Doorgaan naar hoofdcontent

mais il est où le soleil?

Gewapend met de tips van Elza D. en de geërfde kodak van mijn schoonouders ging ik vandaag aan de slag, vastberaden u een mooie foto te laten zien van de vlaggetjes die ik vandaag gemaakt had. Want die vlaggen zijn altijd veel mooier dan de foto's doen vermoeden. Ik dacht dat de boosdoener vooral de niet erg fleurige kleur van onze muur hier was waar ik de vlaggetjes altijdhang. Die kleur heet "mud", en daar lijkt het ook het meest op: modder. Klinkt verschrikkelijk maar het is best wel mooi. Hoewel het wellicht een andere kleur was geworden als ik bij het kiezen ervan besefte dat ik hier ooit zelf zou komen wonen (meneer Fresita en ik schilderden samen het appartement nog voor ik van plan was hier ooit echt in te trekken). Buiten één kamer zijn alle muren "mud" bij ons. Die ene kamer is appelgroen. Die verf heeft niet goed gepakt, ik ben er volledig niet tevreden van, maar 't is alvast wel wat frisser dan dat die donkere modderkleur. Dus daar kwamen vandaag de vlaggetjes tegen voor de foto. En dan, zoals Elza gebiedt: niet flitsen! Resultaat: zwarte foto. Lamellen open. Resultaat: zwarte foto. Lamellen helemaal omhoog: zwarte foto. Licht aan: zwarte foto. Nog een lamp, en nog een lamp en nog een lamp: donkere foto. Sorry Elza, ik kan het niet. Om elf uur 's middags begint het licht te worden en om vier uur gaat de zon alweer onder. Onze straat is smal en het gebouw aan de overkant is net zo hoog als het onze. Echt veel zonlicht komt hier dus niet binnen. En voor u compassie begint te krijgen: zo mistroostig is het hier nu ook weer niet, maar voor schoon foto's te trekken moet je toch op een ander zijn. En een buiten hebben we hier ook al niet. Ik heb dan toch maar geflitst...




En wat waarschijnlijk nog erger is: ik heb hem nog digitaal bijgewerkt ook, waar ik ook al absoluut geen verstand van heb. Dus zoals altijd: hij is mooier in 't echt. De dagen zijn al weer aan 't lengen trouwens.


Nog meer gemaakt voor Loe en zijn zus, in opdracht van een collega:



Ja. Ja, ook geflitst. Ik ga wat aan mijn cameraskills doen. Maar eigenlijk wil ik vooral een alsmaar betere naaister worden.
Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Hoe maak je een vilten verjaardagskroon?

wie niet wil knutselen maar deze kroon wil kopen, scrollt meteen door naar onderaan dit bericht! wat heb je nodig? - een paar stukken dikke vilt (een paar milimiter dik) - een naaimachine of een naald met kleurig naaigaren (bijpassend of net contrasterend) - een stukje elastiek van 1,5 cm breed en ongeveer 10 cm lang, liefst zwart of een leuke kleur - een paar cm velcro - een stukje dunne vilt of vilten cijfers (bijvoorbeeld die van Artemio ) - een stofschaar waar vind je dat? De meeste benodigdheden vind je bij Veritas  of bij de meeste naaiwinkels. De laatste keer dat ik bij Veritas was vond ik er geen dikke vilt. Die vond ik wel bij De Banier .  hoe maak je dat? 1) Ik maakte de verjaardagskroon naar dit patroon  (je kan helemaal deze handleiding volgen maar ik heb hem een beetje aangepast.) Voor het hoofd van een eenjarige blijkt het wel een beetje groot: je knipt dus best een centimeter of twee van patroondeel 2 af. Print het patroon af zo
7 reacties
Meer lezen

Tiny en Cacao

Net als veel vrouwen van mijn leeftijd en veel ouder en veel jonger heb ik een beetje een zwak voor Tiny. Van de boekjes. Hoewel ik absoluut meer respect heb voor vrijgevochten jongedames zoals Pippi Langkous en Madelief (wie de verhalen van deze laatste wildebras nog niet kent: rep je naar de bib of naar de kleine, onafhankelijke boekhandel. Je kinderen zullen je dankbaar zijn. Een paar van mijn favoriete babysitkinders, die intussen al dingen doen als samenwonen met hun lief en afgestudeerd zijn, spreken er nog over: die urenlange voorleessessies in het grote bed waarbij de heerlijke humor van Guus Kuijer ons menig slappe lach bezorgde). Maar dus Tiny. Dat is een ander verhaal. Tiny heeft nooit een grote mond, doet niets wat niet mag en haar kleren zijn altijd smetteloos (en prachtig). Je kan haar hoogstens verwijten dat ze zich een klein beetje ouder voordoet dan ze is (zo legt ze in "Tiny in de tuin" samen met haar broertje een volledige tuin aan, waarbij ze bomen plant
8 reacties
Meer lezen

Fresita bakt: Bananenbroodpudding met chocolade

Broodpudding met chocolade en banaan, wat ons betreft veel lekkerder dan de klassieke versie.  Broodpudding: geen beauty, maar wel lekker, en past helemaal binnen een zero waste leven! Regelmatig maken wij hier een broodpudding om restjes oud brood op te werken. We variëren wel eens met het recept en ik doe er wel eens stukjes appel of gekonfijte gember in. Dit keer besefte ik toen ik al bezig was met het brood te breken, dat er geen melk in huis was. Wel een pak chocolademelk. En omdat appels mij niet lekker lijken bij chocolademelk, besloot ik er een banaan in te doen. Ten slotte roerde ik er nog wat stukjes chocolade (ik gebruikte chocolade centen die hier nog lagen van de sint) doorheen, want alles wordt lekkerder met meer chocolade.  Bananenbroodpudding met chocolade Benodigdheden 300 g oud brood en eventueel koekjes 2 kopjes chocolademelk 5 geklutste eieren 2 bananen 1 eetlepel poeder voor vanillepudding een handvol kleine stukjes chocolade bakvorm bakpapie
Een reactie posten
Meer lezen