Doorgaan naar hoofdcontent

mijn excuses (maar ik heb wel groot nieuws)

Tja, soms blog ik gewoon een paar weken niet, en dan weer heel intensief een tijdje wel... En al mijn voornemens ten spijt kan ik u zeggen: dat zal nooit veranderen. Dus bij deze gooi ik dat voornemen overboord: u hoort wel van mij, als ik daar zin in heb, maar soms ook een hele tijd niet. Dan kom ik u wel eens tegen op café, of komt u maar eens langs als het wat lang geleden is. Dus bij deze: mijn excuses voor mijn niet zo regelmatige bloggedrag. 't Is niet zo dat er niets blogwaardigs gebeurt hoor, in mijn leven. Integendeel eigenlijk.

Groot nieuws dus: er wordt hier aan gezinsuitbreiding gedaan. De mensen aan wie ik het persoonlijk wou vertellen zijn inmiddels ongeveer allemaal op de hoogte, dus nu kan het ook via deze weg: in mei krijgen wij een kindje, een kindje dat nu dus al een zestiental weken groeit in mijn buik en dat tot nu toe al geweldig goed doet. Soms kan je het een beetje zien, afhankelijk van wat ik aanheb (de nieuwe creatie waarover ik het onlangs had is comfortabel doch onverbiddelijk), maar voorlopig merk ik er niet zoveel van. Soms behoefte aan een uurtje meer slaap, héél af en toe eens overgeven tijdens het tandenpoetsen en een keertje meer naar het toilet. Geen noemenswaardige klachten over deze eerste maanden dus. Hier en daar gaat er een jeans niet meer dicht, maar over mijn buik durf ik nog altijd te zeggen: "ik heb dat toch altijd zo'n beetje, een buikje." Ik begin wel stilaan te vermoeden dat dat niet meer echt opgaat. Aan een duchtige garderobe-uitbreiding heb ik me nog niet gewaagd - hoewel ik vorige week, tijdens de jaarlijkse Brussel-uitstap met de Fienen wel de kans had om eens uitgebreid te gaan shoppen. Ik ben het ook niet van plan. Zowel voor de baby als voor mezelf zou ik het graag een beetje minimalistisch houden, met een minimum aan nieuwe spullen. Wat ik echt nodig heb zal ik met plezier lenen, tweedehands kopen of - uiteraard bij voorkeur - zelf maken. Zoals het al eerder beschreven jurkje, dat best nog wel een paar maanden kan meegaan. Ik maakte vorige week ook voor mezelf een nieuwe rok - en hoera: geen geklooi met ritsen inzetten (wat ik toch nooit helemaal onder de knie heb gekregen), maar een tailleband in tricot. Wat een zaligheid - om te maken én om te dragen.


oordeelt u vooral intussen zelf over de buik. Ik wou een winters rokje, dus gevoerd, maar bij gebrek aan voeringstof leek het me een goed idee om er een omkeerbaar rokje van te maken. Aan de binnenkant zit dus een mooi Petit Panneke, gekocht bij de Hexagoon, met de bon die ik van de Fienen kreeg voor mijn verjaardag - merci mes filles, dat was ik nog vergeten te zeggen. Ik ga dat rokje dus evengoed binnenstebuiten dragen, maar ik had nu geen zin om dat voor de foto ook te doen.

Een ander aardigheidje dat mij voorlopig verderhelpt met bijvoorbeeld de broeken en rokken die niet meer dichtgaan, is het iets-te-strakke-t-shirt. Van drie van die dingen knipte ik de bovenkant af, zodat er nog een buisvormig stukje tricot overblijft, en dat is ideaal om een openstaande rits van een jeans achter te verbergen. Ik weet niet hoe lang ik deze truuk nog ga kunnen toepassen, maar 't is sowieso wel een handig verlengstuk voor tops die te kort gaan worden. Er komt vast wel een moment dat ik ze niet meer over mijn buik heen krijg, maar voor het zover is, zijn we toch alweer een paar weken verder.



Verder kreeg ik gisteren mijn eerste zwangerschapsbroek kado, van een collega wiens jongste al negen is, maar de broek is zowaar nog oké. Ze had wel een cm ofzo langer gemogen, maar ik denk dat ik nog wel wat kan foefelen met de zoom onderaan.

't Is plezant hoor, zwanger zijn. Het verplicht me mijn creatieve grenzen te verleggen en ik leer voortdurend bij. Ik word hierin bijgestaan door een enthousiaste vader in spé, die zich op moderne wijze bijschoolt (en hij beseft hierdoor dat ik een pak minder kuren heb dan de vrouw beschreven in de app, wat mooi meegenomen is), maar vooral door de dames van Zwanger in Brussel. We zitten nog maar in het begin van onze samenwerking, maar ik heb al het gevoel dat ik een gelukzakske ben dat ik een zwangerschap in Brussel mag meemaken, op wandelafstand van de vroedvrouwenpraktijk... Ik heb het volste vertrouwen in het verdere verloop en ook in de bevalling binnen een half jaar, gewoon omdat ik weet dat zij mij zullen helpen.

Vanochtend ging ik er naar een draagdoekenworkshop, en ik ben helemaal verkocht. Waar ik dacht dat ik zo'n echte doek die je helemaal zelf moet knopen véél te ingewikkeld vond, blijkt dat allemaal reuze mee te vallen en paradeerde ik na wat oefenen trots rond met een levensechte babypop, in een helemaal door mij geknoopte doek. Ik zie het zitten. Een mooie geweven doek in een mooi kleurtje, en een iets gebruiksvriendelijker modelletje met gespen (in de hoop dat babymans ook eens bij papa op de buik mag) - dat zijn enkele van de spullen die ik dan toch maar op mijn verlanglijstje zet.

