Doorgaan naar hoofdcontent

Potemkine

Gisteren besloten meneer en ik dat wij ons ervoor moesten hoeden geen dikzakskes te worden. Dat besluiten we om de zoveel tijd. Dan koop ik een paar nieuwe loopschoenen en hij een fitnessabonnement en we gebruiken onze nieuwe aanwinsten drie keer op drie maanden tijd. Ongeveer. Wij houden namelijk niet zo van sport. Maar we zijn er ons van bewust dat we daar beter wel iets aan zouden doen. En nu weten wij ook wel dat wandelen niet meteen de efficiëntste sport is - maar het is wel de sport die het minst op sport lijkt. En we zullen wel meer calorieën verbrand hebben dan wanneer we gisteravond gewoon in de zetel zouden gelegen hebben. We zijn dus op wandel gegaan, op een zachte nazomeravond, in het voor zijn doen bijzonder vredige Brussel.

We stapten tot aan de Hallepoort en kwamen eindelijk terecht in de geweldige nieuwe bar Potemkine. En meteen hadden we spijt. Dat we daar nog niet eerder waren geweest. Dat we daar niet gewoon een hele zomer elke avond hebben gezeten. Soît. In de herfst kan men ook op café.



Voor wie iets van Brusselse horeca kent - Potemkine is de jongste telg van Frédéric Nicolay - dat is de man van de Walvis, de Roi des Belges, Bonsoir Clara... Er worden regelmatig films vertoond - gisteren was dat buiten, maar er zou ook een filmzaaltje zijn - hoe schitterend is dat - en op zondagochtend speelt er een kinderfilm - terwijl de mama's en de papa's en andere sympathisanten kunnen brunchen - heerlijk! Maar ik weet eigenlijk niet of dat alleen tijdens de zomervakantie was, of dat dat blijft duren.

Reacties

  1. Kijk hé, op zo'n momenten vind ik het spijtig dat ik in een boerengat woon!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. zàlig watermeloenensap hebben ze daar! Maar voor de rest kon ik toch niet zo goed voor mezelf beslissen of ik het nu wel of niet iets te hipsterig vond. Maar in ieder geval cool karkas aan het plafond :)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Sanseveria, je weet niet hoe fijn het is om dat te lezen. Omdat ik me er elke dag weer van moet overtuigen dat het fijn is om niet in een boerengat te wonen. Leuk om te lezen dat ik boerengatters kan warm maken voor de geneugten van de stad! Veel liefs - van een boerengatter in hart en nieren!
    En kapucijnaap - watermeloensap? Moet ik eens proberen. Zou ik op eigen initiatief niet rap kiezen - ik zou denken dat watermeloensap eigenlijk gewoon water is. En ja, die walvis is heel cool. En te hipsterig, ik zie wel wat je bedoelt maar er zat in de week toch vooral geweldig gewoon volk - mij stond het wel aan. Ik stel voor dat we 't samen nog eens gaan checken om zeker te zijn.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Hoe maak je een vilten verjaardagskroon?

wie niet wil knutselen maar deze kroon wil kopen, scrollt meteen door naar onderaan dit bericht! wat heb je nodig? - een paar stukken dikke vilt (een paar milimiter dik) - een naaimachine of een naald met kleurig naaigaren (bijpassend of net contrasterend) - een stukje elastiek van 1,5 cm breed en ongeveer 10 cm lang, liefst zwart of een leuke kleur - een paar cm velcro - een stukje dunne vilt of vilten cijfers (bijvoorbeeld die van Artemio ) - een stofschaar waar vind je dat? De meeste benodigdheden vind je bij Veritas  of bij de meeste naaiwinkels. De laatste keer dat ik bij Veritas was vond ik er geen dikke vilt. Die vond ik wel bij De Banier .  hoe maak je dat? 1) Ik maakte de verjaardagskroon naar dit patroon  (je kan helemaal deze handleiding volgen maar ik heb hem een beetje aangepast.) Voor het hoofd van een eenjarige blijkt het wel een beetje groot: je knipt dus best een centimeter of twee van patroondeel 2 af. Print het patroon af zo

Tiny en Cacao

Net als veel vrouwen van mijn leeftijd en veel ouder en veel jonger heb ik een beetje een zwak voor Tiny. Van de boekjes. Hoewel ik absoluut meer respect heb voor vrijgevochten jongedames zoals Pippi Langkous en Madelief (wie de verhalen van deze laatste wildebras nog niet kent: rep je naar de bib of naar de kleine, onafhankelijke boekhandel. Je kinderen zullen je dankbaar zijn. Een paar van mijn favoriete babysitkinders, die intussen al dingen doen als samenwonen met hun lief en afgestudeerd zijn, spreken er nog over: die urenlange voorleessessies in het grote bed waarbij de heerlijke humor van Guus Kuijer ons menig slappe lach bezorgde). Maar dus Tiny. Dat is een ander verhaal. Tiny heeft nooit een grote mond, doet niets wat niet mag en haar kleren zijn altijd smetteloos (en prachtig). Je kan haar hoogstens verwijten dat ze zich een klein beetje ouder voordoet dan ze is (zo legt ze in "Tiny in de tuin" samen met haar broertje een volledige tuin aan, waarbij ze bomen plant

Fresita bakt: Bananenbroodpudding met chocolade

Broodpudding met chocolade en banaan, wat ons betreft veel lekkerder dan de klassieke versie.  Broodpudding: geen beauty, maar wel lekker, en past helemaal binnen een zero waste leven! Regelmatig maken wij hier een broodpudding om restjes oud brood op te werken. We variëren wel eens met het recept en ik doe er wel eens stukjes appel of gekonfijte gember in. Dit keer besefte ik toen ik al bezig was met het brood te breken, dat er geen melk in huis was. Wel een pak chocolademelk. En omdat appels mij niet lekker lijken bij chocolademelk, besloot ik er een banaan in te doen. Ten slotte roerde ik er nog wat stukjes chocolade (ik gebruikte chocolade centen die hier nog lagen van de sint) doorheen, want alles wordt lekkerder met meer chocolade.  Bananenbroodpudding met chocolade Benodigdheden 300 g oud brood en eventueel koekjes 2 kopjes chocolademelk 5 geklutste eieren 2 bananen 1 eetlepel poeder voor vanillepudding een handvol kleine stukjes chocolade bakvorm bakpapie