Doorgaan naar hoofdcontent

ze kan mijn rug op


en dat is eigenlijk ferm gemakkelijk.


(voor wie geen of weinig ervaring heeft met draagdoeken: uw kind op uw rug zwieren, dat vergt enige moed, en het is wel zo'n beetje een mijlpaal als dat lukt.)

Reacties

  1. Lijkt me wel gemakkelijk! Die negerinnen in Afrika hebben daar geen moeite mee. Die kinders kunnen gewoon op hun gat gaan zitten. :-) Liefs, Me

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Sjiek, ik heb dat nooit gedurfd en ik begreep eigenlijk de uitleg niet goed. Het was gewoon sneller om ze gewoon te pakken.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Oh leuk, ik ga ook oefenen, heb mijn eerste geweven doek gekocht

    BeantwoordenVerwijderen
  4. 't Helpt volgens mij geweldig als je 't leert van een ervaringsdeskundige, die er echt bijstaat de eerste keren dat je het doet. Van een filmpje zou ik het nooit geleerd krijgen denk ik. 't Is vooral gemakkelijk omdat wij nog altijd geen kinderwagen of buggy hebben, omdat we dat tot nu toe nog niet echt nodig gehad hebben. Ik sjouw dus altijd in Brussel rond met dat kind in een doek aan mijn lijf, en dan is een andere houding wel eens welkom.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik gebruik nu vooral de manduca op de rug, ga inderdaad naar een draagconsulent gaan voor te knopen op de rug

      Verwijderen
    2. wel, ik ben intussen niet meer zo'n fan van deze rugdraagmethode, die 'rucksack' heet als ik me niet vergis. Ik vind het vreselijk zwaar op mijn schouders. En 't kind is nog maar vier maanden, normaal gezien zou je toch moeten kunnen rugdragen tot als ze nog heel wat groter zijn. Maar een vriendin komt me deze week nog een andere, schoudersparende knoop leren. Ik draag ze ook in een Emei-baby op de rug en ik ga het ook eens proberen met de Mei Tai, dat ziet er ook wel gemakkelijk uit. (Ik weet het, ik overdrijf een beetje met die doeken, maar ik heb de indruk dat dat een veelvoorkomende zwakte is bij draagfanaten...)

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Hoe maak je een vilten verjaardagskroon?

wie niet wil knutselen maar deze kroon wil kopen, scrollt meteen door naar onderaan dit bericht! wat heb je nodig? - een paar stukken dikke vilt (een paar milimiter dik) - een naaimachine of een naald met kleurig naaigaren (bijpassend of net contrasterend) - een stukje elastiek van 1,5 cm breed en ongeveer 10 cm lang, liefst zwart of een leuke kleur - een paar cm velcro - een stukje dunne vilt of vilten cijfers (bijvoorbeeld die van Artemio ) - een stofschaar waar vind je dat? De meeste benodigdheden vind je bij Veritas  of bij de meeste naaiwinkels. De laatste keer dat ik bij Veritas was vond ik er geen dikke vilt. Die vond ik wel bij De Banier .  hoe maak je dat? 1) Ik maakte de verjaardagskroon naar dit patroon  (je kan helemaal deze handleiding volgen maar ik heb hem een beetje aangepast.) Voor het hoofd van een eenjarige blijkt het wel een beetje groot: je knipt dus best een centimeter of twee van patroondeel 2 af. Print het patroon af zo

Tiny en Cacao

Net als veel vrouwen van mijn leeftijd en veel ouder en veel jonger heb ik een beetje een zwak voor Tiny. Van de boekjes. Hoewel ik absoluut meer respect heb voor vrijgevochten jongedames zoals Pippi Langkous en Madelief (wie de verhalen van deze laatste wildebras nog niet kent: rep je naar de bib of naar de kleine, onafhankelijke boekhandel. Je kinderen zullen je dankbaar zijn. Een paar van mijn favoriete babysitkinders, die intussen al dingen doen als samenwonen met hun lief en afgestudeerd zijn, spreken er nog over: die urenlange voorleessessies in het grote bed waarbij de heerlijke humor van Guus Kuijer ons menig slappe lach bezorgde). Maar dus Tiny. Dat is een ander verhaal. Tiny heeft nooit een grote mond, doet niets wat niet mag en haar kleren zijn altijd smetteloos (en prachtig). Je kan haar hoogstens verwijten dat ze zich een klein beetje ouder voordoet dan ze is (zo legt ze in "Tiny in de tuin" samen met haar broertje een volledige tuin aan, waarbij ze bomen plant

Fresita bakt: Bananenbroodpudding met chocolade

Broodpudding met chocolade en banaan, wat ons betreft veel lekkerder dan de klassieke versie.  Broodpudding: geen beauty, maar wel lekker, en past helemaal binnen een zero waste leven! Regelmatig maken wij hier een broodpudding om restjes oud brood op te werken. We variĆ«ren wel eens met het recept en ik doe er wel eens stukjes appel of gekonfijte gember in. Dit keer besefte ik toen ik al bezig was met het brood te breken, dat er geen melk in huis was. Wel een pak chocolademelk. En omdat appels mij niet lekker lijken bij chocolademelk, besloot ik er een banaan in te doen. Ten slotte roerde ik er nog wat stukjes chocolade (ik gebruikte chocolade centen die hier nog lagen van de sint) doorheen, want alles wordt lekkerder met meer chocolade.  Bananenbroodpudding met chocolade Benodigdheden 300 g oud brood en eventueel koekjes 2 kopjes chocolademelk 5 geklutste eieren 2 bananen 1 eetlepel poeder voor vanillepudding een handvol kleine stukjes chocolade bakvorm bakpapie