Doorgaan naar hoofdcontent

creakramp

Het was al even geleden en opeens komt er dan vanalles uit mijn vingers. Of vanonder mijn naaimachine - onderandere. Kleine dingetjes, maar ik ben tevreden. Vandaag afgewerkt:


Een vlaggenlijntje. Regelmatig verandert mijn living in een vlaggenlijnfabriekske, ik maak die dingen haast aan de lopende band. Als kadookes voor vriendenkindjes en op aanvraag voor wie dat wil. Soms in de kleurtjes of motiefjes van de suikerboontjes of het geboortekaartje, in de mate van het mogelijke. Fijn boven het kraambed en in de living tijdens de eerste weken / maanden van veel babybezoek, daarna leuk op de kinderkamer.

Mijn dochter begon te reclameren: iederéén heeft vlaggetjes. Waar blijven die van mij? 't Kind had gelijk. Er was nog wat kersjesstof over van de suikerbonenzakjes en aangezien ik tegenwoordig nogal fan ben van de combinatie blauw-rood, was de keuze snel gemaakt. Helaas-pindakaas net niet op tijd af voor de babyborrel vorige week - die nochtans niet echt vroeg viel. (En voor de vrienden die zich nu in hun gat gebeten voelen omdat ze niet uitgenodigd waren: 't was alleen voor familie.)

Gisterenavond afgewerkt:


Een nieuw jasje voor een foto-album. We kregen zo'n baby-plakboek cadeau, waarvan ik het opzet wel leuk vind maar de kaft was - eufemistisch uitgedrukt - niet helemaal mijn smaak. Het ware een leuk idee geweest om die lelijke kaft te fotograferen alvorens aan mijn pimp-sessie te beginnen - maar zoveel tegenwoordigheid van geest kan je van een jonge moeder niet verwachten. Een paar rolletjes washi-tape maakten er een heel ander boekske van. Intussen bij de Hema-fotoservice al een paar foto's besteld om erin te plakken (een werkje voor volgende week) en ik heb zowaar vandaag de voet van mijn dochter op een inktkussen geduwd voor een afdrukje.

En ten slotte vandaag, tijdens een powernap van de dochter die amper twintig minuten duurde:


beenwarmers voor de baby. Toen ik gisteren bij Veritas stond om biaislint te kopen voor foto 1, snuffelde ik ook even tussen de kousen - ik ben namelijk aan een eeuwigdurende zoektocht bezig naar vrolijke streepjeskousen voor meneer, een zeldzaam iets. Streepjeskousen in vrolijke kleuren zijn meestal alleen voor vrouwen en kinderen, zelden voor mannen. Voor mannen zijn streepjeskousen meestal bruin. Donkerpaars is zowat het vrolijkste dat er in herenstreepjeskousenland te rapen valt. Wie tips heeft: graag! (Die obsessie komt trouwens niet van mij, moest u het zich afvragen. Het is absoluut een credo van meneer: "kousen moeten streepjes hebben.") In de Veritas dus niets te vinden voor hem. Wel mooie exemplaartjes voor kleuters. Die mij prompt een aha-erlebnis bezorgden: van kleuterkniekousjes kan je babybeenwarmers maken - en dat is handig draagdoekgerief. Van vooruitziendheid gesproken! Want het is nog niet eens koud en al! Zonder omwegen vond ik op tinternet mijn inspiratiebron en ik deed het volgens de methode waarnaar zij verwijst, dus met een boordje gemaakt van het afgeknipte voetje. Je moet echt amper iets weggooien van het kousje, mooi is dat. En de overlock kwam hier weer goed van pas. Deze dikke babybeentjes zijn klaar voor de kou!

En ik heb me er op de valreep voor behoed een hele maand werkelijk niks gedaan te hebben.

