Doorgaan naar hoofdcontent

taart en perfecte koffie

Het leek mij een leuk project, het temmen van het espresso-apparaat, met grappige verhalen en foto's van smerige koffie op het aanrecht en op de grond, koffieprut, overgelopen kopjes... maar 't valt dus allemaal wel mee. Beetje teleurstellend dus: na het ontkalken gisteren maakte ik een ongeveer perfecte espresso. En daarna nog een en 's avonds nog twee. (Dat had wel de nodige gevolgen voor mijn nachtrust maar dit geheel terzijde.) Ik kan nu dus wel met vrij veel zekerheid zeggen dat het aan ons lag (lees: 'meneer Fresita', want ik had het eigenlijk tot gisteren nog nooit geprobeerd) dat de koffie altijd langs alle kanten behalve de gewenste uit het apparaat spoot. Pure onkunde. En 't zal niet meer gebeuren. Er zijn wel verzachtende omstandigheden; het is namelijk nogal gemakkelijk om de filterhouder verkeerd aan de machine te bevestigen. En dat was dus altijd het probleem. Een ander probleem was dat meneer Fresita niet helemaal doorhad dat het bijgeleverde schepje niet zomaar een willekeurige grootte heeft. EĆ©n afgestreken schepje is Ć©Ć©n kopje koffie. Evident vindt u? Dat dacht ik dus ook.


Hierboven dus een perfect kopje koffie (wel jammer dat er alleen lage kopjes onder het apparaat passen), maar, belangrijker: een stuk geweldige zelfgemaakte citroentaart! Van Sophie Dahl, inderdaad. Ik heb zowaar al drie recpeten uit het boek gemaakt: Het roerbaksel was lekker maar niet echt een revelatie (dat komt misschien doordat de verse koriander die er aan het eind nog bij moest nog onaangeroerd in de keuken staat - vergeten),  de winterfruitcompote die ik als ontbijt had was behoorlijk lekker (maar wel nogal heavy stuff zo 's morgens vroeg - gelukkig heb ik een stalen maag en kan ik zowat alles aan), maar de citroentaart is toch wel veruit het meest geslaagde. Er kwam wel heel wat mix-, hak en klopwerk bij te pas; onze keukenmachine en Tupperware's Quickchef hebben goed werk geleverd.


Citroentaart Caprese
wat heb je nodig?
120 g boter,  225 g fijne kristalsuiker, 6 eieren, schil en sap van 4 citroenen, 300 g geblancheerde amandelen, geroosterd en gemalen, 115 g aardappelzetmeel

hoe ga je te werk?
- oven voorverwarmen op 200°C / taartvorm van ongeveer 23 cm doorsnede inboteren en bestuiven met bloem (dat mag ook met aardappelmeel)
- roer boter en suiker romig, doe er de eidooiers, de geraspte citroenschil en het sap bij.
- klop het eiwit tot schuim en spatel het door het mengsel.
- spatel er de amandelen en het aardappelmeel door.
- giet het mengsel in de vorm en bak het 10 minuten in de warme oven. Nu verlaag je de temperatuur tot 150°C. Bak nog 40 minuten.
- laten afkoelen, uit de vorm halen en smullen maar!

Meneer Fresita was zeer tevreden. Ik voelde me zowaar een goddelijke huisvrouw (maar dat is dan wel buiten de dustbunnies onder de zetel gerekend).

Vanavond op het menu: ongetwijfeld iets met rode kool. Ik had voor het roerbaksel van gisteren namelijk 70 g rode kool nodig, en in mijnen Delhaize verkopen ze dat alleen in zijn geheel. En een volledige rode kool weegt vƩƩl meer dan 70g.

