exotique en een permanentje

In opdracht: "maak eens een geboortekadootje voor baby Naafi". Speciale naam, maar Naafi's vader komt blijkbaar uit Burkina Faso. Dan mag het al eens wat specialer zijn.

Ik weet het, ik val in herhaling, met een slab en de pamperzak van Madame. Maar van 't één hebt ge naar 't schijnt nooit genoeg, en 't ander is naar 't schijnt zo handig dat je moeilijk zonder kan. 't Moet zijn dat het waar is, want zowat iedereen die er van mij al eens eentje cadeau kreeg, heeft er nadien zelf al eens eentje besteld om zelf aan een andere versche moeder cadeau te geven.


Maar swat, ik ben wel blij met het resultaat:

Op de pamperzak staat de naam in vilt. Niet ideaal wellicht, vilt verslijt enorm en aangezien die zak toch wel heel vaak in en uit tassen gehaald wordt, zal dat gauw beginnen opwollen. Maar 't is er met de hand op genaaid, dus dat kan er dan nog af en dan staat er niets meer op. Ook schoon denk ik.

Dat was ik allemaal aan 't bedenken terwijl ik aan dat handwerk bezig was, en ik brak mijn hoofd over hoe ik dat dan met die slab zou doen. Vilt is voor een slab natuurlijk uit den boze, dat zou niet goed komen. En om te appliceren met een katoentje, gebruik is toch liefst plakkatoen, en die had ik niet meer in huis ('t is te zeggen: ik heb die definitely wel in huis, maar ik vind hem niet). Toen dacht ik plots aan toile-cirée. En alleen de eerste letter, anders was dat weer zo'n gepruts. En die toile-cirée blijkt uitstekend appliceermateriaal. 't Ziet er nog beter uit in 't echt eigenlijk. Zo goed dat de gulle schenker / besteller meteen nog meer pakketjes bestelde voor twee nieuwe vrienden, Liv en Klaas. Ik zal er sebiet eens aan beginnen.

Een leuk weetje tussendoor: iemand uit Burkina Faso heet een "Burkinabé", en dat betekent "oprechte mens". Als dat niet mooi is. Toen ik dat googlede, wou ik ook wel eens zoeken of "Naafi" misschien ook iets moois betekent, maar ik vond alleen dat het de afkorting is van "Navy, Army and Air Force institutes." Ik denk niet dat het kind daar naar genoemd is.

en dan nu die permanent uit de naam van deze post: zo'n schoon krullen als Tante Hilde, dat wou ik ook wel eens proberen. En 't is gelukt. Dankzij deze uitleg.

tadaaa:

Ik ben tevreden. voor wie mij nog niet gezien heeft, ik heb normaal niet zo'n schone krullen. Ik heb nogal weerbarstig en pluizend haar, dat er meestal uitziet als een uitgezakte permanent. U begrijpt mijn vreugde toen ik vanmorgen deze papillotten uitpakte. Den achterkant is nog een beetje een rattennest, maar ik steek het wel op denk ik. Als u het ook eens wil proberen en u gaat op zoek naar een geschikt haarbandje: voor u kapotte broekkousen in de vuilnisbak zwiert, knip er dan strookjes van een paar cm breed af. Ik doe dat regelmatig en heb zo dus elastieken in alle kleuren, en voor dit doeleinde zijn ze uitermate geschikt.

En nu we toch in coiffeurs-rayon zitten: ik kreeg onlangs een kadooke dat - nu ja, niet mijn leven veranderde maar een klein deel ervan toch aanzienlijk leuker en gemakkelijker maakte. Een haarborstel. Niet zomaar een borstel, maar een Tangle Teezer. Ik kan niet uitleggen wat er zo geweldig aan is. Er is niets supersonisch aan, hij is licht en bestaat volledig uit plastic, maar ik heb in mijn dertig jaar met bijzonder eigenzinnig haar* nog nooit een borstel gehad die zo vlot mijn haar ontwart als den deze. Twee halen en alle knopen zijn verdwenen. Het is bijna magisch. En ze bestaan ook voor kinderen, en die kunnen hem bovendien zelf heel goed hanteren.


* ja, ik ben geen dertig meer, maar ik was echt al bijna twee voor ik haar had.