Reacties

  1. Gestreepte kleurrijke mannenkousen? Ik denk niet dat dat bestaat... Liefs, Me

    BeantwoordenVerwijderen
  2. oh jawel hoor, een paar jaar geleden vonden we er massa's.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. daar gaan we zeker eens kijken! Ik bel je trouwens één dezer dagen nog, want wij willen graag op bezoek komen!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dag Mademoiselle Fresita,

    Superleuke vlaggetjes en foto-album jasje dat je gemaakt hebt. Ook een origineel idee om van kleuterkniekousjes babybeenwarmers te maken :)

    Vele creatieve groetjes,
    Het hele Veritas-team

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Hoe maak je een vilten verjaardagskroon?

wie niet wil knutselen maar deze kroon wil kopen, scrollt meteen door naar onderaan dit bericht! wat heb je nodig? - een paar stukken dikke vilt (een paar milimiter dik) - een naaimachine of een naald met kleurig naaigaren (bijpassend of net contrasterend) - een stukje elastiek van 1,5 cm breed en ongeveer 10 cm lang, liefst zwart of een leuke kleur - een paar cm velcro - een stukje dunne vilt of vilten cijfers (bijvoorbeeld die van Artemio ) - een stofschaar waar vind je dat? De meeste benodigdheden vind je bij Veritas  of bij de meeste naaiwinkels. De laatste keer dat ik bij Veritas was vond ik er geen dikke vilt. Die vond ik wel bij De Banier .  hoe maak je dat? 1) Ik maakte de verjaardagskroon naar dit patroon  (je kan helemaal deze handleiding volgen maar ik heb hem een beetje aangepast.) Voor het hoofd van een eenjarige blijkt het wel een beetje groot: je knipt dus best een centimeter of twee van patroondeel 2 af. Print het patroon af zo

Tiny en Cacao

Net als veel vrouwen van mijn leeftijd en veel ouder en veel jonger heb ik een beetje een zwak voor Tiny. Van de boekjes. Hoewel ik absoluut meer respect heb voor vrijgevochten jongedames zoals Pippi Langkous en Madelief (wie de verhalen van deze laatste wildebras nog niet kent: rep je naar de bib of naar de kleine, onafhankelijke boekhandel. Je kinderen zullen je dankbaar zijn. Een paar van mijn favoriete babysitkinders, die intussen al dingen doen als samenwonen met hun lief en afgestudeerd zijn, spreken er nog over: die urenlange voorleessessies in het grote bed waarbij de heerlijke humor van Guus Kuijer ons menig slappe lach bezorgde). Maar dus Tiny. Dat is een ander verhaal. Tiny heeft nooit een grote mond, doet niets wat niet mag en haar kleren zijn altijd smetteloos (en prachtig). Je kan haar hoogstens verwijten dat ze zich een klein beetje ouder voordoet dan ze is (zo legt ze in "Tiny in de tuin" samen met haar broertje een volledige tuin aan, waarbij ze bomen plant

Fresita bakt: Bananenbroodpudding met chocolade

Broodpudding met chocolade en banaan, wat ons betreft veel lekkerder dan de klassieke versie.  Broodpudding: geen beauty, maar wel lekker, en past helemaal binnen een zero waste leven! Regelmatig maken wij hier een broodpudding om restjes oud brood op te werken. We variëren wel eens met het recept en ik doe er wel eens stukjes appel of gekonfijte gember in. Dit keer besefte ik toen ik al bezig was met het brood te breken, dat er geen melk in huis was. Wel een pak chocolademelk. En omdat appels mij niet lekker lijken bij chocolademelk, besloot ik er een banaan in te doen. Ten slotte roerde ik er nog wat stukjes chocolade (ik gebruikte chocolade centen die hier nog lagen van de sint) doorheen, want alles wordt lekkerder met meer chocolade.  Bananenbroodpudding met chocolade Benodigdheden 300 g oud brood en eventueel koekjes 2 kopjes chocolademelk 5 geklutste eieren 2 bananen 1 eetlepel poeder voor vanillepudding een handvol kleine stukjes chocolade bakvorm bakpapie