De reden van twee weken windstilte had u vast al geraden. Niet zo heel lang na het plaatsen van de laatste blogpost geschiedde hier in onze living een klein wonder. Na een skypegesprek met grote zus Jackie en grootouders besloot ik dat het misschien toch wel tijd was om de suikerboontjes in orde te maken. Want ja oma, ik loog een beetje toen ik zei dat alles al klaarstond. 't Is te zeggen: alles stond klaar, maar de nominetjes moesten nog op zakjes gestreken worden en de boontjes moesten nog in die zakjes. Een vaag idee met rozijntjes en vilten vogels werd ook nog in de rapte uitgevoerd zodat er ook een gezonde kindertraktatie was. Na een paar uur knutselen konden we met een gerust hart naar bed. Om nog een filmpje te kijken. Maar toen brak er water, begonnen er weeën, werd er een vroedvrouw gebeld en werd er een kind van 3,5 kg geboren. En dat alles op minder dan vier uur tijd. (Vanaf het water dus, met de doopsuiker erbij was het ongeveer zes uur).
En oh, pittig detail: dat kind, dat trouwens Lucille heet, werd geboren met de kont eerst. Dat was een verrassing. Geen overdreven aangename verrassing maar in ons geval zeker geen ramp. De geboorte van Jackie twee jaar geleden had al uitgewezen dat ik nogal vlotjes beval, iets met een ruim bekken ofzo. Dus dit zou ook wel lukken. Onze tweede dochter, die donderdagochtend bij een bezoek aan de vroedvrouw nog netjes op klassieke wijze gepositioneerd was in mijn buik, met haar hoofd naar beneden dus, was er namelijk in geslaagd zich alsnog om te draaien. Dit werd pas duidelijk toen dat kontje zich al ongeveer aandiende, en zodoende overtraden wij een regel die stelt dat stuitbevallingen in het ziekenhuis moeten gebeuren, onder begeleiding van een gynaecoloog.
Wat zijn we blij dat we het niet wisten, van die stuit, zodat we dit prachtige moment hier thuis beleefd hebben, zoals we het graag wilden. Op mijn knieën, met mijn armen rond de nek van de liefde van mijn leven, die zijn titel van "steun en toeverlaat" alweer bevestigde. Met twee supporterende vroedvrouwen achter mij. Die twee die mij de prachtige ervaring van een "hands-off-bevalling" gunden, en me de klus helemaal zelf lieten klaren.
Voor meer details verwijs ik graag naar de website van Zwanger in Brussel, waarop één dezer dagen een uitgebreider verhaal zal verschijnen.
Lucille dus. Lucille Charlie Rafaëlle, een knipoog naar beide grootvaders. Op deze foto tien dagen oud, prachtig geportretteerd door An Van Daele.
Welkom poepie. Wat zien we je al graag.
Voor meer details verwijs ik graag naar de website van Zwanger in Brussel, waarop één dezer dagen een uitgebreider verhaal zal verschijnen.
Lucille dus. Lucille Charlie Rafaëlle, een knipoog naar beide grootvaders. Op deze foto tien dagen oud, prachtig geportretteerd door An Van Daele.
Welkom poepie. Wat zien we je al graag.
Proficiat! Ik ben niet altijd zo voor klassieke en oude namen, maar Lucille vind ik eigenlijk heel mooi klinken. Leuke stoere 2e naam ook trouwens. Geniet van je 2 kleine meisjes.
BeantwoordenVerwijderendankjewel Tita! Wij zijn hier helemaal voor retro, ook wat namen betreft. Leuk dat je hem toch mooi vindt!
VerwijderenWat 'n beauty, die Lucille! Ik hoop dat de eerst weken samen fijn zijn, en kom heel graag eens op bezoek als ik terug ben in Brussel!
BeantwoordenVerwijderenweest welgekomen!
VerwijderenPrachtig! Proficiat met jullie 2de kleine meid!
BeantwoordenVerwijderendankjewel Ann!
Verwijderengrappig, alweer zoiets dat wij niet zien, dat ze op jackie lijkt. Die had vooral blond en bijna geen haar, Lucille heeft een stevige donkere haardos dus wat dat betreft zijn ze heel verschillend. Maar het wordt no gezegd, dat ze op elkaar lijken.
BeantwoordenVerwijderenDag Lieve Stien & Johan
BeantwoordenVerwijderenPROFICIAT met kleine Lucille! Wat hebben jullie dat schitterend gedaan, bravo! Ik moet ook toegeven, ze lijkt op Jackemie :). Ook bedankt voor het geboortekaartje, het plakt ondertussen in mijn 'book filled with lovely memories & moments' - blij dat Lucille daar deel van uit kan maken ;).
Geniet nog van jullie kleine spruit en een dikke kus aan Jackie!
(ps: weer een kei kei kei mooie naam!)
Suzanne Decat
wat lief Suzanne, dankjewel voor je mooie woorden! Tot binnenkort eens!
VerwijderenOh, ik heb dit verhaal gemist (maar nu ben ik weer bij)! :) Bedankt voor de slab.
BeantwoordenVerwijderenIk ben benieuwd naar de suikerbonen-foto.
En wij willen ook voor de thuisbevalling gaan!
Mmm, een suikerbonenfoto. Die heb ik eigenlijk niet gemaakt. Maar er komt binnenkort nog een babyborrel aan waarvoor er een extra lading suikerbonen geprepareerd gaat worden, en ik probeer er aan te denken om dan een foto te maken!
VerwijderenEn die thuisbevalling: doen! Zijn er vroedvrouwen in de buurt die dat doen?
Verwijderenik zit hier te zoekn naar je fotoreportage. (die ik nog niet gevonden heb trouwens)
BeantwoordenVerwijderenis dat bevallingsverhaal gepubliceerd? ik zie het niet staan op de ZIB site?
je hebt het gelezen intussen hè? http://zwangerinbrussel.be/birth-stories/omgekeerd
Verwijderen