Reacties

  1. ik zal je eerlijk bekennen: ik draag mijn zwangerschapsrokje nog steeds :-) Niet dat het nodig is, maar ik blijf het een leuk rokje vinden. Ik heb misschien ook nog een broek voor je, kom je naar de volgende Fou de coudre afspraak?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. nu donderdag, normaal gezien wel! Hoera! (en ook dit rokje is bedoeld als rokje voor altijd, dus niet alleen tijdens de zwangerschap. Comfort is van alle tijden hè :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Een dikke proficiat! Geniet van de buikbewoner, nu luisteren ze nog! ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Super, binnenkort dan ook mei tais en ringslings in het fresita-gamma?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. wel, op die workshop kreeg ik toch de indruk dat de kwaliteit van die geweven stof héél belangrijk is, en dat je die niet snel in de stoffenwinkel vindt... Maar ik zal me zeker eens informeren!

      Verwijderen
  5. aaaah nu is het echt officieel :) nogmaals proficiat! en goeie aanpassing van je blog-beschrijving daar rechts, want daar moest ik meteen aan denken ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. die is, heel subtiel, al een paar maanden geleden aangepast ;-) We zouden niet willen dat iemand zich hier ongewenst zou voelen.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Proficiat, geniet van je groeiende buik!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Geniet van deze geweldige periode! 't Is cliché maar je moet gewoon genieten van alle voorrechten die je ten volle moet uitspelen als zwangere vrouw.
    Anja

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wow, dat is geweldig nieuws - geniet ervan. Nu kan je met allemaal babyspul in je achterhoofd aan de slag, levert vast nieuw blogmateriaal op. Dikke proficiat!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Proficiat! Een eerste kindje, zo geweldig en speciaal! Geniet ervan!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Allereerst: supernieuws !!! Ten tweed: proficiat Fresita! Een tip: een haarband of bustier = ideaal als buikband of om je openstaande rits te verbergen :). Hier komt zelfs geen herstel- of naaiwerk bij kijken.






    BeantwoordenVerwijderen
  12. Een haarband?? Ik vrees dat - ook zwanger - uw taille wel een pak ranker is dan de mijne, Hannelore - dat krijg ik toch niet over mijn poep?

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Hoe maak je een vilten verjaardagskroon?

wie niet wil knutselen maar deze kroon wil kopen, scrollt meteen door naar onderaan dit bericht! wat heb je nodig? - een paar stukken dikke vilt (een paar milimiter dik) - een naaimachine of een naald met kleurig naaigaren (bijpassend of net contrasterend) - een stukje elastiek van 1,5 cm breed en ongeveer 10 cm lang, liefst zwart of een leuke kleur - een paar cm velcro - een stukje dunne vilt of vilten cijfers (bijvoorbeeld die van Artemio ) - een stofschaar waar vind je dat? De meeste benodigdheden vind je bij Veritas  of bij de meeste naaiwinkels. De laatste keer dat ik bij Veritas was vond ik er geen dikke vilt. Die vond ik wel bij De Banier .  hoe maak je dat? 1) Ik maakte de verjaardagskroon naar dit patroon  (je kan helemaal deze handleiding volgen maar ik heb hem een beetje aangepast.) Voor het hoofd van een eenjarige blijkt het wel een beetje groot: je knipt dus best een centimeter of twee van patroondeel 2 af. Print het patroon af zo

Tiny en Cacao

Net als veel vrouwen van mijn leeftijd en veel ouder en veel jonger heb ik een beetje een zwak voor Tiny. Van de boekjes. Hoewel ik absoluut meer respect heb voor vrijgevochten jongedames zoals Pippi Langkous en Madelief (wie de verhalen van deze laatste wildebras nog niet kent: rep je naar de bib of naar de kleine, onafhankelijke boekhandel. Je kinderen zullen je dankbaar zijn. Een paar van mijn favoriete babysitkinders, die intussen al dingen doen als samenwonen met hun lief en afgestudeerd zijn, spreken er nog over: die urenlange voorleessessies in het grote bed waarbij de heerlijke humor van Guus Kuijer ons menig slappe lach bezorgde). Maar dus Tiny. Dat is een ander verhaal. Tiny heeft nooit een grote mond, doet niets wat niet mag en haar kleren zijn altijd smetteloos (en prachtig). Je kan haar hoogstens verwijten dat ze zich een klein beetje ouder voordoet dan ze is (zo legt ze in "Tiny in de tuin" samen met haar broertje een volledige tuin aan, waarbij ze bomen plant

Fresita bakt: Bananenbroodpudding met chocolade

Broodpudding met chocolade en banaan, wat ons betreft veel lekkerder dan de klassieke versie.  Broodpudding: geen beauty, maar wel lekker, en past helemaal binnen een zero waste leven! Regelmatig maken wij hier een broodpudding om restjes oud brood op te werken. We variëren wel eens met het recept en ik doe er wel eens stukjes appel of gekonfijte gember in. Dit keer besefte ik toen ik al bezig was met het brood te breken, dat er geen melk in huis was. Wel een pak chocolademelk. En omdat appels mij niet lekker lijken bij chocolademelk, besloot ik er een banaan in te doen. Ten slotte roerde ik er nog wat stukjes chocolade (ik gebruikte chocolade centen die hier nog lagen van de sint) doorheen, want alles wordt lekkerder met meer chocolade.  Bananenbroodpudding met chocolade Benodigdheden 300 g oud brood en eventueel koekjes 2 kopjes chocolademelk 5 geklutste eieren 2 bananen 1 eetlepel poeder voor vanillepudding een handvol kleine stukjes chocolade bakvorm bakpapie