Waar we verder nog van genoten in Antwerpen: de al eerder bestoefte cupcakes van Mo:


- een snuffelsessie in een schone winkel (dat ziet iedereen natuurlijk van ver, dat dat wel iets voor mij is)

- lekker eten in de Fiskebar (waar we eerst getuige waren van een lelijk verkeersongeval en Mademoiselle haar EHBO-identiteit uit de kast moest halen maar eigenlijk niet veel meer kon doen dan tegen het heel erg geschrokken slachtoffer praten tot de ziekenwagen er was - mevrouw, ik weet niet hoe u heet maar ik hoop dat het beter gaat nu en dat het uiteindelijk niet zo erg was),

- een avondwandelingetje langs het water

-  een prachtige tentoonstelling in het Modemuseum - ik heb het weer gedaan, een tentoonstelling bezoch op de allerlaatste dag (ik deed het al eerder met Frank Philippi in het Fotomuseum en onlangs nog met de foto's van Stanley Kubrick hier in Brussel). Gisteren was het dus de beurt aan de collectie vrouwenkledij van Jacoba de Jonge, en dat was absoluut de moeite. Prachtige stuks van tussen 1750 en 1950. Ik speelde met meneer een spelletje 'raad het jaar van het kledingstuk', en was daar behoorlijk goed in eigenlijk. Op de foto staan twee zwangerschapsjurken uit de 19e (links) en de 18e (rechts) eeuw. De snit van deze jurken is echt verbluffend. Waar er vandaag vooral tricot bestaat om vrouwen met buikbewoners te steunen, had dat vroeger wel wat meer voeten in de aarde. Het gaat er tegenwoordig in de zwangerschapsmode al een pak eleganter aan toe dan in de soepjurkentijd van de jaren zeventig in tachtig (van de 20ste eeuw dan), maar dit is toch nog heel andere koek wat elegantie en verfijndheid betreft. Een pracht van een tentoonstelling, waar u helaas niet meer naartoe kan.


- een beklimming van het MAS, waar we de 'miniatuur-functie' van het fototoestel eens ten volle konden benutten en zo 't Eilandje omtoverden tot iets uit Madurodam:


- lunch bij de Burgerij, dat meneer van bovenop het MAS zag liggen en waar ik dan wel eens wilde gaan eten omdat ik Ć©Ć©n van de eigenaars een beetje ken en er ook al veel goeds over gehoord had.

- een wandeling naar Park Spoor Noord, waar we anders dan gepland niet naar de Pietas van Jan Fabre gingen kijken. Omdat we geen zin hadden om onze schoenen uit te doen en pantoffels aan te doen, om nog eens zestien euro te betalen (voor twee weliswaar) en om onze tassen op een bankje achter te laten. Met veel respect voor deze verplichtingen, maar we hadden geen zin in dat gedoe. Het was te warm gisteren. Misschien een ander keertje nog eens.

Het is een toffe stad, dat dorpke. Ik stel voor dat al die burgemeesters van onze hoofdstad eens samen op incentive gaan naar Antwerpen, om wat inspiratie op te doen.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Hoe maak je een vilten verjaardagskroon?

wie niet wil knutselen maar deze kroon wil kopen, scrollt meteen door naar onderaan dit bericht! wat heb je nodig? - een paar stukken dikke vilt (een paar milimiter dik) - een naaimachine of een naald met kleurig naaigaren (bijpassend of net contrasterend) - een stukje elastiek van 1,5 cm breed en ongeveer 10 cm lang, liefst zwart of een leuke kleur - een paar cm velcro - een stukje dunne vilt of vilten cijfers (bijvoorbeeld die van Artemio ) - een stofschaar waar vind je dat? De meeste benodigdheden vind je bij Veritas  of bij de meeste naaiwinkels. De laatste keer dat ik bij Veritas was vond ik er geen dikke vilt. Die vond ik wel bij De Banier .  hoe maak je dat? 1) Ik maakte de verjaardagskroon naar dit patroon  (je kan helemaal deze handleiding volgen maar ik heb hem een beetje aangepast.) Voor het hoofd van een eenjarige blijkt het wel een beetje groot: je knipt dus best een centimeter of twee van patroondeel 2 af. Print het patroon af zo

Tiny en Cacao

Net als veel vrouwen van mijn leeftijd en veel ouder en veel jonger heb ik een beetje een zwak voor Tiny. Van de boekjes. Hoewel ik absoluut meer respect heb voor vrijgevochten jongedames zoals Pippi Langkous en Madelief (wie de verhalen van deze laatste wildebras nog niet kent: rep je naar de bib of naar de kleine, onafhankelijke boekhandel. Je kinderen zullen je dankbaar zijn. Een paar van mijn favoriete babysitkinders, die intussen al dingen doen als samenwonen met hun lief en afgestudeerd zijn, spreken er nog over: die urenlange voorleessessies in het grote bed waarbij de heerlijke humor van Guus Kuijer ons menig slappe lach bezorgde). Maar dus Tiny. Dat is een ander verhaal. Tiny heeft nooit een grote mond, doet niets wat niet mag en haar kleren zijn altijd smetteloos (en prachtig). Je kan haar hoogstens verwijten dat ze zich een klein beetje ouder voordoet dan ze is (zo legt ze in "Tiny in de tuin" samen met haar broertje een volledige tuin aan, waarbij ze bomen plant

Fresita bakt: Bananenbroodpudding met chocolade

Broodpudding met chocolade en banaan, wat ons betreft veel lekkerder dan de klassieke versie.  Broodpudding: geen beauty, maar wel lekker, en past helemaal binnen een zero waste leven! Regelmatig maken wij hier een broodpudding om restjes oud brood op te werken. We variĆ«ren wel eens met het recept en ik doe er wel eens stukjes appel of gekonfijte gember in. Dit keer besefte ik toen ik al bezig was met het brood te breken, dat er geen melk in huis was. Wel een pak chocolademelk. En omdat appels mij niet lekker lijken bij chocolademelk, besloot ik er een banaan in te doen. Ten slotte roerde ik er nog wat stukjes chocolade (ik gebruikte chocolade centen die hier nog lagen van de sint) doorheen, want alles wordt lekkerder met meer chocolade.  Bananenbroodpudding met chocolade Benodigdheden 300 g oud brood en eventueel koekjes 2 kopjes chocolademelk 5 geklutste eieren 2 bananen 1 eetlepel poeder voor vanillepudding een handvol kleine stukjes chocolade bakvorm bakpapie