Ik zou eigenlijk moeten werken voor de Kunstkaai, maar de goesting om te naaien is een beetje over precies. Ik zou echt geen goeie "volledig zelfstandige" zijn, met mijn gebrek aan zelfdiscipline. Maar ik heb al wel iets gedaan hoor, kijk maar naar deze leuke schort:


Ik blijf zo'n fan van dat mereltje. Er liggen nog een hoop onafgewerkte slabs op tafel en ik zou ook nog een reeks rokjes willen maken (minstens ƩƩntje, want dat is besteld en ik heb het beloofd...). Probleem is een beetje dat ik daarvoor mijn kot uitmoet, naar de Veritas voor ritsen, biaislint, naaigaren... en ik kom niet graag mijn kot uit. Dat is ƩƩn van die onnozele trekskes van mij: niet graag buiten komen. 't Is te zeggen: het teveel moeite vinden om naar buiten te gaan. Eens buiten vind ik het doorgaans wel okƩ, 't is zelfs zo dat ik altijd content ben als ik het wel gedaan heb. Maar 't vergt dus iets te veel moed van mij: schoenen en jas aandoen, weg uit mijn nest... geen idee waar dat vandaan komt. Een milde vorm van ƩƩn of andere fobie of gewoon luiheid? Behoorlijk vervelend in ieder geval.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Hoe maak je een vilten verjaardagskroon?

wie niet wil knutselen maar deze kroon wil kopen, scrollt meteen door naar onderaan dit bericht! wat heb je nodig? - een paar stukken dikke vilt (een paar milimiter dik) - een naaimachine of een naald met kleurig naaigaren (bijpassend of net contrasterend) - een stukje elastiek van 1,5 cm breed en ongeveer 10 cm lang, liefst zwart of een leuke kleur - een paar cm velcro - een stukje dunne vilt of vilten cijfers (bijvoorbeeld die van Artemio ) - een stofschaar waar vind je dat? De meeste benodigdheden vind je bij Veritas  of bij de meeste naaiwinkels. De laatste keer dat ik bij Veritas was vond ik er geen dikke vilt. Die vond ik wel bij De Banier .  hoe maak je dat? 1) Ik maakte de verjaardagskroon naar dit patroon  (je kan helemaal deze handleiding volgen maar ik heb hem een beetje aangepast.) Voor het hoofd van een eenjarige blijkt het wel een beetje groot: je knipt dus best een centimeter of twee van patroondeel 2 af. Print het patroon af zo

Tiny en Cacao

Net als veel vrouwen van mijn leeftijd en veel ouder en veel jonger heb ik een beetje een zwak voor Tiny. Van de boekjes. Hoewel ik absoluut meer respect heb voor vrijgevochten jongedames zoals Pippi Langkous en Madelief (wie de verhalen van deze laatste wildebras nog niet kent: rep je naar de bib of naar de kleine, onafhankelijke boekhandel. Je kinderen zullen je dankbaar zijn. Een paar van mijn favoriete babysitkinders, die intussen al dingen doen als samenwonen met hun lief en afgestudeerd zijn, spreken er nog over: die urenlange voorleessessies in het grote bed waarbij de heerlijke humor van Guus Kuijer ons menig slappe lach bezorgde). Maar dus Tiny. Dat is een ander verhaal. Tiny heeft nooit een grote mond, doet niets wat niet mag en haar kleren zijn altijd smetteloos (en prachtig). Je kan haar hoogstens verwijten dat ze zich een klein beetje ouder voordoet dan ze is (zo legt ze in "Tiny in de tuin" samen met haar broertje een volledige tuin aan, waarbij ze bomen plant

Fresita bakt: Bananenbroodpudding met chocolade

Broodpudding met chocolade en banaan, wat ons betreft veel lekkerder dan de klassieke versie.  Broodpudding: geen beauty, maar wel lekker, en past helemaal binnen een zero waste leven! Regelmatig maken wij hier een broodpudding om restjes oud brood op te werken. We variĆ«ren wel eens met het recept en ik doe er wel eens stukjes appel of gekonfijte gember in. Dit keer besefte ik toen ik al bezig was met het brood te breken, dat er geen melk in huis was. Wel een pak chocolademelk. En omdat appels mij niet lekker lijken bij chocolademelk, besloot ik er een banaan in te doen. Ten slotte roerde ik er nog wat stukjes chocolade (ik gebruikte chocolade centen die hier nog lagen van de sint) doorheen, want alles wordt lekkerder met meer chocolade.  Bananenbroodpudding met chocolade Benodigdheden 300 g oud brood en eventueel koekjes 2 kopjes chocolademelk 5 geklutste eieren 2 bananen 1 eetlepel poeder voor vanillepudding een handvol kleine stukjes chocolade bakvorm bakpapie